Acknowledgements:
Our Sincere thanks go to Dr. Kausalya Hart of the Univ. of California, Berkeley, CA, USA
for providing a soft copy of this work and author permission to include the translation as part of
the Project Madurai etext collections.
Preparation of HTML and PDF versions: Dr. K. Kalyanasundaram, Lausanne, Switzerland.

© Project Madurai, 1998-2015.
to preparation
of electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet.
are
http://www.projectmadurai.org/

---

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம் - ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு
மூல பாசுரங்களுடன், ஆசிரியர் -கௌசல்யா ஹார்ட், பாகம் 1

Note: This English Translation uses diacritical markers to transliterate Tamil names and the etext file hence used Unicode font Gentium font from SIL (scripts.sil.org). So make sure that you have one such font (Arial Unicode OK) to view the etext correctly.

THE WORLDLY AZHVARS
Divyaprabandham
Seven Azhvars - Volume 1

You are the sweetness in milk.
You are the brightness of precious gold.
You are the freshness of green moss.
You have the dark color of bees
that drink honey and fly around the ponds.
You are the four seasons.
How is it that the world cannot understand the nature of the god Maal? (795)

Introduction

The Seven Azhvars in this volume are Periyazhvar, Aṇḍal/Thalaivi, Kulasekharazhvar, Thirumazhisaiyazhvar, Thoṇḍaraḍippoḍiyazhvar, Thiruppaṇazhvar, Madhurakavi Azhvar.

There is much information about Vaishnavism and the Azhvars’ lives found on the internet. My concern in this book is to provide a good translation of the pasurams. I hope this work will be helpful for academic scholars, students who do research on the Azhvars and anyone who is interested in the Divyaprabandham. This is my own work and if there are any mistakes, they are my responsibility. I hope you will enjoy reading this great work of Azhvars.

According to Tamil scholars the Vaishnava Bhakthi movement dates from the 5th century CE to the 10th century. 4000 poems (pasurams) were composed by twelve Azhvars who called their god Maal, Neḍumaal, Thirumaal, Kanṇṇan and Nambi. The name Vishnu is not found in the text. (The word Viṭṭu is found in one Pasuram. Does it mean the god is arguable? As much as I know there is no grammar rule for Vishṇu changing to Viṭṭu.).

“The god” in this translation means Thirumaal. “Gods” in the plural refers to other gods. The word Shiva is not used by the Azhvars. Shiva is mentioned as, “the one who has a crescent moon on his jaṭa,” “the one who has Ganges in his jaṭa,” “the one who has three eyes,” “the one who has a dark neck.” etc. This translation uses the word “Shiva” so that the readers will understand who the god is. In a very few places the word Brahma is used, but more often the word “Nanmuhan” is used for Brahma. For Indra the Azhvars use the phrases like, “the king of the gods” and “the thousand-eyed one.” The translation may use “Indra” for clarity. The word Lakshmi is not used in the pasurams, rather, “goddess on the lotus,” “beloved of the god,” “the one who stays on the chest of the god” and similar epithets are used for her. I used the word for this goddess ‘Lakshmi’ for the sake of the readers. Nappinnai, who is considered as Lakshmi, appears in the Pasurams often.

Other uses are as follows: “Maayan,” “Maayanar,” “Maayavan” and the like refer to Maal (Vishnu). Nambi is another name often used by the Azhvars for Vishnu. When the Azhvars say, “emberuman,” “embiran,” my translation uses phrases like “dear one,” “dear god,” “highest god,” “god of gods” and the like.

At the end of a masculine proper nouns, many derived from Sanskrit, the Azhvars use the Tamil -an ending while Sanskrit uses just -a. In order to retain a Tamil flavor, I have used the -an ending on most of these (“Asuran”) but have retained the Sanskrit usage for some names like Rama to accord with common usage.

Phonetics. For the names of gods, kings, Rakshasas, cities, plants, flowers and animals I have often transliterated Tamil terms, using the following scheme:

The vowels a, i, u, e, ee, o, ai, au are used in the translation. ‘aa
is used sometimes for clear pronunciation.
Consonants. Tamil writing system has eighteen consonants.
k,ch, ṭ, th, p, ng, nj, ṇ, n, m, (n), y, r, ṛ, l, v, ḷ and zh.
Soft consonants hg, j, ḍ, d, and b are used for pronunciation.

Pronunciation. Nasals and medial sounds have only one pronunciation: ng, nj, ṇ, n and m. y, r, ṛ, v, l, ḷ and zh. The stops k, ch, ṭ, th, and p are unvoiced when they occur initially in a word. In the middle of a word in between vowels, they are pronounced as unvoiced stops. In the middle of the word if they are unvoiced stops, Tamil writing indicates these with double letters. The soft consonants h/g, s, ḍ, d, b are voiced and occur in the middle of a word between vowels. The Tamil writing system indicates these with single letter between vowels. The soft consonants may also occur after a nasal: ngg, nj, ṇḍ, nd, and mb.

Some proper names often used are as follows.

Names of the gods: Kaṇṇan, Naraṇan, Narayaṇan, Kesavan, Govindan, Gopalan, Shridharan, Vasudevan, Baladeven, Madhavan, Nanmuhan (Brahma), Hanuman.
Names of kings: Janakan, Dasharathan, Nandagopan, Ravaṇan, Vibhishaṇan, Mahabali.
Names of Raksasas: Kamsan, Hiraṇyan, Sakaṭasuran, Thenuhan, Narahan, Muran, Ashṭasuran, Kabithasuran.
Names of Rakshasis: Thaḍahai, Puthana.
Names of goddesses: Thiru, Thirumagaḷ, Nappinnai.
Names of women: Devaki, Yashoda. Vaidehi.

The 10 avatharams are fish, turtle, boar, Vamanan, man-lion, Rama, Parasuraman, Balaraman, Krishna, and Kalki.

Divyadesams: The Vaishnavaites believe that the Azhvars praised 108 temples, which are called the Divyadesams. Many of these are also names of cities. In other cases, one city might have two, three or more Divyadesams (temples) in it. The Azhvars also call these Thirupadis. The tradition says Thirumangai Azhvar praises the god Maal in 108 Thirupadis. The internet has a list of all the Divyadesams. 105 of the Divyadesams are in India, one is in Nepal and the last two are Thirupaṛkadal (the ocean of milk) and Sri Vaikuṇṭam (Vishnu’s paradise).

Some of the stories of Vishnu in the Divyaprabandham are listed here. There are many others could be found in the Pasurams.
1. His fight in Lanka with Ravaṇan
2. Killing Sakaṭasuran who came in the form of a cart,
3. Killing Kalingan the snake.
4. Stopping the storm with Govardana mountain.
5. Killing Hiranyan.
6. Killing Kamsan, his uncle.
7. Taking the female form of Mohini to help to gods to receive nectar.
8. Killing the Asuran Kesi who come in the form of a horse.
9. Splitting open the mouth of the Asuran who came in the form of a heron..
10. Killing the two Asurans who came in the form of marudam trees.
11. Killing an Asuran by throwing a calf.
12. Killing the evil elephant Kuvalayabeeḍam.
13. Saving the elephant Gajendra and killing the crocodile
that came to kill the elephant.
14. Killing seven bulls for Nappinnai so he could marry her.
15. Hurting Sukrachariyaar and Namusi in the sacrifice of Mahabali.
16. Helping Arjuna in the Bharatha war.
17. Bringing the earth goddess from the underground.
18. Straightening the hunch back of the kuni, the servant of a king.
19. Removing Shiva’s curse and helping to make the head of Brahma fall.
20. Saving Draupathi in Duriyodana’s assembly.
21. Killing Vali. 22. Killing Thadagai. 23. Killing Baṇasuran. 24. Killing Puthana

I would like to thank Mr. Venkataraghavan for putting the Divyaprabandham in Tamil on the internet (http://srivaishnavam.com, [email protected]). His careful and exacting work has been of enormous help to me in preparing this volume.

SUBHAM


---




The Worldly Azhvars
Periyazhvar Thirumozhi Thiruppallaṇḍu
பெரியாழ்வார் திருப்பல்லாண்டு

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
        பலகோடிநூறாயிரம்
மல்லாண்டதிண்தோள்மணிவண்ணா. உன்
        செவ்வடிசெவ்விதிருக்காப்பு.        (1)
1. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
You conquered your enemies with your strong arms.
You have the color of the blue sapphire.
We praise you forever, forever and forever
and for many crores of years.
Protect us as we are beneath your divine feet.

அடியோமோடும் நின்னொடும் பிரிவு இன்றி
        ஆயிரம் பல்லாண்டு
விடிவாய் நின் வல மார்வினில் வாழ்கின்ற
        மங்கையும் பல்லாண்டு
வடிவார் சோதி வலத்து உறையும் சுடர்
        ஆழியும் பல்லாண்டு
படைபோர் புக்கு முழங்கும் அப் பாஞ்ச
        சன்னியமும் பல்லாண்டே         (2)
2. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
Let us live never apart from your devotees and you.
Let us praise you.
Let us praise the beautiful Lakshmi
who lives on the right side of your strong chest.
Let us praise the beautiful shining discus
that you carry in your right hand.
Let us praise the Panchajanyam conch
that you blow on the battlefield.

வாழாட்பட்டு நின்றீர் உள்ளீரேல் வந்து
        மண்ணும் மணமும் கொண்மின்
கூழாட்பட்டு நின்றீர்களை எங்கள்
        குழுவினிற் புகுதலொட்டோம்
ஏழாட்காலும் பழிப்பு இலோம் நாங்கள்
        இராக்கதர் வாழ் இலங்கை
பாழாள் ஆகப் படை பொருதானுக்குப்
        பல்லாண்டு கூறுதுமே         (3)
3. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
O devotees, if you wish to serve the god
come and carry sand and fragrance in his festivals.
If you concern yourself only with food,
we will not include you among our devotees.
We are from families
that have not sinned for seven generations.
Let us praise the god who fought and destroyed
the Rakshasas and their land Lanka.

ஏடு நிலத்தில் இடுவதன் முன்னம் வந்து
        எங்கள் குழாம் புகுந்து
கூடு மனம் உடையீர்கள் வரம்பு ஒழி
        வந்து ஒல்லைக் கூடுமினோ
நாடும் நகரமும் நன்கு அறிய நமோ
        நாராயணாய என்று
பாடு மனம் உடைப் பத்தருள்ளீர் வந்து
        பல்லாண்டு கூறுமினே         (4)

4. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”.
Come and join us to do service to the god.
If you realize always that your soul is god
there is nothing you need to think of to go to him.
Praise, singing, “Namo, Narayaṇa!”
in all towns and in all countries.
O devotees, come and praise the god with us.

அண்டக் குலத்துக்கு அதிபதி ஆகி
        அசுரர் இராக்கதரை
இண்டக் குலத்தை எடுத்துக் களைந்த
        இருடிகேசன் தனக்கு
தொண்டக் குலத்தில் உள்ளீர் வந்து அடிதொழுது
        ஆயிர நாமம் சொல்லிப்
பண்டைக் குலத்தைத் தவிர்ந்து பல்லாண்டு பல்
        லாயிரத்தாண்டு என்மினே         (5)
5. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
O devotees,
worship and praise Rishikesa, the king of the whole earth.
He destroyed the Rakshasas and their large clan.
Give up your old ways and join us
and recite the thousand names of the god.
Bow to his feet and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”

எந்தை தந்தை தந்தை தந்தை தம் மூத்தப்பன்
        ஏழ்படிகால் தொடங்கி
வந்து வழிவழி ஆட்செய்கின்றோம் திரு
        வோணத் திருவிழவில்
அந்தியம் போதில் அரியுரு ஆகி
        அரியை அழித்தவனைப்
பந்தனை தீரப் பல்லாண்டு பல்லாயிரத்
        தாண்டு என்று பாடுதுமே         (6)
6. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”.
My father, his father and his grandfather,
for seven generations they all worshipped him
and served him.
He took the form of Narasimha
on the evening of Sravaṇa Nakshatram day
and destroyed Hiraṇyan.

தீயிற் பொலிகின்ற செஞ்சுடர் ஆழி
        திகழ் திருச்சக்கரத்தின்
கோயிற் பொறியாலே ஒற்றுண்டு நின்று
        குடிகுடி ஆட்செய்கின்றோம்
மாயப் பொருபடை வாணனை ஆயிரந்
        தோளும் பொழி குருதி
பாயச் சுழற்றிய ஆழி வல்லானுக்குப்
        பல்லாண்டு கூறுதுமே         (7)
7. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
We brand our shoulders
with the famous divine discus that shines like fire.
We join the temple and serve the god for many generations.
The strong god fought with Baṇasuran
who had a thousand arms and a magical army
and destroyed him with his discus
making all his thousand arms bleed.
Let us praise that strong god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”

நெய்யிடை நல்லதோர் சோறும் நியதமும்
        அத்தாணிச் சேவகமும்
கை அடைக்காயும் கழுத்துக்குப் பூணொடு
        காதுக்குக் குண்டலமும்
மெய்யிட நல்லதோர் சாந்தமும் தந்து என்னை
        வெள்ளுயிர் ஆக்கவல்ல
பையுடை நாகப்பகைக் கொடியானுக்குப்
        பல்லாண்டு கூறுவனே         (8)
8. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu Pallaṇḍu!".
O divine god,
you gave me prasadam with good ghee,
betal leaves and nuts, ornaments for my neck,
earrings to decorate my ears,
and sandal paste to smear on my body.
You gave me your grace
so that I would become pure and wise and serve you.
Let me praise the god who holds the Garuḍa banner
and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”

உடுத்துக் களைந்த நின் பீதக ஆடை
        உடுத்து கலத்தது உண்டு
தொடுத்த துழாய்மலர்சூடிக் களைந்தன
        சூடும் இத்தொண்டர்களோம்
விடுத்த திசைக் கருமம் திருத்தித் திரு
        வோணத் திருவிழவில்
படுத்த பைந் நாகனைப் பள்ளி கொண்டானுக்குப்
        பல்லாண்டு கூறுதுமே         (9)
9. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu Pallaṇḍu!”
We are your devotees.
We wear the silk clothes that you have worn.
We put on the Thulasi garland that adorned you.
We eat the food that is left over after you have eaten.
We do the services that you want us to do everywhere.
On the day of Sravaṇa festival,
we praise the god who sleeps on the snake bed
and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”

எந்நாள் எம்பெருமான் உன்தனக்கு அடி
        யோம் என்று எழுத்துப்பட்ட
அந்நாளே அடியோங்கள் அடிக்குடில்
        வீடுபெற்று உய்ந்தது காண்
செந்நாள் தோற்றித் திரு மதுரையிற்
        சிலை குனித்து ஐந்தலைய
பைந்நாகத் தலைப் பாய்ந்தவனே உன்னைப்
        பல்லாண்டு கூறுதுமே         (10)
10. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu Pallaṇḍu!”
From the morning of each day we serve you as your slaves
and we will do the same in all our lives and in future generations.
Release us from birth and give us moksha.
You were born on auspicious Sravaṇa day.
You broke the bow of Kamsan in northern Madhura,
and danced on Kalingan the five-headed snake.
Let us praise and say, “Pallaṇḍu, Pallaṇḍu!”

அல்வழக்கு ஒன்றும் இல்லா அணி கோட்டியர்
        கோன் அபிமானதுங்கன்
செல்வனைப் போல திருமாலே நானும்
        உனக்குப் பழ அடியேன்
நல் வகையால் நமோ நாராயணா என்று
        நாமம் பல பரவி
பல் வகையாலும் பவித்திரனே உன்னைப்
        பல்லாண்டு கூறுவனே         (11)
11. Let us praise the god and say, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
Dearest god, I am an old devotee of yours,
like Abhimanadungan, the king of beautiful Koṭṭiyur
where there is no injustice.
You are pure in all ways.
Devotees praise you with many names and say,
“Namo Narayaṇa” with love.
I will praise you and say, “Pallaṇḍu Pallaṇḍu”

பல்லாண்டு என்று பவித்திரனைப் பர
        மேட்டியைச் சார்ங்கம் என்னும்
வில் ஆண்டான் தன்னை வில்லிபுத்தூர் விட்டு
        சித்தன் விரும்பிய சொல்
நல் ஆண்டு என்று நவின்று உரைப்பார் நமோ
        நாராயணாய என்று
பல்லாண்டும் பரமாத்மனைச் சூழ்ந்திருந்து
        ஏத்துவர் பல்லாண்டே         (12)
12. Vishṇuchithan of Villiputhur praised the highest god,
the pure god who carries the bow Sarngam.
Those who recite these poems and worship the god
saying, “Namo Narayaṇa”
will be with the highest god, praising him always
and saying, “Pallaṇḍu! Pallaṇḍu!”
---------
Periyazhvar’s Pillaithamil on Kaṇṇan
The birth of Kaṇṇan கண்ணன்திருவவதாரம்

வண்ண மாடங்கள் சூழ் திருக்கோட்டியூர்க்
கண்ணன் கேசவன் நம்பி பிறந்தினில்
எண்ணெய் சுண்ணம் எதிரெதிர் தூவிடக்
கண்ணன் முற்றம் கலந்து அளறு ஆயிற்றே         (1)
13. Kaṇṇan, Kesavan, the lovely child,
was born in Thirukkoṭṭiyur
filled with beautiful palaces.
When the cowherds sprinkled oil
and turmeric powder mixed with fragrance
on each other in front of Kaṇṇan’s house
they made the front yards of the houses muddy.

ஓடுவார் விழுவார் உகந்து ஆலிப்பார்
நாடுவார் நம்பிரான் எங்குத்தான் என்பார்
பாடுவார்களும் பல்பறை கொட்ட நின்று
ஆடுவார்களும் ஆயிற்று ஆய்ப்பாடியே         (2)
14. When cowherds heard that the divine child was born,
they ran, fell and shouted in joy.
They searched for the baby and asked everyone,
“Where is our dear one?”
They beat the drums, sang, danced
and joy spread everywhere in their village.

பேணிச் சீர் உடைப் பிள்ளை பிறந்தினில்
காணத் தாம் புகுவார் புக்குப் போதுவார்
ஆண் ஒப்பார் இவன் நேர் இல்லை காண் திரு-
வோணத்தான் உலகு ஆளும் என்பார்களே         (3)
15. When the glorious child was born
the cowherds entered with love into Yashoda’s house,
saw him and praised him, saying,
“See! Among all men there is no equal to this child.
He was born under the Thiruvoṇam star
and will rule the world.”

உறியை முற்றத்து உருட்டி நின்று ஆடுவார்
நறுநெய் பால் தயிர் நன்றாகத் தூவுவார்
செறி மென் கூந்தல் அவிழத் திளைத்து எங்கும்
அறிவு அழிந்தனர் ஆய்ப்பாடி ஆயரே         (4)
16. The women of the cowherd village
took the pots from the uri,
rolled them in front of their houses and danced.
The fragrant ghee, milk and yogurt spilled all over
and they became crazy with joy
and their thick soft hair became loose.

கொண்ட தாள் உறி கோலக் கொடுமழுத்
தண்டினர் பறியோலைச் சயனத்தர்
விண்ட முல்லையரும்பு அன்ன பல்லினர்
அண்டர் மிண்டிப் புகுந்து நெய்யாடினார்         (5)
17. When the cowherds who carry the uri,
sharp mazhu weapons, staffs for grazing the cows
and who have palm-leaf beds to sleep on
heard the divine child was born,
they joined happily together
and laughed with their jasmine flower-like teeth.
They smeared oil on themselves
and jumped into the water to bathe.
கையும் காலும் நிமிர்த்துக் கடார நீர்
பைய ஆட்டிப் பசுஞ் சிறு மஞ்சளால்
ஐய நா வழித்தாளுக்கு அங்காந்திட
வையம் ஏழும் கண்டாள் பிள்ளை வாயுளே        (6)
18. The cowherdess Yashoda massaged
the baby’s hands and legs
and gently poured fresh turmeric water on his body
from the pot and bathed him.
When she cleaned his lovely tongue,
he opened his mouth
and she saw all the seven worlds inside.

வாயுள் வையகம் கண்ட மடநல்லார்
ஆயர் புத்திரன் அல்லன் அருந்தெய்வம்
பாய சீர் உடைப் பண்பு உடைப் பாலகன்
மாயன் என்று மகிழ்ந்தனர் மாதரே         (7)
19. The beautiful cowherd women
who saw the worlds in his mouth
wondered and praised him,
“This is no cowherd child.
He is the supreme god.
This wonderful child is really is a Maayan!”

பத்து நாளும் கடந்த இரண்டாம் நாள்
எத் திசையும் சயமரம் கோடித்து
மத்த மா மலை தாங்கிய மைந்தனை
உத்தானம் செய்து உகந்தனர் ஆயரே         (8)
20. The cowherds planted poles of victory
in all directions on the twelfth day after the child was born
and gave him a name of the god
who lifted up the huge Govardhana mountain.
They carried him in their arms and rejoiced.

கிடக்கில் தொட்டில் கிழிய உதைத்திடும்
எடுத்துக் கொள்ளில் மருங்கை இறுத்திடும்
ஒடுக்கிப் புல்கில் உதரத்தே பாய்ந்திடும்
மிடுக்கு இலாமையால் நான் மெலிந்தேன் நங்காய        (9)
21. Yashoda said, “If I put him in the cradle,
he will kick and tear the cloth of the cradle.
If I take him in my hands, he will hurt my waist.
If I embrace him tightly, he will kick my stomach.
I don’t have strength anymore to deal with him.
I am tired, my friends!”

செந்நெல் ஆர் வயல் சூழ் திருக்கோட்டியூர்
மன்னு நாரணன் நம்பி பிறந்தமை
மின்னு நூல் விட்டுசித்தன் விரித்த இப்
பன்னு பாடல் வல்லார்க்கு இல்லை பாவமே         (10)
22. Vishṇuchithan who wore a shining sacred thread
composed the poems that describe
the birth of omnipresent Narayaṇan, Purushothaman
in Thirukkoṭṭiyur, surrounded with flourishing paddy fields.
All the sins of the devotees
who recite these poems will go away.
--------
Padaadi kesa paruvam. கண்ணனது திருமேனியழகு
Yashoda and other cowherd women describe Kaṇṇan from his feet to his head.

சீதக் கடலுள் அமுது அன்ன தேவகி
கோதைக் குழலாள் அசோதைக்குப் போத்தந்த
பேதைக் குழவி பிடித்துச் சுவைத்து உண்ணும்
பாதக் கமலங்கள் காணீரே
        பவள வாயீர் வந்து காணீரே         (1)
23. Come and see the lotus feet
of the innocent child of Devaki
who was given to Yashoda by Devaki, his mother,
and who is as sweet as the nectar
that came from the milky ocean.
He puts his lotus foot in his mouth and tastes it.
See, you have mouths red as coral.
Come and see his lotus feet.

முத்தும் மணியும் வயிரமும் நன்பொன்னும்
தத்திப் பதித்துத் தலைப்பெய்தாற் போல் எங்கும்
பத்து விரலும் மணிவண்ணன் பாதங்கள்
ஒத்திட்டு இருந்தவா காணீரே
        ஒண்ணுதலீர் வந்து காணீரே         (2)
24. Come and see the ten perfect toes
of the sapphire-colored child
that look like an ornament studded
with pearls, jewels, diamonds and pure gold.
O girls, you have shining foreheads,
come and see his perfect toes.
Come and see his toes.

பணைத்தோள் இள ஆய்ச்சி பால் பாய்ந்த கொங்கை
அணைத்து ஆர உண்டு கிடந்த இப் பிள்ளை
இணைக்காலில் வெள்ளித் தளை நின்று இலங்கும்
கணைக்கால் இருந்தவா காணீரே
        காரிகையீர் வந்து காணீரே         (3)
25. Come and see the child’s ankles
that are decorated with shining silver ornaments
as he drinks milk from Yashoda's breasts
embracing her and sleeps peacefully.
O beautiful girls,
come and see his ankles.

உழந்தாள் நறுநெய் ஒரோர் தடா உண்ண
இழந்தாள் எரிவினால் ஈர்த்து எழில் மத்தின்
பழந்தாம்பால் ஓச்ச பயத்தால் தவழ்ந்தான்
முழந்தாள் இருந்தவா காணீரே
        முகிழ்முலையீர் வந்து காணீரே         (4)
26. See the knees of the child
who ate fragrant ghee from all the pots
that Yashoda had filled doing hard work.
He was beaten with a rope by Yashoda
and crawled away from her in fear.
O girls with bud-like breasts,
come and see his knees.

பிறங்கிய பேய்ச்சி முலை சுவைத்து உண்டிட்டு
உறங்குவான் போலே கிடந்த இப்பிள்ளை
மறம் கொள் இரணியன் மார்வை முன் கீண்டான்
குறங்குகளை வந்து காணீரே
        குவிமுலையீர் வந்து காணீரே         (5)
27. Come and see the thighs of the child
who pretended to sleep
after drinking the milk from the breasts of the cruel
devil Puthana and killing her.
He split the chest of the heroic Hiraṇyan.
O girls with round breasts!
Come and see his thighs! Come and see him.

மத்தக் களிற்று வசுதேவர் தம்முடைச்
சித்தம் பிரியாத தேவகிதன் வயிற்றில்
அத்தத்தின் பத்தாம் நாள் தோன்றிய அச்சுதன்
முத்தம் இருந்தவா காணீரே
        முகிழ்நகையீர் வந்து காணீரே         (6)
28. Come see the mutham of the child Achudan
who was born ten days after the star Astham
from the womb of Devaki
who is always in the heart of her husband Vasudevan,
the lord of many elephants that drip ichor.
Come, see the mutham of our dear child.
O girls who smile like blooming flowers,
come and see it!

இருங்கை மதகளிறு ஈர்க்கின்றவனைப்
பருங்கிப் பறித்துக்கொண்டு ஓடும் பரமன்தன்
நெருங்கு பவளமும் நேர்நாணும் முத்தும்
மருங்கும் இருந்தவா காணீரே
        வாணுதலீர் வந்து காணீரே         (7)
29. Come and see the waist decorated
with strings of coral and beautiful pearls of the highest god
who killed the mighty-trunked rutting elephant Kuvalayabeeḍam
and took its ivory tusks and ran away.
O girls, you have shining foreheads,
see his waist, come and see!

வந்த மதலைக் குழாத்தை வலிசெய்து
தந்தக் களிறு போல் தானே விளையாடும்
நந்தன் மதலைக்கு நன்றும் அழகிய
உந்தி இருந்தவா காணீரே
        ஒளியிழையீர் வந்து காணீரே         (8)
30. Come and see the lovely navel
of the cowherd chief Nandan’s son
who is as strong as a white-tusked elephant.
He plays mischievously with a group of children
and gives them trouble.
O girls, you are decorated with shining ornaments,
come and see his navel!

அதிருங் கடல்நிற வண்ணனை ஆய்ச்சி
மதுரமுலை ஊட்டி வஞ்சித்து வைத்துப்
பதறப் படாமே பழந் தாம்பால் ஆர்த்த
உதரம் இருந்தவா காணீரே
        ஒளிவளையீர் வந்து காணீரே         (9)
31. Come see the stomach of the child
whose color is as dark as the roaring ocean.
The cowherdess Yashoda fed him sweet milk
from her breasts and then tricked him
and tied him up with an old rope without worrying about him.
O girls, you are decorated with shining bangles,
come and see his stomach!

பெரு மா உரலிற் பிணிப்புண்டு இருந்து அங்கு
இரு மா மருதம் இறுத்த இப் பிள்ளை
குரு மா மணிப்பூண் குலாவித் திகழும்
திருமார்வு இருந்தவா காணீரே
        சேயிழையீர் வந்து காணீரே         (10)
32. Come and see the chest
decorated with the shining Kaustubham ornament
and studded with large diamonds
of the child who pulled the big mortar
between two marudam trees and made them fall
when I, Yashoda tied him to the mortar.
O girls, you are decorated with precious ornaments,
come and see his chest!

நாள்கள் ஓர் நாலைந்து திங்கள் அளவிலே
தாளை நிமிர்த்துச் சகடத்தைச் சாடிப்போய்
வாள் கொள் வளைஎயிற்று ஆருயிர் வவ்வினான்
தோள்கள் இருந்தவா காணீரே
        சுரிகுழலீர் வந்து காணீரே         (11)
33. Come and see the arms of the small child
who kicked and took the dear life of Sakaṭasuran
who came in the form of a cart.
He killed Puthana who has sharp sword-like teeth
when he was only four or five months old.
O girls, you have curly hair, come and see his shoulders.
Come and see.

மைத் தடங்கண்ணி யசோதை வளர்க்கின்ற
செய்த்தலை நீல நிறத்துச் சிறுப்பிள்ளை
நெய்த்தலை நேமியும் சங்கும் நிலாவிய
கைத்தலங்கள் வந்து காணீரே
        கனங்குழையீர் வந்து காணீரே         (12)
34. Come and see the hands
of the dark-blue-colored child with beautiful hair
who carries in them the conch and the discus
that is smeared with oil.
Yashoda’s dark eyes are decorated with kohl
and she is raising Kaṇṇan, the beautiful child.
O girls, you are decorated with precious ornaments,
come and see his hands.

வண்டு அமர் பூங்குழல் ஆய்ச்சி மகனாகக்
கொண்டு வளர்க்கின்ற கோவலக் குட்டற்கு
அண்டமும் நாடும் அடங்க விழுங்கிய
கண்டம் இருந்தவா காணீரே
        காரிகையீர் வந்து காணீரே         (13)
35. Come and see the neck of the small cowherd child
who is being raised by Yashoda.
She has lovely hair, decorated with flowers
swarming with bees.
See his neck that swallowed all the worlds and the sky.
O beautiful girls, see his neck.
Come and see.

எம் தொண்டை வாய்ச் சிங்கம் வா என்று எடுத்துக்கொண்டு
அந் தொண்டை வாய் அமுது ஆதரித்து ஆய்ச்சியர்
தம் தொண்டை வாயால் தருக்கிப் பருகும் இச்
செந் தொண்டை வாய் வந்து காணீரே
        சேயிழையீர் வந்து காணீரே         (14)
36. The cowherd women
who have mouths red as thoṇḍai fruits
kiss his red mouth, drink its nectar, and embrace him, saying,
“O you who are a lion and have a mouth
as sweet as a thoṇḍai fruit, come.”
O girls, you are decorated with lovely ornaments!
Come and see his mouth red as a thoṇḍai fruit.
Come and see.

நோக்கி யசோதை நுணுக்கிய மஞ்சளால்
நாக்கு வழித்து நீராட்டும் இந் நம்பிக்கு
வாக்கும் நயனமும் வாயும் முறுவலும்
மூக்கும் இருந்தவா காணீரே
        மொய்குழலீர் வந்து காணீரே         (15)
37. Come and see the tongue of the child,
that Yashoda lovingly cleans
with turmeric powder and then bathes him.
Come and see his eyes, mouth, teeth and nose.
O girls whose hair swarms with bees,
come and see.

விண் கொள் அமரர்கள் வேதனை தீர முன்
மண் கொள் வசுதேவர்தம் மகனாய் வந்து
திண் கொள் அசுரரைத் தேய வளர்கின்றான்
கண்கள் இருந்தவா காணீரே
        கனவளையீர் வந்து காணீரே         (16)
38. Come and see the eyes of the child
who was born on earth as the son of Vasudevan.
He was brought up to destroy the strong Asurans,
and remove the suffering of the gods in the heavens.
O girls, you are decorated with beautiful bangles,
come and see his eyes. Come and see.

பருவம் நிரம்பாமே பாரெல்லாம் உய்யத்
திருவின் வடிவு ஒக்கும் தேவகி பெற்ற
உருவு கரிய ஒளி மணிவண்ணன்
புருவம் இருந்தவா காணீரே
        பூண்முலையீர் வந்து காணீரே         (17)
39. Come and see the eyebrows of the dark child
who shines like a dark jewel
and came to save the world.
He was born to Devaki, beautiful as Lakshmi.
She gave birth to a child
even though she was too young to give birth.
O girls with breasts decorated with ornaments,
come and see his eyebrows. Come and see.

மண்ணும் மலையும் கடலும் உலகு ஏழும்
உண்ணுந் திறத்து மகிழ்ந்து உண்ணும் பிள்ளைக்கு
வண்ணம் எழில்கொள் மகரக்குழை இவை
திண்ணம் இருந்தவா காணீரே
        சேயிழையீர் வந்து காணீரே         (18)
40. Come and see the beautiful emerald earrings
of the child who happily swallowed
the earth, hills, oceans and all the seven worlds.
O girls who are decorated with beautiful ornaments,
see his lovely emerald earrings.

முற்றிலும் தூதையும் முன்கைமேல் பூவையும்
சிற்றில் இழைத்துத் திரிதருவோர்களைப்
பற்றிப் பறித்துக்கொண்டு ஓடும் பரமன்தன்
நெற்றி இருந்தவா காணீரே
        நேரிழையீர் வந்து காணீரே         (19)
41. When small girls carrying a winnowing fan and a small pot
wander holding a puvai bird on their wrists
and make play houses,
the dear child of Yashoda grabs the birds from their hands
and runs away.
Come see his forehead.
O girls, you are decorated with precious jewels. Come and see his forehead.

அழகிய பைம்பொன்னின் கோல் அங்கைக் கொண்டு
கழல்கள் சதங்கை கலந்து எங்கும் ஆர்ப்ப
மழ கன்றினங்கள் மறித்துத் திரிவான்
குழல்கள் இருந்தவா காணீரே
        குவிமுலையீர் வந்து காணீரே         (20)
42. Carrying a beautiful golden stick
in his hands he runs behind baby calves
as the lovely sound of his anklets spreads everywhere.
O girls who have round breasts, come and see his curly hair.

சுருப்பார் குழலி யசோதை முன் சொன்ன
திருப் பாதகேசத்தைத் தென்புதுவைப் பட்டன்
விருப்பால் உரைத்த இருபதோடு ஒன்றும்
உரைப்பார் போய் வைகுந்தத்து ஒன்றியிருப்பரே         (21)
43. Yashoda, who has dark curly hair
described the beauty of her child from his feet to his head.
The poet Puduvaippaṭṭan of the southern Puduvai,
composed poems with Yashoda’s words.
The devotees who recite these twenty-one poems
will go to Vaikuṇṭam and remain there.
--------
Lullaby - Thalaṭṭupparuvam. Yashoda sings a lullaby to Kaṇṇan.
பெரியாழ்வார் திருமொழி தாலப் பருவம்

மாணிக்கம் கட்டி வயிரம் இடை கட்டி
ஆணிப் பொன்னால் செய்த வண்ணச் சிறுத்தொட்டில்
பேணி உனக்குப் பிரமன் விடுதந்தான்
மாணிக் குறளனே தாலேலோ
        வையம் அளந்தானே தாலேலோ         (1)
44. Nanmuhan made a beautiful gold cradle
studded with rubies and diamonds and sent it to you with love.
You went to Mahabali in the form of a dwarf.
Thalelo, you measured the world, thalelo.
உடையார் கனமணியோடு ஒண் மாதுளம்பூ
இடை விரவிக் கோத்த எழிற் தெழ்கினோடும்
விடை ஏறு காபாலி ஈசன் விடுதந்தான்
உடையாய் அழேல் அழேல் தாலேலோ
        உலகம் அளந்தானே தாலேலோ         (2)
45. Kabali, Shiva who rides a bull,
sent you a golden ornament
studded with precious diamonds for your waist
and a beautiful garland that was tied together
with pomegranate flowers for a waistband.
You are the god who holds all lives within you.
Do not cry, do not cry. thalelo,
you measured the world for Mahabali, thalelo.

என்தம்பிரானார் எழிற் திருமார்வற்குச்
சந்தம் அழகிய தாமரைத் தாளற்கு
இந்திரன் தானும் எழில் உடைக் கிண்கிணி
தந்து உவனாய் நின்றான் தாலேலோ
        தாமரைக் கண்ணனே தாலேலோ         (3)
46. O dear god,
the goddess Lakshmi stays on your beautiful chest.
The king of the gods Indra brought musical anklets
for your lovely fragrant lotus feet,
gave it to you and stood nearby, thalelo.
Your eyes are as beautiful as lotuses, thalelo.

சங்கின் வலம்புரியும் சேவடிக் கிண்கிணியும்
அங்கைச் சரிவளையும் நாணும் அரைத்தொடரும்
அங்கண் விசும்பில் அமரர்கள் போத்தந்தார்
செங்கண் கருமுகிலே தாலேலோ
        தேவகி சிங்கமே தாலேலோ         (4)
47. Your body is dark as a cloud.
Your eyes are beautiful.
The gods in the sky came and gave you
a valampuri conch, musical kolusu for your divine feet,
round bangles for your beautiful hands,
a sacred thread for your chest and a waistband.
O you lion-like son of Devaki,
thalelo, thalelo.

எழில் ஆர் திருமார்வுக்கு ஏற்கும் இவை என்று
அழகிய ஐம்படையும் ஆரமும் கொண்டு
வழு இல் கொடையான் வயிச்சிரவணன்
தொழுது உவனாய் நின்றான் தாலேலோ
        தூமணி வண்ணனே தாலேலோ         (5)
48. As Vaishravanan, Kuberan
who gives generously to all without discriminating,
thought that a beautiful aimbaḍaithali
and a necklace would be suitable
for your beautiful chest where Lakshmi stays.
He brings them, stands away from you
and worships you.
Thalelo, your body is as beautiful as a blue sapphire, thalelo.

ஓதக் கடலின் ஒளிமுத்தின் ஆரமும்
சாதிப் பவளமும் சந்தச் சரிவளையும்
மா தக்க என்று வருணன் விடுதந்தான்
சோதிச் சுடர் முடியாய் தாலேலோ
        சுந்தரத் தோளனே தாலேலோ         (6)
49. Varuṇan thought that a necklace
made of shining pearls born in a roaring ocean,
precious high quality coral,
and bangles made of singing conches
would be suitable for you and sent them to you.
You are decorated with a shining crown, thalelo!
You have handsome arms, thalelo.

கான் ஆர் நறுந்துழாய் கைசெய்த கண்ணியும்
வான் ஆர் செழுஞ்சோலைக் கற்பகத்தின் வாசிகையும்
தேன் ஆர் மலர்மேல் திருமங்கை போத்தந்தாள்
கோனே அழேல் அழேல் தாலேலோ
        குடந்தைக் கிடந்தானே தாலேலோ         (7)
50. The divine Lakshmi who stays on a lotus that drips honey
sent you a garland of forest Thulasi
and a garland of karpaga flowers
that bloomed in the fertile grove in the sky
to tie around your forehead.
O king, do not cry, do not cry, thalelo,
you sleep on Adishesha in Kuḍandai, thalelo.

கச்சொடு பொற்சுரிகை காம்பு கனகவளை
உச்சி மணிச்சுட்டி ஒண்தாள் நிரைப் பொற்பூ
அச்சுதனுக்கு என்று அவனியாள் போத்தந்தாள்
நச்சுமுலை உண்டாய் தாலேலோ
        நாராயணா அழேல் தாலேலோ         (8)
51. O Achuda! The earth goddess sent a dress,
a small golden sword with a handle, golden bangles,
a diamond ornament for your forehead
and a shining golden flower on a stalk for you.
You drank the poison
from the breast of Puthana, thalelo.
O Narayaṇa! Do not cry, thalelo.

மெய் திமிரும் நானப் பொடியொடு மஞ்சளும்
செய்ய தடங்கண்ணுக்கு அஞ்சனமும் சிந்துரமும்
வெய்ய கலைப்பாகி கொண்டு உவளாய் நின்றாள்
ஐயா அழேல் அழேல் தாலேலோ
        அரங்கத்து அணையானே தாலேலோ         (9)
52. Durga, the goddess who rides on a heroic deer
sent you fragrant powder to put on your body,
turmeric for your bath,
kohl for your beautiful large eyes
and red kumkum to decorate your forehead.
O dear child, do not cry, do not cry.,
Thalelo, you sleep on a snake bed in Srirangam, thalelo.

வஞ்சனையால் வந்த பேய்ச்சி முலை உண்ட
அஞ்சன வண்ணனை ஆய்ச்சி தாலாட்டிய
செஞ்சொல் மறையவர் சேர் புதுவைப் பட்டன் சொல்
எஞ்சாமை வல்லவர்க்கு இல்லை இடர்தானே         (10)
53. The Paṭṭan of Puduvai composed lullaby songs
that Yashoda sang for kohl-colored Kaṇṇan
who drank milk from the breast of the cunning Puthana
when she came to kill him.
The lives of the devotees
who learn these poems well and recite them
will be free of all difficulties.
---------
5. Ambulipparuvam - Yashoda calls the moon to come and play with Kaṇṇan
பெரியாழ்வார் திருமொழி அம்புலிப் பருவம்

தன்முகத்துச் சுட்டி தூங்கத் தூங்கத் தவழ்ந்து போய்ப்
பொன்முகக் கிண்கிணி ஆர்ப்பப் புழுதி அளைகின்றான்
என்மகன் கோவிந்தன் கூத்தினை இள மா மதீ
நின்முகம் கண்ணுள ஆகில் நீ இங்கே நோக்கிப் போ (1)
54. As he crawls and plays in the sand making himself dirty,
the chuṭṭi ornament on his forehead swings around
and the golden kiṇgiṇi bells on his feet ring loudly.
O young beautiful moon! If you have eyes on your face,
come here and see the mischievous play of my son Govindan.

என் சிறுக்குட்டன் எனக்கு ஒர் இன்னமுது எம்பிரான்
தன் சிறுக்கைகளால் காட்டிக் காட்டி அழைக்கின்றான்
அஞ்சன வண்ணனோடு ஆடல் ஆட உறுதியேல்
மஞ்சில் மறையாதே மா மதீ மகிழ்ந்து ஓடி வா (2)
55. He is my small child!
He is my dear child and he is sweet nectar for me.
He calls you with his small hands
pointing to you again and again.
If you really want to play with the dark-colored one
do not hid in the clouds.
O lovely moon, come running happily to play with him.

சுற்றும் ஒளிவட்டம் சூழ்ந்து சோதி பரந்து எங்கும்
எத்தனை செய்யிலும் என்மகன் முகம் நேரொவ்வாய்
வித்தகன் வேங்கட வாணன் உன்னை விளிக்கின்ற
கைத்தலம் நோவாமே அம்புலீ கடிது ஓடி வா (3)
56. Even though you are surrounded by a shining wheel of light
and you spread light everywhere,
whatever you do, you cannot match the beauty of my son’s face.
He is clever.
The god of Venkaṭam hills calls you.
O lovely moon, come quickly. Don’t make him keep pointing at you and hurt his hands.
O lovely moon, come running happily to play with him.

சக்கரக் கையன் தடங்கண்ணால் மலர விழித்து
ஒக்கலைமேல் இருந்து உன்னையே சுட்டிக் காட்டும் காண்
தக்கது அறிதியேல் சந்திரா சலம் செய்யாதே
மக்கட் பெறாத மலடன் அல்லையேல் வா கண்டாய் (4)
57. As I hold him on my waist,
my son opens his flower-like eyes wide
and calls you as he points to you with his sweet fingers.
O bright moon,
if you know what is good for you, don’t try to fool us.
You aren’t someone who doesn’t know
how precious a child is. Come and see him.

அழகிய வாயில் அமுத ஊறல் தெளிவுற
மழலை முற்றாத இளஞ்சொல்லால் உன்னைக் கூகின்றான்
குழகன் சிரீதரன் கூவக் கூவ நீ போதியேல்
புழையில ஆகாதே நின்செவி புகர் மா மதீ (5)
58. He calls you loudly with his prattling words
that come from his beautiful nectar-filled mouth.
You move without stopping,
even when the beautiful one, Sridharan,
the god who is in all, calls you again and again.
Does that mean that your ears are stopped up
and you cannot hear if someone calls you?
Tell me, O wonderful shining moon.

தண்டொடு சக்கரம் சார்ங்கம் ஏந்தும் தடக்கையன்
கண் துயில்கொள்ளக் கருதிக் கொட்டாவி கொள்கின்றான்
உண்ட முலைப்பால் அறா கண்டாய் உறங் காவிடில்
விண்தனில் மன்னிய மா மதீ விரைந்து ஓடி வா (6)
59. He is the god who carries a club, a discus
and a conch in his strong hands.
He wants to sleep and yawns.
If he does not sleep
he cannot digest the milk that he drank.
O lovely moon, you are merely wandering in the sky.
Run and come quickly to him.

பாலகன் என்று பரிபவம் செய்யேல் பண்டு ஓர் நாள்
ஆலின் இலை வளர்ந்த சிறுக்கன் அவன் இவன்
மேல் எழப் பாய்ந்து பிடித்துக்கொள்ளும் வெகுளுமேல்
மாலை மதியாதே மா மதீ மகிழ்ந்து ஓடி வா (7)
60. Don’t ignore him thinking that he is just a little boy.
He is the same crazy one who slept on a banyan leaf
in an ancient time.
If he gets mad at you, he will jump on you and catch you.
Don’t disrespect him. He is the god Maal.
O lovely moon, run and quickly come happily.

சிறியன் என்று என் இளஞ் சிங்கத்தை இகழேல் கண்டாய்
சிறுமையின் வார்த்தையை மாவலியிடைச் சென்று கேள்
சிறுமைப் பிழை கொள்ளில் நீயும் உன் தேவைக்கு உரியை காண்
நிறைமதீ நெடுமால் விரைந்து உன்னைக் கூகின்றான் (8)
61. Don’t ignore him thinking that he is a small child.
See, he is like a young lion.
Go and ask the king Mahabali
about the few words that the god has spoken to him.
If you make a mistake and think
that he is not strong,
you will soon be needing his help.
O full moon, Neḍumaal calls you to come to him soon.

தாழியில் வெண்ணெய் தடங்கை ஆர விழுங்கிய
பேழை வயிற்று எம்பிரான் கண்டாய் உன்னைக் கூகின்றான்
ஆழிகொண்டு உன்னை எறியும் ஐயுறவு இல்லை காண்
வாழ உறுதியேல் மா மதீ மகிழ்ந்து ஓடி வா (9)
62. He is our god who took butter
from the pots with his small hands
and swallowed as much as he wanted.
His stomach is full and looks like a pot.
He is calling you loudly.
If you don’t come
he will throw his discus at you,
there is no doubt about it.
O lovely moon, if you want to survive,
run and come happily.

மைத்தடங் கண்ணி யசோதை தன்மகனுக்கு இவை
ஒத்தன சொல்லி உரைத்த மாற்றம் ஒளிபுத்தூர்
வித்தகன் விட்டுசித்தன் விரித்த தமிழ் இவை
எத்தனையும் சொல்ல வல்லவர்க்கு இடர் இல்லையே (10)
63. Yashoda's large eyes are decorated with kohl.
She called the moon to come to play with her son.
Vishṇuchithan, the poet of flourishing Villiputhur
composed these Tamil poems
that describe what Yashoda said.
No trouble will come to those
who recite all these poems.
----------

Sengeeraipparuvam
பெரியாழ்வார் திருமொழி - செங்கீரைப் பருவம்
Yashoda describes how Kaṇṇan crawls.

உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணிவயிறா
        ஊழிதொறு ஊழி பல ஆலின் இலையதன்மேல்
பைய உயோகு-துயில் கொண்ட பரம்பரனே
        பங்கய நீள் நயனத்து அஞ்சன மேனியனே
செய்யவள் நின் அகலம் சேமம் எனக் கருதி
        செல்வு பொலி மகரக் காது திகழ்ந்து இலக
ஐய எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (1)
64. You have created the world
and swallowed it into your beautiful stomach.
You are the highest god
and you sleep gently on a banyan leave
that floats on the ocean
whenever the world ends and begins again.
Your eyes are long and beautiful like lotus flowers.
You have a dark body like kohl.
Your ears are decorated with precious shining emeralds.
O dear one, crawl gently.
Do not shake the goddess of wealth, Lakshmi,
who stays on your chest.
You should think of her safety.
Shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

கோளரியின் உருவங் கொண்டு அவுணன் உடலம்
        குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய்
மீள அவன்மகனை மெய்ம்மை கொளக் கருதி
        மேலை அமரர்பதி மிக்கு வெகுண்டு வரக்
காள நன் மேகமவை கல்லொடு கால் பொழியக்
        கருதி வரை குடையாக் காலிகள் காப்பவனே
ஆள எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (2)
65. You wanted to prove
what Hiraṇyan’s son Prahaladan said was true
and took the form of a man-lion
and split Hiraṇyan’s body with your sharp nails
as the Rakshasa’s blood flowed out and spread everywhere.
When Indra the king of gods was angry with you
because you ate the food that the cowherds had kept for him
and he made the dark clouds pour stones as rain
and the winds blow wildly,
you carried Govardhana mountain as an umbrella
and protected the cows.
Shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

நம்முடை நாயகனே நான்மறையின் பொருளே
        நாவியுள் நற்கமல நான்முகனுக்கு ஒருகால்
தம்மனை ஆனவனே தரணி தலமுழுதும்
        தாரகையின் உலகும் தடவி அதன் புறமும்
விம்ம வளர்ந்தவனே வேழமும் ஏழ் விடையும்
        விரவிய வேலைதனுள் வென்று வருமவனே
அம்ம எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (3)
66. You are our chief.
You are the meaning of all the four Vedas.
You are the mother of Nanmuhan
who stays on a beautiful lotus on your navel.
You grew tall, crossing all the earth,
the world of the stars and anything above them for Mahabali.
You conquered the elephant Kuvalayabeeḍam
and the seven bulls that came to fight with you.
O dear one, shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

வானவர்தாம் மகிழ வன் சகடம் உருள
        வஞ்ச முலைப்பேயின் நஞ்சம் அது உண்டவனே
கானக வல் விளவின் காய் உதிரக் கருதிக்
        கன்று அது கொண்டு எறியும் கருநிற என்கன்றே
தேனுகனும் முரனும் திண்திறல் வெந்நரகன்
        என்பவர் தாம் மடியச் செரு அதிரச் செல்லும்
ஆனை எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (4)
67. You fought with Sakaṭasuran and killed him
and the gods in the sky rejoiced.
You drank the poison from the breasts
of the cunning devil Puthana and killed her.
You threw Vathsasuran who came in the form of a calf
on Kabithasuran who stood disguised as a wood-apple tree
and killed both of them.
You are the elephant who fought
with the strong Rakshasas Thenahan, Muran
and cruel Vennarahan in a terrible battle and killed them.
O dear one, shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

மத்து அளவுந் தயிரும் வார்குழல் நன்மடவார்
        வைத்தன நெய் களவால் வாரி விழுங்கி ஒருங்கு
ஒத்த இணைமருதம் உன்னிய வந்தவரை
        ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெந்திறலோய்
முத்தின் இளமுறுவல் முற்ற வருவதன்முன்
        முன்ன முகத்து அணிஆர் மொய்குழல்கள் அலைய
அத்த எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (5)
68. You stole and swallowed yogurt and ghee
kept by the beautiful cowherd women
who have beautiful long curly hair.
You, the strong god, kicked with your legs
and fought with your hands the two Asuras
who came in the form of marudam trees.
You do not know how to smile
with your pearl-like small teeth yet.
You crawl and dance
as your beautiful thick hair sways.
O dear one, shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds. Crawl, crawl.

காய மலர்நிறவா கருமுகில் போல் உருவா
        கானக மா மடுவிற் காளியன் உச்சியிலே
தூய நடம் பயிலும் சுந்தர என்சிறுவா
        துங்க மதக்கரியின் கொம்பு பறித்தவனே
ஆயம் அறிந்து பொருவான் எதிர்வந்த மல்லை
        அந்தரம் இன்றி அழித்து ஆடிய தாளிணையாய்
ஆய எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (6)
69. You have the color of a dark kayam flower.
Your body is in the color of the dark cloud.
O my little child! You are the beautiful god
who danced on the top of the snake Kalingan
who lived in a deep pool in the forest.
You took away the tusks of
the strong rutting elephant Kuvalayabeeḍam.
You fought and killed the wrestlers
who came to fight with you, looking for the right time,
and then danced with your two feet.
O dear cowherd!
Shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

துப்பு உடை ஆயர்கள் தம் சொல் வழுவாது ஒருகால்
        தூய கருங்குழல் நற் தோகைமயில் அனைய
நப்பினைதன் திறமா நல் விடை ஏழ் அவிய
        நல்ல திறல் உடைய நாதனும் ஆனவனே
தப்பின பிள்ளைகளைத் தனமிகு சோதிபுகத்
        தனி ஒரு தேர் கடவித்தாயொடு கூட்டிய என்
அப்ப எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
        ஆயர்கள் போரேறே ஆடுக ஆடுகவே (7)
70. You listened to the words of the strong cowherds,
fought and controlled seven strong bulls
and married Nappinnai, lovely as a peacock,
who has beautiful dark hair.
You went on a bright shining chariot,
searched for the children who were lost,
found them and brought them back to their mother.
O dear one, shake your head and crawl for me once.
You are the bull who fights for the cowherds.
Crawl, crawl.

உன்னையும் ஒக்கலையிற் கொண்டு தம் இல் மருவி
        உன்னொடு தங்கள் கருத்து ஆயின செய்து வரும்
கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண்குளிர
        கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி
மன்னு குறுங்குடியாய் வெள்ளறையாய் மதில் சூழ்
        சோலைமலைக்கு அரசே கண்ணபுரத்து அமுதே
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை
        ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே (8)
71. The cowherd women carry you on their waists,
take you to their homes,
do whatever they like to do with you
and take care of you with love.
Young girls who see you become happy.
You give your grace to the learned ones who praise you.
You stay in the eternal Thirukkurunguḍi.
You are the god of Thiruveḷḷaṛai.
You are the king of Solaimalai surrounded with forts.
You are the nectar that stays in Kaṇṇapuram
Give me your grace and remove my sorrows.
O dear one, shake your head and crawl.
You are the god of all the seven worlds.
Crawl, crawl.

பாலொடு நெய் தயிர் ஒண் சாந்தொடு சண்பகமும்
        பங்கயம் நல்ல கருப்பூரமும் நாறி வர
கோல நறும்பவளச் செந்துவர் வாயினிடைக்
        கோமள வெள்ளிமுளை போல் சில பல் இலக
நீல நிறத்து அழகார் ஐம்படையின் நடுவே
        நின் கனிவாய் அமுதம் இற்று முறிந்து விழ
ஏலும் மறைப்பொருளே ஆடுக செங்கீரை
        ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே (9)
72. When you crawl,
the fragrance of milk, ghee, yogurt,
pure sandalwood, shenbaga flowers, lotuses
and good camphor spreads everywhere.
The tiny teeth in your lovely mouth that is red as coral
shine like beautiful small silver stars.
The nectar that is as sweet as a fruit
drips slowly from your mouth and runs through
the lovely aimbaḍaithali on your blue chest.
You are the perfect meaning of the four Vedas.
Shake your head and crawl.
You are the god of all the seven worlds.
Crawl, crawl.

செங்கமலக் கழலிற் சிற்றிதழ் போல் விரலிற்
        சேர் திகழ் ஆழிகளும் கிண்கிணியும் அரையிற்
தங்கிய பொன்வடமும் தாள நன் மாதுளையின்
        பூவொடு பொன்மணியும் மோதிரமும் கிறியும்
மங்கல ஐம்படையும் தோள்வளையும் குழையும்
        மகரமும் வாளிகளும் சுட்டியும் ஒத்து இலக
எங்கள் குடிக்கு அரசே ஆடுக செங்கீரை
        ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே (10)
73. Small silver rings decorate the tiny soft petal-like toes
on your red lotus feet.
Your feet are decorated with kiṇgiṇis.
Your waist is decorated with a golden chain
mingled with beautiful pomegranite flowers.
Your arms are decorated with rings and bracelets.
An auspicious aimpaḍaithali beautifies your chest.
Your ears are decorated with emerald ear rings,
and vali ornaments.
A chuṭṭi ornament shines on your forehead.
O king of our tribe,
shake your head and crawl.
You are the god of all the seven worlds.
Crawl, crawl.

அன்னமும் மின் உருவும் ஆளரியும் குறளும்
        ஆமையும் ஆனவனே ஆயர்கள் நாயகனே
என் அவலம் களைவாய் ஆடுக செங்கீரை
        ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று
அன்னநடை மடவாள் அசோதை உகந்த பரிசு
        ஆன புகழ்ப் புதுவைப் பட்டன் உரைத்த தமிழ்
இன்னிசை மாலைகள் இப் பத்தும் வல்லார் உலகில்
        எண்திசையும் புகழ் மிக்கு இன்பம் அது எய்துவரே (11)
74. Yashoda, the beautiful one
who walks like a swan praised her divine child, saying,
“O chief of cowherds!
You took the form of a swan, a fish, a man lion, a dwarf and a turtle.
Remove my sorrows. Shake your head and crawl.
You are the lord of all the seven worlds. Crawl, crawl.”
The famous Paṭṭan of Puduvai composed
ten Tamil poems that describe how Yashoda told of her son crawling.
Those who recite these ten Tamil poems
will become famous in all the eight directions
and be happy.
-----------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - சப்பாணிப் பருவம்
Chappaaṇipparuvam. Clapping hands.
Yashoda asks Kaṇṇan to clap his hands.

மாணிக்கக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப மருங்கின் மேல்
ஆணிப் பொன்னாற் செய்த ஆய்பொன் உடை மணி
பேணி பவளவாய் முத்துஇலங்க பண்டு
காணி கொண்ட கைகளால் சப்பாணி
        கருங்குழற் குட்டனே சப்பாணி (1)
75. The ruby kinginis on your feet jingle.
Your waist is decorated with a precious golden chain.
In your coral mouth, your pearl-like teeth shine.
Clap your hands
that took the land from the king Mahabali.
O little one with dark curly hair,
clap your hands.

பொன் அரைநாணொடு மாணிக்கக் கிண்கிணி
தன் அரை ஆட தனிச் சுட்டி தாழ்ந்து ஆட
என் அரை மேல்நின்று இழிந்து உங்கள் ஆயர்தம்
மன் அரைமேல் கொட்டாய் சப்பாணி
        மாயவனே கொட்டாய் சப்பாணி (2)
76. The bells tied on the golden chain on your waist,
and the kingini bells decorated with rubies
that are tied on your waist jingle.
The chuṭṭi ornament on your forehead swings.
O magical one! Come down from my lap
and go sit on the lap of the chief of cowherds Nandagopan,
your father, and clap your hands.
Clap your hands.

பல் மணி முத்து இன்பவளம் பதித்தன்ன
என் மணிவண்ணன் இலங்கு பொற் தோட்டின் மேல்
நின் மணிவாய் முத்து இலங்க நின் அம்மைதன்
அம்மணி மேல் கொட்டாய் சப்பாணி
        ஆழியங் கையனே சப்பாணி (3)
77. O my child colored like a blue sapphire!
Your shining golden earrings are studded
with many diamonds, pearls and precious corals.
You smile with your jewel-like mouth
that makes your face lovely.
Come to your mother’s lap and clap your hands.
You carry the discus in your beautiful hand,
clap your hands.

தூ நிலாமுற்றத்தே போந்து விளையாட
வான் நிலா அம்புலீ சந்திரா வா என்று
நீ நிலா நிற் புகழாநின்ற ஆயர்தம்
கோ நிலாவ கொட்டாய் சப்பாணி
        குடந்தைக் கிடந்தானே சப்பாணி (4)
78. Your father, the chief of the cowherds,
called the moon, saying,
“O bright moon! You crawl in the sky!
Come to our porch, shine with your white rays
and play with my child.”
Clap your hands so that your father,
the chief of the cowherds
who praises you, will be happy.
You sleep on the water in Thirukuḍandai,
clap your hands.

புட்டியிற் சேறும் புழுதியும் கொண்டுவந்து
அட்டி அமுக்கி அகம் புக்கு அறியாமே
சட்டித் தயிரும் தடாவினில் வெண்ணெயும் உண்
பட்டிக் கன்றே கொட்டாய் சப்பாணி
        பற்பநாபா கொட்டாய் சப்பாணி (5)
79. You filled your hands with mud and dirt
from the cowherd village and threw them at me.
You entered our house when I was not there
and stole yogurt and butter from large pots.
You are like a loose calf that is not tied.
Clap your hands,
O Padmanabha! Clap your hands.

தாரித்து நூற்றுவர் தந்தை சொற் கொள்ளாது
போர் உய்த்து வந்து புகுந்தவர் மண் ஆளப்
பாரித்த மன்னர் படப் பஞ்சவர்க்கு அன்று
தேர் உய்த்த கைகளால் சப்பாணி
        தேவகி சிங்கமே சப்பாணி (6)
80. A hundred Kauravas did not
listen to their father’s advice
and came to fight with the Paṇḍavas.
You became the charioteer for Arjuna in the battle
and destroyed the Kauravas who wanted to rule the land.
Clap your hands that drove the chariot.
O lion-like son of Devaki, clap your hands.

பரந்திட்டு நின்ற படுகடல் தன்னை
இரந்திட்ட கைம்மேல் எறிதிரை மோதக்
கரந்திட்டு நின்ற கடலைக் கலங்கச்
சரந் தொட்ட கைகளால் சப்பாணி
        சார்ங்க விற்கையனே சப்பாணி (7)
81. When Varuṇan hid and sent arrows to stop you
from building a bridge to Lanka,
as Rama, you shot arrows to calm the waves of the ocean
and the ocean allowed you to go to Lanka.
Clap with the hands that carry the bow Sarnga
that shot those arrows. Clap your hands.

குரங்கு இனத்தாலே குரைகடல் தன்னை
நெருக்கி அணை கட்டி நீள் நீர் இலங்கை
அரக்கர் அவிய அடு கணையாலே
நெருக்கிய கைகளால் சப்பாணி
        நேமியங் கையனே சப்பாணி (8)
82. When you came as Rama to the earth,
the monkeys, your helpers, built a strong bridge
on the roaring ocean.
You shot your arrows on the battlefield
and destroyed the Rakshasas
who ruled Lanka surrounded with wide oceans.
Clap your hands that shot those arrows.
You who carry the discus in your hands, clap your hands.

அளந்து இட்ட தூணை அவன் தட்ட ஆங்கே
வளர்ந்திட்டு வாள் உகிர்ச் சிங்க உருவாய்
உளந் தொட்டு இரணியன் ஒண்மார்வு அகலம்
பிளந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி
        பேய் முலை உண்டானே சப்பாணி (9)
83. You came out of the tall pillar
in the form of a huge man-lion
when Hiraṇyan broke it and you split open his strong chest
with your shining fingernails.
Clap with the hands that did that heroic deed.
You drank the milk from the breasts
of the female devil Puthana and killed her.
Clap your hands.

அடைந்திட்டு அமரர்கள் ஆழ்கடல் தன்னை
மிடைந்திட்டு மந்தரம் மத்தாக நாட்டி
வடம் சுற்றி வாசுகி வன்கயிறு ஆகக்
கடைந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி
        கார்முகில் வண்ணனே சப்பாணி (10)
84. When the gods churned the deep milky ocean,
you joined them and helped them
using the mountain Manthara as a churning stick
and the snake Vasuki as the strong rope.
Clap with the hands that churned the milky ocean.
You are as beautiful as dark clouds,
clap your hands.

ஆட்கொள்ளத் தோன்றிய ஆயர்தம் கோவினை
நாட்கமழ் பூம்பொழில் வில்லிபுத்தூர்ப் பட்டன்
வேட்கையால் சொன்ன சப்பாணி ஈரைந்தும்
வேட்கையினால் சொல்லுவார் வினை போதுமே (11)
85. Vishnu Paṭṭan of Villiputhur
that is surrounded by blooming groves
that spread fragrance all day
composed with love ten Tamil poems praising Kaṇṇan,
the king of the cowherds, born to protect the cowherds.
The karma of the devotees who recite these ten poems
about the god clapping his hands
will disappear.
----------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - தளர்நடைப் பருவம்
Taḷarnaḍaipparuvam. Toddling.
Yashoda describes how Kaṇṇan walks as a toddler.

தொடர் சங்கிலிகை சலார்-பிலார் என்னத்
        தூங்கு பொன்மணி ஒலிப்பப்
படு மும்மதப் புனல் சோர வாரணம்
        பைய நின்று ஊர்வது போல்
உடன் கூடிக் கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப
        உடை மணி பறை கறங்க
தடந் தாளிணை கொண்டு சார்ங்கபாணி
        தளர்நடை நடவானோ (1)
86. An elephant tied to a chain on his feet,
dripping with ichor,
walks slowly as his chain makes the noise, “chalar, pilar,”
and the golden bells hanging on both side of him ring.
Just like that won’t my child
who carries the Sarnga bow
walk as the bells of the kinginis
that decorate his feet ring loudly?
Won’t he toddle with his lovely feet?

செக்கரிடை நுனிக்கொம்பிற் தோன்றும்
        சிறுபிறை முளைப் போல
நக்க செந் துவர்வாய்த் திண்ணை மீதே
        நளிர் வெண்பல் முளை இலக
அக்குவடம் உடுத்து ஆமைத்தாலி
        பூண்ட அனந்தசயனன்
தக்க மா மணிவண்ணன் வாசுதேவன்
        தளர்நடை நடவானோ (2)
87. The sapphire-colored god who sleeps on Adishesha,
was born to Vasudeva.
He is decorated with a chain made of shell on his waist
and a pendant in the form of a turtle.
Won’t he toddle as his small white teeth
in his coral mouth shine
like the crescent moon in the red sky?

மின்னுக் கொடியும் ஓர் வெண் திங்களும்
        சூழ் பரிவேடமுமாய்ப்
பின்னற் துலங்கும் அரசிலையும்
        பீதகச் சிற்றாடையொடும்
மின்னிற் பொலிந்த ஓர் கார்முகில் போலக்
        கழுத்தினிற் காறையொடும்
தன்னிற் பொலிந்த இருடிகேசன்
        தளர்நடை நடவானோ (3)
88. He, Rishikesa, the bright one,
wears a chain that shines like lightning.
His hair is decorated with an arasilai ornament
that shines like the white moon.
He wears a silk dress.
His dark cloud-like neck is decorated
with the bright golden Karai ornament
that shines like lightning.
He is like a bright light.
Won’t he toddle?

கன்னற் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறிக்
        கணகண சிரித்து உவந்து
முன் வந்து நின்று முத்தம் தரும் என்
        முகில்வண்ணன் திருமார்வன்
தன்னைப் பெற்றேற்குத் தன்வாய் அமுதம்
        தந்து என்னைத் தளிர்ப்பிக்கின்றான்
தன் எற்று மாற்றலர் தலைகள் மீதே
        தளர்நடை நடவானோ (4)
89. As the dark cloud-colored god
who holds Lakshmi on his chest
laughs with the sound “gaṇa, gaṇa,”
it sounds like sugarcane juice
pouring through the hole of a pot.
He delights his parents
as he comes and kisses them with his sweet nectar-like mouth.
Won’t he toddle on his enemies’ heads and conquer them?

முன் நல் ஓர் வெள்ளிப் பெருமலைக் குட்டன்
        மொடுமொடு விரைந்து ஓடப்
பின்னைத் தொடர்ந்தது ஓர் கருமலைக் குட்டன்
        பெயர்ந்து அடியிடுவது போல்
பன்னி உலகம் பரவி ஓவாப் புகழ்ப்
        பலதேவன் என்னும்
தன் நம்பி ஓடப் பின் கூடச் செல்வான்
        தளர்நடை நடவானோ (5)
90. As the little Kaṇṇan runs fast behind his elder brother,
Baladeva who is praised by the whole world,
he looks like a dark baby mountain
running quickly behind a large silver mountain.
Won't the little child who runs behind his good brother toddle?

ஒரு காலிற் சங்கு ஒரு காலிற் சக்கரம்
        உள்ளடி பொறித்து அமைந்த
இரு காலுங் கொண்டு அங்கு அங்கு எழுதினாற்போல்
        இலச்சினை பட நடந்து
பெருகாநின்ற இன்ப-வெள்ளத்தின்மேல்
        பின்னையும் பெய்து பெய்து
தரு கார்க் கடல்வண்ணன் காமர் தாதை
        தளர்நடை நடவானோ (6)
91. He has on his right foot the sign of a conch
and on his left foot the sign of a wheel.
When he walks with his two feet
he makes the marks of the wheel and conch on the ground.
He toddles and gives me a flood of the joy again and again.
Won’t the one who has the color of the dark ocean,
the father of Kama, toddle?


படர் பங்கைய மலர்வாய் நெகிழப்
        பனி படு சிறுதுளி போல்
இடங் கொண்ட செவ்வாய் ஊறி ஊறி
        இற்று இற்று வீழநின்று
கடுஞ் சேக் கழுத்தின் மணிக்குரல் போல்
        உடை மணி கணகணென
தடந் தாளிணை கொண்டு சாரங்கபாணி
        தளர்நடை நடவானோ (7)
92. He walks as the saliva from his red lotus mouth
continually drips slowly like small cool drops of dew.
The bells that decorate his dress ring “gaṇa gaṇa”
like the bells that are tied on the neck of a strong bull.
Won’t he who carries the bow Sarnga
toddle with his soft feet?

பக்கம் கருஞ் சிறுப்பாறை மீதே
        அருவிகள் பகர்ந்தனைய
அக்குவடம் இழிந்து ஏறித் தாழ
        அணி அல்குல் புடை பெயர
மக்கள் உலகினிற் பெய்து அறியா
        மணிக் குழவி உருவின்
தக்க மா மணிவண்ணன் வாசுதேவன்
        தளர்நடை நடவானோ (8)
93. When Vasudevan, the sapphire-colored one
came to the world in the form of a child,
people had never seen such a marvelous child before.
He toddles as his shining chain made of shells
that decorates his waist sways like a white waterfall
falling on a black hill. Won’t he toddle?

வெண் புழுதி மேற் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர்
        வேழத்தின் கருங்கன்று போல்
தெண் புழுதியாடி திரிவிக்கிரமன்
        சிறு புகர்பட வியர்த்து
ஒண் போது அலர்கமலச் சிறுக்கால் உறைத்து
        ஒன்றும் நோவாமே
தண் போது கொண்ட தவிசின் மீதே
        தளர்நடை நடவானோ (9)
94. Thrivikraman plays throwing mud on himself
like a dark elephant calf
playing in the sand and pouring white dirt on his body.
Won’t he toddle on the cool soft flower-covered earth
without hurting his small feet that are like freshly blooming lotuses
as his body sweats with small drops of water?
Won’t he toddle?

திரை நீர்ச் சந்திர மண்டலம் போலச்
        செங்கண்மால் கேசவன் தன்
திரு நீர் முகத்துத் துலங்கு சுட்டி
        திகழ்ந்து எங்கும் புடைபெயர
பெரு நீர்த் திரை எழு கங்கையிலும்
        பெரியதோர் தீர்த்த பலம்
தரு நீர்ச் சிறுச்சண்ணம் துள்ளம் சோரத்
        தளர்நடை நடவானோ (10)

95. When Kesavan who has beautiful eyes
on his moon-like face toddles,
his chuṭṭi ornament shines and swings
like the shadow of the moon in rippling water.
The small drops of saliva dripping from his mouth
give boons to his devotees even more than the water
of the Ganges that sprinkles drops from its rolling waves.
Won’t he toddle?

ஆயர் குலத்தினில் வந்து தோன்றிய
        அஞ்சனவண்ணன் தன்னைத்
தாயர் மகிழ ஒன்னார் தளரத்
        தளர்நடை நடந்ததனை
வேயர் புகழ் விட்டுசித்தன் சீரால்
        விரித்தன உரைக்கவல்லார்
மாயன் மணிவண்ணன் தாள் பணியும்
        மக்களைப் பெறுவர்களே (11)
96. The famous poet Vishṇuchithan of the Veyar clan
described how the dark-colored god
who was born in the cowherd tribe
toddled giving joy to his mother
and making his enemies tremble.
Those who recite the poems of Vishṇuchithan
will get children who will worship the feet
of that Maayan who has the color of a dark jewel.
----------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - அச்சோப் பருவம்
Achopparuvam - Yashoda Embraces Kaṇṇan. Acho - Acho, what a wonderful thing it is? How sweet it is?

பொன் இயல் கிண்கிணி சுட்டி புறங் கட்டித்
தன் இயல் ஓசை சலன்-சலன் என்றிட
மின் இயல் மேகம் விரைந்து எதிர் வந்தாற்போல்
என் இடைக்கு ஓட்டரா அச்சோ அச்சோ
        எம்பெருமான் வாராய் அச்சோ அச்சோ (1)
97. O dear one, you run fast and come in front of me
like a cloud with lightning
as the golden kinginis that adorn your feet
make the sound “chalan, chalan.”
Come and stay on my waist. acho! acho!
O dear one, come and embrace me, acho, acho.

செங்கமலப் பூவிற் தேன் உண்ணும் வண்டே போல்
பங்கிகள் வந்து உன் பவளவாய் மொய்ப்ப
சங்கு வில் வாள் தண்டு சக்கரம் ஏந்திய
அங்கைகளாலே வந்து அச்சோ அச்சோ
        ஆரத் தழுவாய் வந்து அச்சோ அச்சோ (2)
98. As your dark hair falls on your coral mouth
it looks as if bees were coming to drink nectar on a red lotus.
Come and embrace me with your beautiful hands
that carry a conch, bow, sword, club and discus.
Come and stay on my waist. acho! acho!
Come and embrace me tightly. acho, acho.

பஞ்சவர் தூதனாய்ப் பாரதம் கைசெய்து
நஞ்சு உமிழ் நாகம் கிடந்த நற் பொய்கை புக்கு
அஞ்சப் பணத்தின்மேல் பாய்ந்திட்டு அருள்செய்த
அஞ்சனவண்ணனே அச்சோ அச்சோ
        ஆயர் பெருமானே அச்சோ அச்சோ (3)
99. O dear one, You went as a messenger
for the Paṇḍavas and fought for them in the Bharatha war.
You entered the pond where the snake Kalingan lived
and killed him and gave your grace to the cowherds.
O you have the dark color of kohl, acho, acho.
O dear child of the cowherds,
come and embrace me, acho, acho.

நாறிய சாந்தம் நமக்கு இறை நல்கு என்னத்
தேறி அவளும் திருவுடம்பிற் பூச
ஊறிய கூனினை உள்ளே ஒடுங்க அன்று
ஏற உருவினாய் அச்சோ அச்சோ
        எம்பெருமான் வாராய் அச்சோ அச்சோ (4)
100. You asked a hunch-backed woman
who was a servant of king Kamsan
to give you the fragrant sandal paste
that she was carrying for the king.
She took it and smeared it on your body
without being afraid of the king
and you straightened her back.
Come and embrace me, acho! acho!
O dear one, come and embrace me, acho, acho.

கழல் மன்னர் சூழக் கதிர் போல் விளங்கி
எழலுற்று மீண்டே இருந்து உன்னை நோக்கும்
சுழலை பெரிது உடைத் துச்சோதனனை
அழல விழித்தானே அச்சோ அச்சோ
        ஆழி அங் கையனே அச்சோ அச்சோ (5)
101. When you went to Duryodhana’s assembly,
he shone like a sun,
surrounded with kings decorated with heroic anklets.
He saw you and stood up first but sat down again
and looked at you angrily.
You looked at Duryodhana with fiery eyes
and destroyed his evil thoughts. acho, acho.
You carry a discus in your hand.
Come and embrace me, acho, acho.

போர் ஒக்கப் பண்ணி இப் பூமிப்பொறை தீர்ப்பான்
தேர் ஒக்க ஊர்ந்தாய் செழுந்தார் விசயற்காய்
கார் ஒக்கு மேனிக் கரும் பெருங் கண்ணனே
ஆரத் தழுவாய் வந்து அச்சோ அச்சோ
        ஆயர்கள் போரேறே அச்சோ அச்சோ (6)
102. You became the charioteer for Arjuna
who was decorated with beautiful garlands,
fought in the battle with the Paṇḍavas
and removed the troubles of the earth.
Your eyes are big and dark.
Your body is as dark as a cloud.
Come and embrace me tightly, acho, acho.
You are the bull that fights for the cowherds, acho, acho.

மிக்க பெரும்புகழ் மாவலி வேள்வியிற்
தக்கது இது அன்று என்று தானம் விலக்கிய
சுக்கிரன் கண்ணைத் துரும்பாற் கிளறிய
சக்கரக் கையனே அச்சோ அச்சோ
        சங்கம் இடத்தானே அச்சோ அச்சோ (7)
103. When the rishi Sukrachariyar said it was not good to give the boons that the dwarf asked
and wished to stop the sacrifice of the famous king Mahabali,
you became angry at the rishi and hurt his eyes with a stick.
You carry the wheel in your right hand, acho, acho.
You carry the conch in your left hand, acho, acho.

என் இது மாயம்? என் அப்பன் அறிந்திலன்
முன்னைய வண்ணமே கொண்டு அளவாய் என்ன
மன்னு நமுசியை வானிற் சுழற்றிய
மின்னு முடியனே அச்சோ அச்சோ
        வேங்கடவாணனே அச்சோ அச்சோ (8)
104. When Namusi the son of Mahabali said, “What is this magic?
When you asked for land from my father,
you were in the form of a dwarf and now you have become
so tall that you measure the earth and the sky.
My father didn’t know your trick.
You should have taken your real form
when you asked for land and measured the earth,”
You grew angry, carried Namusi
and threw him down to the earth from the sky.
You are decorated with a shining crown,
embrace me, acho, acho.
You are the god of Thiruvenkaṭam, acho, acho.

கண்ட கடலும் மலையும் உலகு ஏழும்
முண்டத்துக்கு ஆற்றா முகில்வண்ணா ஓ என்று
இண்டைச் சடைமுடி ஈசன் இரக்கொள்ள
மண்டை நிறைத்தானே அச்சோ அச்சோ
        மார்வில் மறுவனே அச்சோ அச்சோ (9)
105. When Brahma’s head was stuck on Shiva’s palm
because of a curse, Shiva, who has matted hair,
came and begged you, saying,
“Even all the deep oceans, mountains
and the seven worlds cannot fill this Brahma’s head
that has stuck to my hand.
O you who have the color of a dark cloud, help me.”
You filled Brahma’s head with your blood.
Embrace me, acho, acho.
You have the mark Srivatsam on your chest. acho, acho.

துன்னிய பேரிருள் சூழ்ந்து உலகை மூட
மன்னிய நான்மறை முற்றும் மறைந்திடப்
பின் இவ் உலகினில் பேரிருள் நீங்க அன்று
அன்னமது ஆனானே அச்சோ அச்சோ
        அருமறை தந்தானே அச்சோ அச்சோ (10)
106. Once when thick darkness covered the world
and all the four omnipresent Vedas disappeared,
you took the form of a swan
and removed the darkness of the earth.
Embrace me, acho, acho.
You taught the divine Vedas to the rishis, acho, acho.

நச்சுவார் முன் நிற்கும் நாராயணன் தன்னை
அச்சோ வருக என்று ஆய்ச்சி உரைத்தன
மச்சு அணி மாடப் புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்
நிச்சலும் பாடுவார் நீள் விசும்பு ஆள்வரே (11)
107. Yashoda called her son, Narayaṇan,
who presents himself in front of his devotees
who love him, and said, “Come, acho, acho!”.
Vishṇuchithan, the chief of Puduvai city
that is filled with beautiful palaces and porches
composed poems with Yasoda’s words.
Those who recite these poems every day
will go to heaven and rule the sky.
-------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - புறம் புல்கல்
Puṛam pulhal
Yashoda describes how Kaṇṇan stands behind her and embraces her.

வட்டு நடுவே வளர்கின்ற மாணிக்க-
மொட்டு நுனையில் முளைக்கின்ற முத்தே போல்
சொட்டுச் சொட்டு என்னத் துளிக்கத் துளிக்க என்
குட்டன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்
        கோவிந்தன் என்னைப் புறம்புல்குவான் (1)
108. My little child comes
and embraces me from behind
as his ornaments make the sound “choṭṭu, choṭṭu.”
They sound as if pearls-like drops were dripping
from the top of shining diamond-like buds that grow in a garden.
Govindan comes and embraces me.
109. My dear Kaṇṇan
decorated with kingini bells on his feet,
coral bracelets on his hands
and a chain on his neck,
dances, walks, comes beautifully
and embraces me from behind.
My lovely child, embraces me from behind.

கிண்கிணி கட்டிக் கிறி கட்டிக் கையினிற்
கங்கணம் இட்டுக் கழுத்திற் தொடர் கட்டித்
தன் கணத்தாலே சதிரா நடந்து வந்து
என் கண்ணன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
        எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான் (2)
110. The highest god was born
to destroy the clan of the evil king Duryodhana,
who kept his abundant wealth and lands for himself
without sharing them with his relatives, the Paṇḍavas.
He comes and embraces me from behind.
The bull among the cowherds
embraces me from behind.

கத்தக் கதித்துக் கிடந்த பெருஞ்செல்வம்
ஒத்துப் பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாது மண் ஆள்வான்
கொத்துத் தலைவன் குடிகெடத் தோன்றிய
அத்தன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்
        ஆயர்கள் ஏறு என் புறம்புல்குவான் (3)
111. The king of gods wished to help Arjuna,
driving the strong chariot decorated with jewels
and terrifying the Paṇḍava enemy kings in battle.
Arjuna worshipped the god and said.
“You are the best among men and my refuge!
You carry the sword Nandagam.”
That king of gods embraces me from behind.

நாந்தகம் ஏந்திய நம்பி சரண் என்று
தாழ்ந்த தனஞ்சயற்கு ஆகி தரணியில்
வேந்தர்கள் உட்க விசயன் மணித் திண்தேர்
ஊர்ந்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
        உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான் (4)
112. The god took the form of Vamanan,
carried a brass pot and an umbrella,
sang songs under flourishing groves, played
and went to king Mahabali,
and took over the earth and the sky
as his devotees praised him, saying, “Pallaṇḍu!”
He comes and embraces me from behind.
That short Vamanan embraces me from behind.

வெண்கலப் பத்திரம் கட்டி விளையாடிக்
கண் பல பெய்த கருந்தழைக் காவின் கீழ்ப்
பண் பல பாடிப் பல்லாண்டு இசைப்ப பண்டு
மண் பல கொண்டான் புறம்புல்குவான்
        வாமனன் என்னைப் புறம்புல்குவான் (5)
113. The beautiful god who took the form
of a short bachelor, carried an umbrella
and went to king Mahabali’s sacrifice, asked for a boon,
and took the earth, the sky and all lands
as all the kings looked on.
He comes and embraces me from behind.
The god who measured the world
embraces me from behind.

சத்திரம் ஏந்தித் தனி ஒரு மாணியாய்
உத்தர வேதியில் நின்ற ஒருவனைக்
கத்திரியர் காணக் காணி முற்றும் கொண்ட
பத்திராகாரன் புறம்புல்குவான்
        பார் அளந்தான் என் புறம்புல்குவான் (6)


பொத்த உரலைக் கவிழ்த்து அதன்மேல் ஏறி
தித்தித்த பாலும் தடாவினில் வெண்ணெயும்
மெத்தத் திருவயிறு ஆர விழுங்கிய
அத்தன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்
        ஆழியான் என்னைப் புறம்புல்குவான் (7)
114. The sweet child
turned over the wide-mouthed mortar,
climbed on it and stole the sweet milk
and butter in the pot, swallowed all of it
and filled his divine stomach.
He comes and embraces me from behind.
The god who carries the discus
embraces me from behind.

மூத்தவை காண முது மணற்குன்று ஏறிக்
கூத்து உவந்து ஆடிக் குழலால் இசை பாடி
வாய்த்த மறையோர் வணங்க இமையவர்
ஏத்த வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்
        எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான் (8)
115. He climbed on a sand hillock
played his flute and danced a village dance
as the old cowherds of the village looked on happily.
He is worshipped by rishis and praised by gods
and comes and embraces me from behind.
My sweet child comes and embraces me from behind.

கற்பகக் காவு கருதிய காதலிக்கு
இப்பொழுது ஈவன் என்று இந்திரன் காவினில்
நிற்பன செய்து நிலாத் திகழ் முற்றத்துள்
உய்த்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
        உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான் (9)
116. He promised his beloved wife
that he would bring the Kalpaka garden from Indra’s world.
He brought it and planted it in her front yard
where the moon shines.
He embraces me from behind.
The god of gods embraces me from behind.

ஆய்ச்சி அன்று ஆழிப் பிரான் புறம்புல்கிய
வேய்த் தடந்தோளி சொல் விட்டுசித்தன் மகிழ்ந்து
ஈத்த தமிழ் இவை ஈரைந்தும் வல்லவர்
வாய்த்த நன்மக்களைப் பெற்று மகிழ்வரே (10)
117. Yashoda, the cowherdess
who has round bamboo-like arms
describes how the god who carries a discus
embraced her from behind when he was a child.
Vishṇuchithan put Yasoda’s words into poems.
The devotees who recite those ten Tamil poems
will get good children and live happily.
------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - கண்ணன் அப்பூச்சி காட்டுதல்
Appuchi Kaaṭṭal
Kaṇṇan threatens the cowherdesses as if he were a goblin and they complain about his mischievous deeds to Yashoda.

மெச்சு ஊது சங்கம் இடத்தான் நல் வேய் ஊதி
பொய்ச் சூதிற் தோற்ற பொறை உடை மன்னர்க்காய்
பத்து ஊர் பெறாது அன்று பாரதம் கைசெய்த
அத் தூதன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (1)
118. He carries a conch in his left hand
that sounds in victory
and he plays delightful music on his flute.
He went as a messenger to the Kauravas
for the Paṇḍavas when they had lost everything
to the dishonest gambling of Sakuni
and, unable to keep even ten cities,
had to fight the Bharatha war
to get their land back.
He comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

மலை புரை தோள் மன்னவரும் மாரதரும் மற்றும்
பலர் குலைய நூற்றுவரும் பட்டழிய பார்த்தன்
சிலை வளையத் திண்தேர்மேல் முன்நின்ற செங்கண்
அலவலை வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (2)
119. His eyes are beautiful.
He gives his grace to all his devotees.
He stood with Arjuna on a strong chariot in the Bharatha war
and helped Arjuna bend his bow
and destroy many kings who had arms strong as mountains
along with warriors and his hundred Kaurava foes.
The mischievous one comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

காயும் நீர் புக்குக் கடம்பு ஏறி காளியன்
தீய பணத்திற் சிலம்பு ஆர்க்கப் பாய்ந்து ஆடி
வேயின் குழல் ஊதி வித்தகனாய் நின்ற
ஆயன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (3)
120. He, the clever one,
the cowherd who plays beautiful music on his flute,
climbed on a Kaḍamba tree,
jumped from it into the foaming water
and danced on the head of the evil Kalingan
as the bells on his anklets sounded.
He, the cowherd comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

இருட்டிற் பிறந்து போய் ஏழை வல் ஆயர்
மருட்டைத் தவிர்ப்பித்து வன் கஞ்சன் மாளப்
புரட்டி அந்நாள் எங்கள் பூம்பட்டுக் கொண்ட
அரட்டன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (4)
121. He was born in the night
and raised in a poor, cowherd’s village.
He killed the evil king Kamsan
and took away the troubles of the cowherds.
He stole our pretty silk dresses.
He comes mischievously as a goblin and frightens us.
That dear one comes and frightens us.

சேப் பூண்ட சாடு சிதறித் திருடி நெய்க்கு
ஆப்பூண்டு நந்தன் மனைவி கடை தாம்பால்
சோப்பூண்டு துள்ளித் துடிக்கத் துடிக்க அன்று
ஆப்பூண்டான் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (5)
122. The god killed Sakaṭasuran
who came in the form of a cart yoked with bulls.
The dear child was pulled with a rope used to churn yogurt
and tied on mortar by Nandan’s wife Yashoda.
He comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

செப்பு இள மென்முலைத் தேவகி நங்கைக்குச்
சொப்படத் தோன்றி தொறுப்பாடியோம் வைத்த
துப்பமும் பாலும் தயிரும் விழுங்கிய
அப்பன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (6)
123. The dear child who was born to Devaki
whose young soft breasts are like cheppu
stole and swallowed ghee, milk and yogurt
that we, the cowherd women kept.
He comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

தத்துக் கொண்டாள் கொலோ? தானே பெற்றாள் கொலோ?
சித்தம் அனையாள் அசோதை இளஞ்சிங்கம்
கொத்து ஆர் கருங்குழற் கோபால கோளரி
அத்தன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (7)
124. Did Yashoda adopt this child?
Or did she give birth to him?
She does whatever he wants. That dear child, who has dark hair
decorated with bunches of flowers,
Gopalan, the young lion-like son of Yashoda
comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

கொங்கை வன் கூனிசொற் கொண்டு குவலயத்
துங்கக் கரியும் பரியும் இராச்சியமும்
எங்கும் பரதற்கு அருளி வன்கான் அடை
அங் கண்ணன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (8)
125. He came to the world as Rama.
He obeyed his stepmother
who listened to the words of cruel Manthara,
gave away his precious elephants, horses
and his earthly kingdom to his brother Bharathan
and went to the terrible forest.
That dear one with lovely eyes comes as a goblin and frightens us.
He comes as a goblin and frightens us.

பதக முதலைவாய்ப் பட்ட களிறு
கதறிக் கைகூப்பி என் கண்ணா கண்ணா என்ன
உதவப் புள் ஊர்ந்து அங்கு உறுதுயர் தீர்த்த
அதகன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
        அம்மனே அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (9)
126. The majestic god came
riding his eagle to save the elephant Gajendra
and saved him when Gajendra, caught by a terrible crocodile,
cried out, “O my Kaṇṇa, my Kaṇṇa!”
He comes as a goblin and frightens us.
The god who saves his devotees
comes as a goblin and frightens us.
That dear one comes as a goblin and frightens us.

வல்லாள் இலங்கை மலங்கச் சரந் துரந்த
வில்லாளனை விட்டுசித்தன் விரித்த
சொல் ஆர்ந்த அப்பூச்சிப் பாடல் இவை பத்தும்
வல்லார் போய் வைகுந்தம் மன்னி இருப்பரே (10)
127. Vishṇuchithan composed poems
about how the god who as Rama destroyed the strong Rakshasas
who ruled Lanka with his bow
came as a goblin and frightened
the cowherd women in the cowherd village.
The good devotees who recite the ten beautiful “appuchi kaaṭṭal” poems
will go to Vaikuṇṭam and stay there forever.
------------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி -தாய்ப்பால் உண்ண அழைத்தல்
Ammam
Yashoda calls Kaṇṇan to come and drink milk

அரவு அணையாய் ஆயர் ஏறே
        அம்மம் உண்ணத் துயிலெழாயே
இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய்
        இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ
வரவுங் காணேன்;வயிறு அசைந்தாய்
        வன முலைகள் சோர்ந்து பாயத்
திரு உடைய வாய்மடுத்துத்
        திளைத்து உதைத்துப் பருகிடாயே (1)
128. You are a bull among the cowherds!
You sleep on the snake bed.
Get up to drink your milk.
You have not eaten in the night and slept
and even today you have not got up until afternoon.
You stomach looks empty.
My beautiful breasts are filled with milk.
Come and drink milk happily with your divine mouth
as you kick me with your feet.

வைத்த நெய்யும் காய்ந்த பாலும்
        வடி தயிரும் நறு வெண்ணெயும்
இத்தனையும் பெற்றறியேன்
        எம்பிரான் நீ பிறந்த பின்னை
எத்தனையும் செய்யப் பெற்றாய்;
        ஏதும் செய்யேன் கதம் படாதே
முத்து அனைய முறுவல் செய்து
        மூக்கு உறிஞ்சி முலை உணாயே (2)
129. Since you were born, I have not seen
the ghee, the boiled milk,
thick yogurt and fragrant butter that I kept.
You have done whatever you like with them.
Don’t get upset, I won’t punish you.
Smiling with your pearl-like teeth,
come and drink milk from my breast.

தந்தம் மக்கள் அழுது சென்றால்
        தாய்மார் ஆவார் தரிக்ககில்லார்
வந்து நின்மேற் பூசல் செய்ய
        வாழ வல்ல வாசுதேவா
உந்தையார் உன்திறத்தர் அல்லர்
        உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன்
நந்தகோபன் அணி சிறுவா
        நான் சுரந்த முலை உணாயே (3)
130. If their children cry and go to their mothers
because you hit them while you played with them,
their mothers get upset,
and they come and complain about you.
You aren’t worried and ignore them.
Your father doesn’t care about their complaints
and I don’t have the heart to shout at you.
You are the lovely son of Nandagopan.
Come and drink the milk that comes from my breast.

கஞ்சன்தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட
        கள்ளச் சகடு கலக்கு அழிய
பஞ்சி அன்ன மெல்லடியால்
        பாய்ந்த போது நொந்திடும் என்று
அஞ்சினேன் காண் அமரர் கோவே
        ஆயர் கூட்டத்து அளவன்றாலோ
கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால்
        வலைப்படுத்தாய் முலை உணாயே (4)
131. I was afraid that your feet, soft as cotton
might have been hurt when you kicked Sakaṭasuran
who came in the form of an illusory cart sent by Kamsan.
O king of the gods,
you are the protector of the cowherds.
You destroyed Kamsan with your cunning deeds.
Come and drink the milk from my breast.

தீய புந்திக் கஞ்சன் உன்மேல்
        சினம் உடையன் சோர்வு பார்த்து
மாயந்தன்னால் வலைப்படுக்கில்
        வாழகில்லேன் வாசுதேவா
தாயர் வாய்ச்சொல் கருமம் கண்டாய்
        சாற்றிச் சொன்னேன் போகவேண்டா
ஆயர் பாடிக்கு அணிவிளக்கே
        அமர்ந்து வந்து என் முலை உணாயே (5)
132. If Kamsan who intends only evil gets angry at you,
finds the right time, and comes and attacks you
with his magic when you are tired and hurts you,
I will not live without you.
O Vasudeva, you know it is good
to listen to mother’s advice.
I tell you strongly, don’t go.
You are the bright light of cowherds’ village.
Come, sit and drink milk from my breast.

மின் அனைய நுண் இடையார்
        விரி குழல்மேல் நுழைந்த வண்டு
இன் இசைக்கும் வில்லிபுத்தூர்
        இனிது அமர்ந்தாய் உன்னைக் கண்டார்
என்ன நோன்பு நோற்றாள் கொலோ
        இவனைப் பெற்ற வயிறு உடையாள்
என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த
        இருடிகேசா முலை உணாயே (6)
133. You stay in Villiputhur happily
where the bees that buzz sweetly
swarm around the long hair of women
whose waists are thin as lightning.
You made the people who see you say,
“What tapas did his mother do
to give birth to this son?”
O Rishikesha, come and drink the milk from my breasts.

பெண்டிர் வாழ்வார் நின் ஒப்பாரைப்
        பெறுதும் என்னும் ஆசையாலே
கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார்
        கண்ணிணையால் கலக்க நோக்கி
வண்டு உலாம் பூங்குழலினார் உன்
        வாயமுதம் உண்ண வேண்டிக்
கொண்டு போவான் வந்து நின்றார்
        கோவிந்தா நீ முலை உணாயே (7)
134. Women who wish to give birth to a child like you
see you and will not leave you.
Wearing flowers in their hair that swarm with bees,
they look at you passionately
and want to kiss you
and drink the nectar from your mouth.
They stand near you wondering how
to take you to their homes.
O Govinda, come and drink the milk from my breasts.

இரு மலை போல் எதிர்ந்த மல்லர்
        இருவர் அங்கம் எரிசெய்தாய் உன்
திரு மலிந்து திகழு மார்வு
        தேக்க வந்து என் அல்குல் ஏறி
ஒரு முலையை வாய்மடுத்து
        ஒரு முலையை நெருடிக்கொண்டு
இரு முலையும் முறை முறையாய்
        ஏங்கி ஏங்கி இருந்து உணாயே (8)
135. You burned the bodies of the two mountain-like wrestlers
when they came to oppose you.
Come, climb on my lap
and rest your chest where Lakshmi stays on my body.
Then drink the milk from one of my breasts
as you rub my other breast with your fingers.
Come and drink milk eagerly
from one breast and then the other.

அங் கமலப் போதகத்தில்
        அணி கொள் முத்தம் சிந்தினாற்போல்
செங் கமல முகம் வியர்ப்ப
        தீமை செய்து இம் முற்றத்தூடே
அங்கம் எல்லாம் புழுதியாக
        அளைய வேண்டா அம்ம விம்ம
அங்கு அமரர்க்கு அமுது அளித்த
        அமரர் கோவே முலை உணாயே (9)
136. As you play in the front yard
your red lotus-like face sweats
and the drops of that sweat look like precious pearls
that fall on a beautiful lotus blossom.
Don’t make your body dirty
with the mud you are playing in.
You are the king of gods
who made them rejoice by giving them nectar.
Come and drink the milk from my breasts.

ஓட ஓடக் கிண்கிணிகள்
        ஒலிக்கும் ஓசைப் பாணியாலே
பாடிப் பாடி வருகின்றாயைப்
        பற்பநாபன் என்று இருந்தேன்
ஆடி ஆடி அசைந்து அசைந்திட்டு
        அதனுக்கு ஏற்ற கூத்தை ஆடி
ஓடி ஒடிப் போய்விடாதே
        உத்தமா நீ முலை உணாயே (10)
137. I thought that you are Padmanabhan
as you come running, your kingini ornaments sounding like music.
You dance and dance swaying and come.
Don’t run away dancing and dancing for the music,
that your kiṇgiṇi makes.
O, best among men, come and drink milk from my breasts.

வார் அணிந்த கொங்கை ஆய்ச்சி
        மாதவா உண் என்ற மாற்றம்
நீர் அணிந்த குவளை வாசம்
        நிகழ நாறும் வில்லிபுத்தூர்ப்
பார் அணிந்த தொல் புகழான்
        பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்
சீர் அணிந்த செங்கண்மால் மேல்
        சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே (11)
138. Yashoda, who wears a band around her breasts
called her child saying,
“Madhava, come and drink milk!”
The famous Vishṇucithan of Villiputhur
where the kuvaḷai flowers spread their fragrance
as they bloom in the ponds composed poems
about how the cowherdess Yashoda called her son.
The hearts of the devotees who recite these poems
will think only of the god Maal
who has beautiful eyes.
-----------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - காது குத்தல்
Piercing the ears - Yashoda calls Kaṇṇan to come to her
so that she can pierce his ears to put earrings on them.

போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான்
        பொரு திறற் கஞ்சன் கடியன்
காப்பாரும் இல்லை கடல்வண்ணா உன்னை
        தனியே போய் எங்கும் திரிதி
பேய்ப்பால் முலை உண்ட பித்தனே கேசவ
        நம்பீ உன்னைக் காது குத்த
ஆய்ப் பாலர் பெண்டுகள் எல்லாரும் வந்தார்
        அடைக்காய் திருத்தி நான் வைத்தேன் (1)
139. Your body is in the color of the beautiful blue ocean.
You wander around everywhere alone.
Your proud father has not returned home from his work.
Kamsan, the strong, brave fighter is cruel
and there is no one to save you from him.
You, the crazy one, drank milk
from the breast of the devil Puthana.
You are the best among men, O Kesava!
All the cowherd women came here to see
the ceremony of having your ears pierced.
I have prepared the betal leaves
and nuts to give to them.

வண்ணப் பவளம் மருங்கினிற் சாத்தி
        மலர்ப்பாதக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப
நண்ணித் தொழும் அவர் சிந்தை பிரியாத
        நாராயணா இங்கே வாராய்
எண்ணற்கு அரிய பிரானே திரியை
        எரியாமே காதுக்கு இடுவன்
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய
        கனகக் கடிப்பும் இவையாம் (2)
140. O Narayaṇa!
You are never separated from the minds of the devotees
who approach you and worship you.
Come to me wearing the beautiful coral chain on your waist
as the kiṇgiṇi ornaments on your lotus feet sing.
I will put threads
through the holes in your ears without hurting you
and then I will decorate your ears with earrings.
See, these beautiful golden earrings lovely to look at.

வையம் எல்லாம் பெறும் வார்கடல் வாழும்
        மகரக்குழை கொண்டுவைத்தேன்
வெய்யவே காதில் திரியை இடுவன் நீ
        வேண்டிய தெல்லாம் தருவன்
உய்ய இவ் ஆயர் குலத்தினில் தோன்றிய
        ஒண்சுடர் ஆயர்கொழுந்தே
மையன்மை செய்து இள ஆய்ச்சியர் உள்ளத்து
        மாதவனே இங்கே வாராய் (3)
141. I bought and kept for you emerald earrings,
shaped like fish that live in the ocean
and so expensive that even the whole earth
would be not enough to buy them.
I will put threads through your ears without hurting you.
I will give you all the things that you want.
O radiant god,
you were born in the cowherd clan to save the cowherds.
You attract the minds of the young cowherd women by your magic.
O Madhava, come.

வணம் நன்று உடைய வயிரக் கடிப்பு இட்டு
        வார்காது தாழப் பெருக்கிக்
குணம் நன்று உடையர் இக் கோபால பிள்ளைகள்
        கோவிந்தா நீ சொல்லுக் கொள்ளாய்
இணை நன்று அழகிய இக் கடிப்பு இட்டால்
        இனிய பலாப்பழம் தந்து
சுணம் நன்று அணி முலை உண்ணத் தருவன் நான்
        சோத்தம் பிரான் இங்கே வாராய் (4)
142. O Govinda, the cowherd children wear earrings
studded with beautiful diamonds
that hang down from their ears
and see, they are good cowherd children.
O Govinda, why don’t you listen to me?
If you wear these lovely earrings
I will give you sweet jackfruit to eat,
and the milk from my beautiful breasts.
Listen to me, you are my dear god. Come here.

சோத்தம் பிரான் என்று இரந்தாலும் கொள்ளாய்
        சுரிகுழலாரொடு நீ போய்க்
கோத்துக் குரவை பிணைந்து இங்கு வந்தால்
        குணங்கொண்டு இடுவனோ? நம்பீ
பேர்த்தும் பெரியன அப்பம் தருவன்
        பிரானே திரியிட ஒட்டில்
வேய்த் தடந்தோளார் விரும்பும் கருங்குழல்
        விட்டுவே நீ இங்கே வாராய் (5)
143. O dear child! Even when I beg you
and say I worship you, you don’t listen to me.
How can I think you are a good child
when you join the girls who have curly hair,
dance the kuravai dance with them and come back late?
O dear child, if you will let me put the thread in your ears
I will give you large appams even though you are naughty.
You are the god in the sky.
Your hair is as dark as clouds
and the girls with round arms like bamboo love you. Come here.

விண்ணெல்லாம் கேட்க அழுதிட்டாய் உன்வாயில்
        விரும்பி அதனை நான் நோக்கி
மண்ணெல்லாம் கண்டு என் மனத்துள்ளே அஞ்சி
        மதுசூதனே என்று இருந்தேன்
புண் ஏதும் இல்லை உன்காது மறியும்
        பொறுத்து இறைப் போது இரு நம்பீ
கண்ணா என் கார்முகிலே கடல்வண்ணா
        காவலனே முலை உணாயே (6)
144. You cried so loud
that even the sky-dwellers could hear you. When I looked into your mouth,
I saw the whole earth inside and I was frightened
as I thought that you are the “Madhusudanan.”
See, even your ears know
that there will not be any wound.
Just bear with me.
You are my dear child!
You are lovely like a dark cloud!
You have the color of the ocean.
You are our protector.
Come and drink the milk from my breasts.

முலை ஏதும் வேண்டேன் என்று ஓடி நின்காதிற்
        கடிப்பைப் பறித்து எறிந்திட்டு
மலையை எடுத்து மகிழ்ந்து கல்-மாரி
        காத்துப் பசுநிரை மேய்த்தாய்
சிலை ஒன்று இறுத்தாய் திரிவிக்கிரமா
        திரு ஆயர்பாடிப் பிரானே
தலை நிலாப் போதே உன்காதைப் பெருக்காதே
        விட்டிட்டேன் குற்றமே அன்றே? (7)
145. You said, “I don’t want your milk”
and ran away with the earrings.
When the rain of stones fell,
you carried Govardhana mountain happily
and protected the herd of cows.
O Thirivikrama! You broke the bow of Shiva!
You are the chief of the beautiful cowherd village.
I didn’t put the thread on your ears
when you were a baby because I was worried
your head wouldn’t stay still.
Wasn’t that my mistake?

என் குற்றமே என்று சொல்லவும் வேண்டா காண்
        என்னை நான் மண் உண்டேனாக
அன்புற்று நோக்கி அடித்தும் பிடித்தும்
        அனைவர்க்கும் காட்டிற்றிலையே?
வன் புற்று அரவின் பகைக் கொடி வாமன
        நம்பீ உன்காதுகள் தூரும்
துன்புற்றன எல்லாம் தீர்ப்பாய் பிரானே
        திரியிட்டுச் சொல்லுகேன் மெய்யே (8)
146 O dear child! you complained and said,
“See, mother, you shouldn’t say it is my fault.
When I ate mud, you caught me and hit me. Didn’t you show your friends my mouth
and tell them I had eaten mud?”
O dear one, are you not Vamanan who carried the eagle flag,
the enemy of a evil snake?
If I do not put threads in,
the holes on your ears will close.
O beloved god who remove the troubles of your devotees!
I am telling you the truth, I won’t hurt you.
Come and let me put in the thread.

மெய் என்று சொல்லுவார் சொல்லைக் கருதித்
        தொடுப்புண்டாய் வெண்ணெயை என்று
கையைப் பிடித்துக் கரை உரலோடு என்னைக்
        காணவே கட்டிற்றிலையே?
செய்தன சொல்லிச் சிரித்து அங்கு இருக்கில்
        சிரீதரா உன்காது தூரும்
கையிற் திரியை இடுகிடாய் இந்நின்ற
        காரிகையார் சிரியாமே (9)
147. O Sridhara, you complain saying,
“Mother, you believed what others said and punished me.
Isn’t it true you thought I had stolen the butter?
And didn’t you pull me and tie me to the mortar?
Everyone who saw me tied to the mortar made fun of me.”
O, dear child, listen.
If you keep complaining about what happened, laughing and wasting time,
the holes in your ears will close.
Come, I will put the thread in your ears
before the beautiful women standing here laugh at you.

காரிகையார்க்கும் உனக்கும் இழுக்கு உற்று என்
        காதுகள் வீங்கி எரியில்?
தாரியா தாகில் தலை நொந்திடும் என்று
        விட்டிட்டேன் குற்றமே அன்றே?
சேரியிற் பிள்ளைகள் எல்லாரும் காது
        பெருக்கித் திரியவும் காண்டி
ஏர் விடை செற்று இளங்கன்று எறிந்திட்ட
        இருடிகேசா என்தன் கண்ணே (10)
148. O dear child, you said,
“Mother, what would it matter to you and these lovely women
if my ears swell up and hurt?”
I didn’t put the thread in your ears when you were young
because I worried it might hurt you. It is my fault.
Don’t you see how all the children of the cowherd village
who wander around had threads put in their ears?
O Rishikesha, you killed Arishṭasuran and Vasthasuran
throwing a young calf at them.

கண்ணைக் குளிரக் கலந்து எங்கும் நோக்கிக்
        கடிகமழ் பூங்குழலார்கள்
எண்ணத்துள் என்றும் இருந்து தித்திக்கும்
        பெருமானே எங்கள் அமுதே
உண்ணக் கனிகள் தருவன் கடிப்பு ஒன்றும்
        நோவாமே காதுக்கு இடுவன்
பண்ணைக் கிழியச் சகடம் உதைத்திட்ட
        பற்பநாபா இங்கே வாராய் (11)
149. You are a lovely child.
You stay sweetly in the thoughts of the beautiful girls
whose hair is decorated with fragrant flowers
and who always look at you with love.
You are our sweet nectar.
I will give you fruits to eat.
I will put the thread in your ears without hurting you.
O Padmanabha, you kicked Sakaṭasuran
when he came in the form of a cart and killed him.
Come here.

வா என்று சொல்லி என்கையைப் பிடித்து
        வலியவே காதிற் கடிப்பை
நோவத் திரிக்கில் உனக்கு இங்கு இழுக்குற்று என்?
        காதுகள் நொந்திடும் கில்லேன்
நாவற் பழம் கொண்டுவைத்தேன் இவை காணாய்
        நம்பீ முன் வஞ்ச மகளைச்
சாவப் பால் உண்டு சகடு இறப் பாய்ந்திட்ட
        தாமோதரா இங்கே வாராய் (12)
150. O dear child, you told me,
“If you pull my hand and say, ‘Come’
and put the thread in my ears, will it hurt you?
My ears will hurt. I won’t let you do that.”
O Damodara, you are the best among men.
See these berries I brought for you.
You killed the vicious Puthana by drinking milk from her breasts
and destroyed Sakaṭasuran when he came in the form of a cart.
Come here.

வார் காது தாழப் பெருக்கி அமைத்து
        மகரக்குழை இட வேண்டிச்
சீரால் அசோதை திருமாலைச் சொன்ன சொல்
        சிந்தையுள் நின்று திகழப்
பார் ஆர் தொல் புகழான் புதுவை மன்னன்
        பன்னிரு நாமத்தால் சொன்ன
ஆராத அந்தாதிப் பன்னிரண்டும் வல்லார்
        அச்சுதனுக்கு அடியாரே (13)
151. The lovely Yashoda wished
to put thread in Kaṇṇan’s ears,
brought emerald earrings and called her child.
The chief of Puduvai who is praised by all the world
composed twelve poems with Yashoda’s words.
Those who recite those divine twelve anthaadi poems will be devotees of the god Achudan.
--------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - நீராட்டம்
Neeraṭṭal paruvam : Yashoda calls Kaṇṇan to come and take a bath.

வெண்ணெய் அளைந்த குணுங்கும்
        விளையாடு புழுதியும் கொண்டு
திண்ணென இவ் இரா உன்னைத்
        தேய்த்துக் கிடக்க நான் ஒட்டேன்
எண்ணெய் புளிப்பழம் கொண்டு இங்கு
        எத்தனை போதும் இருந்தேன்
நண்ணல் அரிய பிரானே
        நாரணா நீராட வாராய் (1)
152. I won’t allow you to go to sleep in the bed
with your dirty body that smells with the butter that you stole
and the mud you have been playing in.
I’ve been waiting for a long time
with oil and lemon juice to give you a bath.
O dear god, you are hard for anyone to reach.
O Naraṇa, come to bathe.

கன்றுகள் ஓடச் செவியிற்
        கட்டெறும்பு பிடித்து இட்டால்
தென்றிக் கெடும் ஆகில் வெண்ணெய்
        திரட்டி விழுங்குமா காண்பன்
நின்ற மராமரம் சாய்த்தாய்
        நீ பிறந்த திருவோணம்
இன்று நீ நீராட வேண்டும்
        எம்பிரான் ஓடாதே வாராய் (2)
153. Look, you want to catch small ants
and put them in the ears of calves.
If they get scared and run away how can you get butter
from cow’s milk and eat it as you do now?
You made the mara trees fall.
You are our beloved god.
Today is Thiruvoṇam, your birthday.
Don’t run away. Come to bathe.

பேய்ச்சி முலை உண்ணக் கண்டு
        பின்னையும் நில்லாது என்நெஞ்சம்
ஆய்ச்சியர் எல்லாரும் கூடி
        அழைக்கவும் நான் முலை தந்தேன்
காய்ச்சின நீரொடு நெல்லி
        கடாரத்திற் பூரித்து வைத்தேன்
வாய்த்த புகழ் மணிவண்ணா
        மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய் (3)
154. All the cowherd women called me
and told me not to feed you milk
because you drank the poisonous milk
from the breasts of the devil Puthana.
But my mind won’t let me not feed you, so I will.
I’ve boiled water with gooseberry
and filled a large pot with it.
O sapphire-colored god, praised by all,
come to bathe in the water mixed with turmeric.

கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த
        கடிய சகடம் உதைத்து
வஞ்சகப் பேய்மகள் துஞ்ச
        வாய் முலை வைத்த பிரானே
மஞ்சளும் செங்கழுநீரின்
        வாசிகையும் நறுஞ்சாந்தும்
அஞ்சனமும் கொண்டு வைத்தேன்
        அழகனே நீராட வாராய் (4)
155. Kamsan sent Sakaṭasuran to kill you
and he came in the form of a cart.
You kicked and killed him.
You drank the milk from the breast of the evil Puthana
and killed her .
You are our dear god.
I brought kohl for your eyes,
turmeric, a senkazhuneer flower garland
and fragrant sandal paste for your bath.
O beautiful child, come to bathe.

அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி
        அக்காரம் பாலிற் கலந்து
சொப்பட நான் சுட்டு வைத்தேன்
        தின்னல் உறுதியேல் நம்பி
செப்பு இள மென்முலையார்கள்
        சிறுபுறம் பேசிச் சிரிப்பர்
சொப்பட நீராட வேண்டும்
        சோத்தம் பிரான் இங்கே வாராய் (5)
156. I have made excellent appams and other snacks
made of brown sugar and milk for you.
O dear child, come here if you want to eat them.
If you don’t bathe,
the young girls who have ceppu-like breasts
will talk about you behind your back and laugh.
You should have a good bath.
O beloved god, come here.

எண்ணெய்க் குடத்தை உருட்டி
        இளம்பிள்ளை கிள்ளி எழுப்பிக்
கண்ணைப் புரட்டி விழித்துக்
        கழகண்டு செய்யும் பிரானே
உண்ணக் கனிகள் தருவன்
        ஒலிகடல் ஓதநீர் போலே
வண்ணம் அழகிய நம்பீ
        மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய் (6)
157. You roll the pots and spill the ghee from them.
You pinch sleeping babies and wake them up.
You open your eyes wide and scare them making faces.
O beloved god, I will give you fruits to eat.
You are beautiful and you have the lovely color
of the sounding ocean that has roaring waves.
Come to bathe in the fragrant turmeric water.

கறந்த நற்பாலும் தயிரும்
        கடைந்து உறிமேல் வைத்த வெண்ணெய்
பிறந்ததுவே முதலாகப்
        பெற்றறியேன் எம்பிரானே
சிறந்த நற்றாய் அலர் தூற்றும்
        என்பதனால் பிறர் முன்னே
மறந்தும் உரையாட மாட்டேன்
        மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய் (7)
158. From the time you were born,
I have not seen the good milk that I have gotten,
the churned yogurt and the butter that I put on the uri.
O beloved god,
I’ll be careful not to speak of these things in front of others
because they may gossip and say I’m your step mother
and am treating you badly.
Come and bathe in the fragrant turmeric water.

கன்றினை வால் ஓலை கட்டி
        கனிகள் உதிர எறிந்து
பின் தொடர்ந்து ஓடி ஓர் பாம்பைப்
        பிடித்துக்கொண்டு ஆட்டினாய் போலும்
நின்திறத்தேன் அல்லேன் நம்பீ
        நீ பிறந்த திரு நன்னாள்
நன்று நீ நீராட வேண்டும்
        நாரணா ஓடாதே வாராய் (8)
159. You tied palm leaves to the tails of calves.
You shook fruits from the trees
and threw them at the Asuran and killed him.
You caught the tail of the snake Kalingan and danced on his heads.
O best among men! I am not as strong as you are.
Today is your auspicious birthday.
You should take a good bath, O Naraṇa.
Don’t run away, come here.

பூணித் தொழுவினிற் புக்குப்
        புழுதி அளைந்த பொன்-மேனி
காணப் பெரிதும் உகப்பன்
        ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர்
நாண் இத்தனையும் இலாதாய்
        நப்பின்னை காணிற் சிரிக்கும்
மாணிக்கமே என்மணியே
        மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய் (9)
160. I may be happy
to see your golden body smeared with dirt
because you went into the shed where the cows are tied,
played with them and made yourself dirty,
but others will blame me when they see you.
You are shameless!
If Nappinnai sees you, she will laugh.
O my diamond, my jewel,
come and bathe in the fragrant turmeric water.

கார் மலி மேனி நிறத்துக் கண்ணபிரானை உகந்து
வார் மலி கொங்கை யசோதை மஞ்சனம் ஆட்டிய ஆற்றைப்
பார் மலி தொல் புதுவைக் கோன் பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல்
சீர் மலி செந்தமிழ் வல்லார் தீவினை யாதும் இலரே (10)
161. Vishṇuchithan the chief of old Puduvai,
praised by all the world,
composed poems describing how Yashoda
called Kaṇṇan to come bathe in fragrant turmeric water.
Those who have learned these excellent Tamil poems
will not get the results of any bad karma.
------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - குழல்வாரக் காக்கையை வா எனல்
Calling a Crow
Yashoda calls a crow to come to help her to comb Kaṇṇan's hair.

பின்னை மணாளனை பேரிற் கிடந்தானை
முன்னை அமரர் முதற் தனி வித்தினை
என்னையும் எங்கள் குடி முழுது ஆட்கொண்ட
மன்னனை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        மாதவன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (1)
162. He is the beloved of Nappinnai.
and he sleeps on the ocean in Thirupperur.
He is the ancient, unique seed of all the gods.
O crow, come and help me comb the hair
of the king who protects me and my whole clan.
O crow, come and help me comb Madhavan’s hair.

பேயின் முலை உண்ட பிள்ளை இவன் முன்னம்
மாயச் சகடும் மருதும் இறுத்தவன்
காயாமலர் வண்ணன் கண்ணன் கருங்குழல்
தூய்து ஆக வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        தூமணி வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (2)
163. O crow, come and help me comb
and groom the hair of the god
who has a pure blue-sapphire-colored body.
He drank milk from the breasts of the evil Puthana.
He destroyed the magical Sakaṭasuran
who came in the form of a cart
and the two Asurans who were disguised as marudam trees.
His body is blue like the kaya flower.
O crow, come and help me comb his hair.

திண்ணக் கலத்திற் திரை உறிமேல் வைத்த
வெண்ணெய் விழுங்கி விரைய உறங்கிடும்
அண்ணல் அமரர் பெருமானை ஆயர்தம்
கண்ணனை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        கார்முகில் வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (3)
164. O crow, come and help me
comb the hair of the god of gods,
the chief of the cowherds,
who swallowed the butter that I had kept
in a large pot on the uri
and then ran away fast and pretended to sleep.
O crow, he has the color of the dark cloud.
Come and help me comb the hair of Kaṇṇan.
Come and help me comb his hair.

பள்ளத்தில் மேயும் பறவை உருக் கொண்டு
கள்ள அசுரன் வருவானைத் தான் கண்டு
புள் இது என்று பொதுக்கோ வாய் கீண்டிட்ட
பிள்ளையை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        பேய் முலை உண்டான் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (4)
165. He split open the beak of the thief Baṇasuran
who came in the form of a heron,
hid and flew along the valley.
O crow, come and help me comb the hair of the child
who killed Baṇasuran.
O crow, come and help me comb the hair of the god
who drank milk from the breasts of the devil Puthana.

கற்றினம் மேய்த்துக் கனிக்கு ஒரு கன்றினைப்
பற்றி எறிந்த பரமன் திருமுடி
உற்றன பேசி நீ ஓடித் திரியாதே
அற்றைக்கும் வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        ஆழியான்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (5)
166. O crow, when he grazed the cattle
he threw Vathsasuran who came in the form of a calf
onto the vilam tree, shaking down the vilam fruits,
and killed that Asuran.
Don’t fly around everywhere and wander,
crowing sweetly and praising the name of the highest god.
O crow, come every day and help me comb his hair.
O crow, come and help me comb the hair
of the god who holds a discus in his hand.

கிழக்கிற் குடி மன்னர் கேடு இலாதாரை
அழிப்பான் நினைந்திட்டு அவ் ஆழிஅதனால்
விழிக்கும் அளவிலே வேர் அறுத்தானைக்
குழற்கு அணி ஆகக் குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        கோவிந்தன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (6)
167. O crow, come and help me comb and groom
the hair of him who, in the time it takes to blink,
destroyed with his discus the Asurans
when they afflicted the innocent people of the eastern land.
O crow, come and help me comb his hair
and make it beautiful.
O crow, come and help me comb Govindan’s hair.

பிண்டத் திரளையும் பேய்க்கு இட்ட நீர்ச் சோறும்
உண்டற்கு வேண்டி நீ ஓடித் திரியாதே
அண்டத்து அமரர் பெருமான் அழகு அமர்
வண்டு ஒத்து இருண்ட குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        மாயவன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (7)
168. O crow, don’t fly around
wishing to eat the food people give
in the ceremony for their ancestors
and the watery rice people give for the peys.
O crow, come and help me comb the hair, dark as a bee,
of the beautiful god, the god of the gods in the sky.
O crow, come and help me comb the hair of Maayavan.

உந்தி எழுந்த உருவ மலர்தன்னில்
சந்தச் சதுமுகன்தன்னைப் படைத்தவன்
கொந்தக் குழலைக் குறந்து புளி அட்டித்
தந்தத்தின் சீப்பால் குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        தாமோதரன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (8)
169. O crow, come and help me comb the hair
of the god who created the four-headed Brahma
on a beautiful lotus that grew from his navel.
Come help me untangle his thick hair with oil
and make it beautiful with a white comb made of ivory.
O crow, come and help me comb Damodaran’s hair.

மன்னன்தன் தேவிமார் கண்டு மகிழ்வு எய்த
முன் இவ் உலகினை முற்றும் அளந்தவன்
பொன்னின் முடியினைப் பூ அணைமேல் வைத்துப்
பின்னே இருந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்
        பேர் ஆயிரத்தான் குழல்வாராய் அக்காக்காய் (9)
170. O crow, come, stand behind me
and help me comb the hair
of him who measured the whole world
and delighted the queens of king Mahabali when they saw it.
I am putting him on a soft bed to comb his golden hair.
O crow, come and help me comb the hair
of the god who has thousand names.

கண்டார் பழியாமே அக்காக்காய் கார்வண்ணன்
வண்டு ஆர் குழல்வார வா என்ற ஆய்ச்சி சொல்
விண் தோய் மதில் வில்லிபுத்தூர்க் கோன் பட்டன் சொல்
கொண்டாடிப் பாடக் குறுகா வினை தாமே (10)
171. Paṭṭan, the chief of Villiputhur surrounded by walls
that touch the sky composed these poems
that describe how the cowherdess Yashoda called the crow and said,
“Come, O crow, help me comb the dark cloud-colored hair
of the god that swarms with bees.
We don’t want anyone who sees his hair uncombed to blame me.”
Those who praise the god and sing these poems
will not have any bad karma.
------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - கோல் கொண்டுவா எனல்
Calling a crow to bring a stick
Yashoda asks a crow to bring a grazing stick for Kaṇṇan
to help him graze the cows.

வேலிக் கோல் வெட்டி விளையாடு வில் ஏற்றி
தாலிக் கொழுந்தைத் தடங்கழுத்திற் பூண்டு
பீலித் தழையைப் பிணைத்துப் பிறகிட்டு
காலிப் பின் போவாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        கடல் நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (1)
172. O crow, bring a grazing stick for him
who wears a chain with a turtle pendent on his round neck
and peacock feathers on his head.
He cuts sticks from the fences, makes arrows
and plays with the boys with them.
Bring a grazing stick for him who goes behind the cattle.
Bring a grazing stick for him who has the color of a blue ocean.

கொங்கும் குடந்தையும் கோட்டியூரும் பேரும்
எங்கும் திரிந்து விளையாடும் என்மகன்
சங்கம் பிடிக்கும் தடக்கைக்குத் தக்க நல்
அங்கம் உடையது ஓர் கோல் கொண்டு வா
        அரக்கு வழித்தது ஓர் கோல் கொண்டு வா (2)
173. O crow, bring a suitable, well-formed round grazing stick
for my son who carries a conch in his strong hands
and wanders and plays in the Kongu country,
Kuḍandai, Koṭṭiyur and Thirupperur.
Bring a grazing stick painted red.

கறுத்திட்டு எதிர்நின்ற கஞ்சனைக் கொன்றான்
பொறுத்திட்டு எதிர்வந்த புள்ளின் வாய் கீண்டான்
நெறித்த குழல்களை நீங்க முன் ஓடிச்
சிறுக்கன்று மேய்ப்பாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (3)
174. O crow, bring a suitable grazing stick
for my son who runs and grazes small calves
as his curly hair blows around.
The god killed Kamsan when he came angrily to fight with him.
He split open the mouth of the Asuran
when he came in the form of an heron to fight with him.
Bring a grazing stick for the god of gods.

ஒன்றே உரைப்பான் ஒரு சொல்லே சொல்லுவான்
துன்று முடியான் துரியோதனன் பக்கல்
சென்று அங்குப் பாரதம் கையெறிந்தானுக்குக்
கன்றுகள் மேய்ப்பது ஓர் கோல் கொண்டு வா
        கடல்-நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (4)
175. O crow, bring a grazing stick to graze the calves
for the god who went as a messenger to Duryodhana
and was victorious in the Bharatha war
over the Paṇḍava’s enemy Duryodhana
who declared he would never be friends with the Paṇḍavas
or give them any land.
Bring a grazing stick for him to graze the calves.
Bring a grazing stick for the child
who has the blue color of the ocean.

சீர் ஒன்று தூதாய்த் திரியோதனன் பக்கல்
ஊர் ஒன்று வேண்டிப் பெறாத உரோடத்தால்
பார் ஒன்றிப் பாரதம் கைசெய்து பார்த்தற்குத்
தேர் ஒன்றை ஊர்ந்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (5)
176. O crow,
Kaṇṇan went as a messenger to Duryodhana,
asked him to give the Paṇḍavas’ land back to them,
but Duryodhana refused to give
even one city to them.
Kaṇṇan angrily started the Bharatha war,
drove Arjuna’s chariot in the battle
and got victory for the Paṇḍavas.
O crow, bring a grazing stick for the god of gods
who conquered the Kauravas.

ஆலத்து இலையான் அரவின் அணை மேலான்
நீலக் கடலுள் நெடுங்காலம் கண்வளர்ந்தான்
பாலப் பிராயத்தே பார்த்தற்கு அருள்செய்த
கோலப் பிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        குடந்தைக் கிடந்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (6)
177. O crow, he sleeps on the banyan leaf as a baby
at the end of the world.
He sleeps on Adishesha on the blue ocean for endless time.
He granted his grace to Arjuna in the Bharatha war.
O crow, bring a grazing stick for the beautiful lord
of the god of Kuḍandai.

பொற்றிகழ் சித்திரகூடப் பொருப்பினில்
உற்ற வடிவில் ஒரு கண்ணும் கொண்ட அக்
கற்றைக் குழலன் கடியன் விரைந்து உன்னை
மற்றைக் கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டு வா
        மணிவண்ண நம்பிக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (7)
178. O crow, when he, as Rama,
stayed on golden Chithrakuḍam mountain,
he put out one eye of Jayanthan
who came in the form of a crow and wounded Sita.
Bring a grazing stick quickly for him who has thick hair
before he gets angry and destroys the other eye of the crows.
Bring a grazing stick to this dear child,
who has the color of a shining sapphire.

மின்னிடைச் சீதை பொருட்டா இலங்கையர்
மன்னன் மணிமுடி பத்தும் உடன் வீழத்
தன் நிகர் ஒன்று இல்லாச் சிலை கால் வளைத்து இட்ட
மின்னு முடியற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        வேலை அடைத்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (8)
179. O crow, bring a grazing stick for him
who bent his matchless bow
and killed the ten-headed Ravaṇan,
the king of Lanka, decorated with shining diamond crowns,
for the sake of Sita whose waist is as thin as lightning.
Bring a grazing stick for the god
who wears a shining crown.
Bring the grazing stick for the god
who made a bridge over the ocean to go to Lanka.

தென் இலங்கை மன்னன் சிரம் தோள் துணிசெய்து
மின் இலங்கும் பூண் விபீடண நம்பிக்கு
என் இலங்கும் நாமத்து அளவும் அரசு என்ற
மின் அலங்காரற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
        வேங்கட வாணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா (9)
180. O crow, bring a grazing stick for him
who cut off the heads and arms of Ravaṇan,
the king of Lanka in the south
and gave the country to Vibhishaṇa with shining ornaments,
saying, “You will rule this country as long as
my name abides in the world.”
Bring a grazing stick to the beautiful god who shines like lightning
and stays in the Thiruvenkaṭam hills.

அக்காக்காய் நம்பிக்குக் கோல் கொண்டு வா என்று
மிக்காள் உரைத்த சொல் வில்லிபுத்தூர்ப் பட்டன்
ஒக்க உரைத்த தமிழ் பத்தும் வல்லவர்
மக்களைப் பெற்று மகிழ்வர் இவ் வையத்தே (10)
181.The Paṭṭan of Villiputhur composed poems
using the words of Yashoda as she asked the crow
to bring a cattle stick to her beloved child.
Those who recite these ten Tamil poems
will get good children and live happily in the world.
------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - பூச் சூட்டல்
Puu Chuṭṭal: Yashoda asks Kaṇṇan to come
so that she can adorn his hair with flowers.

ஆனிரை மேய்க்க நீ போதி அருமருந்து ஆவது அறியாய்
கானகம் எல்லாம் திரிந்து உன் கரிய திருமேனி வாட
பானையிற் பாலைப் பருகிப் பற்றாதார் எல்லாம் சிரிப்ப
தேனில் இனிய பிரானே செண்பகப் பூச் சூட்ட வாராய் (1)
182. You go to graze the cattle.
Don’t you know that you are the finest remedy for all troubles.
You wander around the forest
and your divine dark body becomes dull.
You steal milk from the pots of others
and those who don’t like you see it and laugh at you.
O dear child, you are sweeter than honey.
Come, I will decorate your hair with shenbaga flowers.

கரு உடை மேகங்கள் கண்டால் உன்னைக் கண்டால் ஒக்கும் கண்கள்
உரு உடையாய் உலகு ஏழும் உண்டாக வந்து பிறந்தாய்
திரு உடையாள் மணவாளா திருவரங்கத்தே கிடந்தாய்
மருவி மணம் கமழ்கின்ற மல்லிகைப் பூச் சூட்ட வாராய்         (2)
183. If we see dark clouds, our eyes feel like we have seen you
who have a beautiful body.
You were born to create all the seven worlds.
You are the beloved of Lakshmi, the goddess of wealth.
You sleep on the Kaveri river in Srirangam.
Come to me and I will decorate your hair
with jasmine flowers that spread their fragrance everywhere.

மச்சொடு மாளிகை ஏறி மாதர்கள்தம் இடம் புக்கு
கச்சொடு பட்டைக் கிழித்து காம்பு துகில் அவை கீறி
நிச்சலும் தீமைகள் செய்வாய் நீள் திருவேங்கடத்து எந்தாய்
பச்சைத் தமனகத்தோடு பாதிரிப் பூச் சூட்ட வாராய்         (3)
184. You climb up to the patios of the palaces,
enter into the homes where the girls stay
and tear their bras and silk blouses. Is that all?
You grab the border of their saris and tear them.
You give them trouble every day.
You are the god of the tall Thiruvenkaṭam hills.
Come to me and I will decorate your hair
with padiri flowers and green Thulasi leaves.

தெருவின்கண் நின்று இள ஆய்ச்சி
        மார்களைத் தீமை செய்யாதே
மருவும் தமனகமும் சீர்
        மாலை மணம் கமழ்கின்ற
புருவம் கருங்குழல் நெற்றி
        பொலிந்த முகிற்-கன்று போலே
உருவம் அழகிய நம்பீ
        உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய்         (4)
185. Don’t stand on the street
and bother the young cowherd girls.
O dear child! You have the color of the dark cloud
and you are like a small calf. You have beautiful eyebrows,
glistening dark hair and a shining forehead.
The fragrance of your Thulasi garland spreads everywhere.
Come happily and I will I decorate your hair
with this Thulasi garland.

புள்ளினை வாய் பிளந்திட்டாய்
        பொரு கரியின் கொம்பு ஒசித்தாய்
கள்ள அரக்கியை மூக்கொடு
        காவலனைத் தலை கொண்டாய்
அள்ளி நீ வெண்ணெய் விழுங்க
        அஞ்சாது அடியேன் அடித்தேன்
தெள்ளிய நீரில் எழுந்த
        செங்கழுநீர் சூட்ட வாராய் (5)
186. You split open the beak of Baṇasuran
when he came in the form of a heron.
You broke the tusk of the elephant, Kuvalayabeeḍam.
You cut off the nose of the cunning Surpanakha.
You cut down the heads of the king Ravaṇan,
yet I, your devotee, wasn’t afraid of you
when I hit you because you took gobs of butter
and swallowed them. Come and I will decorate your hair
with a garland of sengazhuneer flowers
that bloomed in clear water.

எருதுகளோடு பொருதி
        ஏதும் உலோபாய் காண் நம்பீ
கருதிய தீமைகள் செய்து
        கஞ்சனைக் கால்கொடு பாய்ந்தாய்
தெருவின்கண் தீமைகள் செய்து
        சிக்கென மல்லர்களோடு
பொருது வருகின்ற பொன்னே
        புன்னைப் பூச் சூட்ட நீ வாராய் (6)
187. O, best among men!
What do you gain fighting with bulls to marry Nappinnai?
You knew the evil deeds of Kamsan
and killed him with your ploys.
You fought with the wrestlers and defeated them.
You harassed the cowherd girls on the streets.
You who are precious as gold,
come and I will decorate your hair with punnai flowers.

குடங்கள் எடுத்து ஏற விட்டுக்
        கூத்தாட வல்ல எம் கோவே
மடம் கொள் மதிமுகத்தாரை
        மால்செய வல்ல என் மைந்தா
இடந்திட்டு இரணியன் நெஞ்சை
        இரு பிளவு ஆக முன் கீண்டாய்
குடந்தைக் கிடந்த எம் கோவே
        குருக்கத்திப் பூச் சூட்ட வாராய் (7)
188. You are our king!
You throw pots into the sky
and dance the kuḍakkuthu with them.
O my son, you bewitch beautiful girls,
whose faces are lovely as the moon.
You split the chest of Hiraṇyan
into two pieces with your nails.
O beloved god, you are the god of Kuḍandai,
come and I will decorate your hair with kurukathi flowers.

சீமாலிகன் அவனோடு
        தோழமை கொள்ளவும் வல்லாய்
சாமாறு அவனை நீ எண்ணிச்
        சக்கரத்தால் தலை கொண்டாய்
ஆமாறு அறியும் பிரானே
        அணி அரங்கத்தே கிடந்தாய்
ஏமாற்றம் என்னைத் தவிர்த்தாய்
        இருவாட்சிப் பூச் சூட்ட வாராய் (8)
189. You made friends with the Asura Thirumalihan
and then cut off his head with your discus.
You know the future of all.
You sleep on the Kaveri river in beautiful Srirangam.
Don’t cheat me.
Come and I will decorate your hair with iruvaṭchi flowers.

அண்டத்து அமரர்கள் சூழ
        அத்தாணியுள் அங்கு இருந்தாய்
தொண்டர்கள் நெஞ்சில் உறைவாய்
        தூமலராள் மணவாளா
உண்டிட்டு உலகினை ஏழும்
        ஓர் ஆலிலையிற் துயில் கொண்டாய்
கண்டு நான் உன்னை உகக்கக்
        கருமுகைப் பூச் சூட்ட வாராய் (9)
190. In heaven you stay in the assembly of gods,
and you live in the hearts of your devotees.
You are the beloved of Lakshmi who stays on a lovely lotus.
You swallowed all the seven worlds
and sleep on the banyan leaf.
Come and I will decorate your hair
with iruvaṭchi flowers blooming with big buds.
I will see you and be happy.

செண்பக மல்லிகையோடு
        செங்கழுநீர் இருவாட்சி
எண் பகர் பூவும் கொணர்ந்தேன்
        இன்று இவை சூட்ட வா என்று
மண் பகர் கொண்டானை ஆய்ச்சி
        மகிழ்ந்து உரை செய்த இம் மாலை
பண் பகர் வில்லிபுத்தூர்க் கோன்
        பட்டர்பிரான் சொன்ன பத்தே (10)
191. The Paṭṭar Piran, the chief of Villiputhur
composed poems with music
telling how the cowherdess Yashoda happily called her son,
the king of the earth, to come
so that she could decorate his hair
with eight kinds of flowers that she brought that day.
Those who recite these poems
will become beloved devotees of the god.
-------------


பெரியாழ்வார் திருமொழி - காப்பிடல்
Kaappiḍal
Yashoda wants to put a “kaappu” on Kaṇṇan to protect him from the evil eye.

இந்திரனோடு பிரமன்
        ஈசன் இமையவர் எல்லாம்
மந்திர மா மலர் கொண்டு
        மறைந்து உவராய் வந்து நின்றார்
சந்திரன் மாளிகை சேரும்
        சதுரர்கள் வெள்ளறை நின்றாய்
அந்தியம் போது இது ஆகும்
        அழகனே காப்பிட வாராய் (1)
192. Indra, Brahma, Shiva and all other gods
brought beautiful divine flowers,
stood away from you and looked at you happily .
You abide in Veḷḷaṛai where the moon shines above the palaces
and the dancers sing your praise while they dance.
This is the evening time.
O beautiful child, come and I will put a kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

கன்றுகள் இல்லம் புகுந்து
        கதறுகின்ற பசு எல்லாம்
நின்றொழிந்தேன் உன்னைக் கூவி
        நேசமேல் ஒன்றும் இலாதாய்
மன்றில் நில்லேல் அந்திப் போது
        மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய்
நன்று கண்டாய் என்தன் சொல்லு
        நான் உன்னைக் காப்பிட வாராய் (2)
193. The calves you grazed haven’t come home
and their mothers cry out and summon them.
I am tired of calling you, heartless one!
Don’t stay on the streets, it is getting dark.
O god, you who stay in Thiruveḷḷaṛai surrounded by walls,
listen! I’m saying this for your good.
Come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

செப்பு ஓது மென்முலையார்கள்
        சிறுசோறும் இல்லும் சிதைத்திட்டு
அப்போது நான் உரப்பப் போய்
        அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய்
முப் போதும் வானவர் ஏத்தும்
        முனிவர்கள் வெள்ளறை நின்றாய்
இப்போது நான் ஒன்றும் செய்யேன்
        எம்பிரான் காப்பிட வாராய் (3)
194. When you knocked over the play houses
and messed up the play food of the girls
whose soft breasts are formed like ceppus, I scolded you.
You ran away and haven’t come back to eat.
You are the ruler of the world.
You stay in Thiruveḷḷaṛai where rishis live
and the gods praise you three times a day.
I won’t do anything to hurt you.
O beloved god, come and I will put kaappu for you
so that evil eyes will not harm you.

கண்ணில் மணல்கொடு தூவிக்
        காலினால் பாய்ந்தனை என்று என்று
எண் அரும் பிள்ளைகள் வந்திட்டு
        -இவர் ஆர்?- முறைப்படுகின்றார்
கண்ணனே வெள்ளறை நின்றாய்
        கண்டாரொடே தீமை செய்வாய்
வண்ணமே வேலையது ஒப்பாய்
        வள்ளலே காப்பிட வாராய் (4)
195. Countless children come again and again
and they complain that you threw sand into their eyes
and kicked them. You bother everyone you see.
O Kaṇṇa, you are the god of Thiruveḷḷaṛai.
You have the color of the ocean!
You are generous!
Come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

பல்லாயிரவர் இவ் ஊரில்
        பிள்ளைகள் தீமைகள் செய்வார்
எல்லாம் உன்மேல் அன்றிப் போகாது
        எம்பிரான் நீ இங்கே வாராய்
நல்லார்கள் வெள்ளறை நின்றாய்
        ஞானச் சுடரே உன்மேனி
சொல் ஆர வாழ்த்தி நின்று ஏத்திச்
        சொப்படக் காப்பிட வாராய் (5)
196. Even if thousands of children from this village
do naughty things, people will say
you are the one who did them.
O beloved god, come.
You stay in Thiruveḷḷaṛai where good people live
and you are the light of wisdom.
I will praise your beautiful body.
Come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின்மேல்
        கரு நிறச் செம் மயிர்ப் பேயை
வஞ்சிப்பதற்கு விடுத்தான்
        என்பது ஓர் வார்த்தையும் உண்டு
மஞ்சு தவழ் மணி மாட
        மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய்
அஞ்சுவன் நீ அங்கு நிற்க
        அழகனே காப்பிட வாராய் (6)
197. I heard that Kamsan is angry at you
and is sending Puthana, the dark red-haired devil,
to cheat and kill you.
You stay in the beautiful Thiruveḷḷaṛai
that is surrounded by walls
and filled with diamond-studded palaces
where the clouds crawl.
I am afraid you will be hurt even if you stay there.
O beautiful child,
come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

கள்ளச் சகடும் மருதும்
        கலக்கு அழிய உதைசெய்த
பிள்ளையரசே நீ பேயைப்
        பிடித்து முலை உண்ட பின்னை
உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன்
        ஒளியுடை வெள்ளறை நின்றாய்
பள்ளிகொள் போது இது ஆகும்
        பரமனே காப்பிட வாராய் (7)
198. O beloved, you are my prince.
I know that you have kicked and killed the evil Sakaṭasuran
who came disguised as a cart.
You destroyed the two Asurans
who were disguised as marudu trees.
I know you killed the devil Puthana
drinking milk from her breasts,
but I don’t know what else you might have done after that.
You stay in the lustrous Thiruveḷḷaṛai.
It is time for you to go to bed.
O highest god,
come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

இன்பம் அதனை உயர்த்தாய்
        இமையவர்க்கு என்றும் அரியாய்
கும்பக் களிறு அட்ட கோவே
        கொடுங் கஞ்சன் நெஞ்சினிற் கூற்றே
செம்பொன் மதில் வெள்ளறையாய்
        செல்வத்தினால் வளர் பிள்ளாய்
கம்பக் கபாலி காண் அங்கு
        கடிது ஓடிக் காப்பிட வாராய் (8)
199. You gave me the highest joy.
Even the gods do not know who you are.
You are the king who killed the elephant Kuvalayabeeḍam.
You are Yama for cruel Kamsan.
You stay in Thiruveḷḷaṛai
surrounded with precious golden walls.
You have been raised as a precious child.
See, there is a beggar, a Kambakkabaali with a garland of skulls.
Run, come quickly and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

இருக்கொடு நீர் சங்கிற் கொண்டிட்டு
        எழில் மறையோர் வந்து நின்றார்
தருக்கேல் நம்பி சந்தி நின்று
        தாய் சொல்லுக் கொள்ளாய் சில நாள்
திருக்காப்பு நான் உன்னைச் சாத்த
        தேசு உடை வெள்ளறை நின்றாய்
உருக் காட்டும் அந்தி விளக்கு இன்று
        ஒளி கொள்ள ஏற்றுகேன் வாராய் (9)
200. The Brahmins who know the Vedas well
recite the Rg Veda, come holding conches
with water and stand near you.
O dear child! Don’t be proud!
You stand in the middle of the street
and refuse to listen to my words.
I, your mother, only want to put divine kaappu on you.
You stay in prosperous Thiruveḷḷaṛai
It is evening.
I will light the lamp, so I can see you when you return.
Come and I will put kaappu on you
so that evil eyes will not harm you.

போது அமர் செல்வக்கொழுந்து புணர் திருவெள்ளறையானை
மாதர்க்கு உயர்ந்த அசோதை மகன்தன்னைக் காப்பிட்ட மாற்றம்
வேதப் பயன் கொள்ள வல்ல விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை
பாதப் பயன் கொள்ள வல்ல பத்தர் உள்ளார் வினை போமே (10)
201. Yashoda, the best among women,
called her son to put kaappu on him who stays
in auspicious Thiruveḷḷaṛai
with Lakshmi the goddess of wealth
who lives on a lotus.
Vishṇuchithan who knows the benefit of learning the Vedas
made Yashoda’s words into poems.
The bad karma of devotees
who recite even one part of these poems will disappear.
-------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - பாலக் கிரீடை
The complaining cowherd girls!

வெண்ணெய் விழுங்கி வெறுங் கலத்தை
        வெற்பிடை இட்டு அதன் ஓசை கேட்கும்
கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தன்னைக்
        காக்ககில்லோம் உன்மகனைக் காவாய்
புண்ணிற் புளிப் பெய்தால் ஒக்கும் தீமை
        புரை புரையால் இவை செய்ய வல்ல
அண்ணற் கண்ணான் ஓர் மகனைப் பெற்ற
        அசோதை நங்காய் உன்மகனைக் கூவாய் (1)
202. The cowherd girls complain saying,
“When he gulps down the butter in our house
and throws the pots on the stones
we hear the noise of them breaking.
We can’t stop his naughty deeds.
You should take care of your son.
The things he does hurt us
as if they were pouring sour juice into wounds.
You should tell your son not to act like that.
You gave birth to a son
whose actions are very naughty.
You are the mother of the one who is the chief of all.
O lovely Yashoda, call your son!”

வருக வருக வருக இங்கே
        வாமன நம்பீ வருக இங்கே
கரிய குழல் செய்ய வாய் முகத்து எம்
        காகுத்த நம்பீ வருக இங்கே
அரியன் இவன் எனக்கு இன்று நங்காய்
        அஞ்சனவண்ணா அசலகத்தார்
பரிபவம் பேசத் தரிக்ககில்லேன்
        பாவியேனுக்கு இங்கே போதராயே (2)
203. Yashoda asks Kaṇṇan to come
and then speaks to her neighbors.
“You are my dear child!
You were the dwarf Vamanan who went to the king Mahabali.
Come, come, come here!
You are the best of the Kahusta dynasty.
You have dark hair, a beautiful face and a lovely mouth.
Come here.
And you, lovely neighbors, you know he is my beloved child.
You know how precious he is to me.
Listen, son, you with a body dark as kohl,
it hurts me when I hear the neighbors complain about you.
I can’t bear it. Don’t you feel sorry for me?
Come to me.”

திரு உடைப் பிள்ளைதான் தீயவாறு
        தேக்கம் ஒன்றும் இலன் தேசு உடையன்
உருக வைத்த குடத்தோடு வெண்ணெய்
        உறிஞ்சி உடைத்திட்டுப் போந்து நின்றான்
அருகு இருந்தார் தம்மை அநியாயம்
        செய்வதுதான் வழக்கோ? அசோதாய்
வருக என்று உன்மகன் தன்னைக் கூவாய்
        வாழ ஒட்டான் மதுசூதனனே (3)
204. The cowherd women complained to Yashoda and said, “Your wonderful son doesn’t hesitate to do naughty things.
He thinks it is just fine to do them.
He swallowed all the melted ghee in our pots,
and broke them,
and now he stands here as if he has done nothing wrong.
Is it right to do bad things like this to your neighbors?
Yashoda, call him to come to you.
He doesn’t allow us to live!
No doubt, he is indeed Madhusudanan.

கொண்டல்வண்ணா இங்கே போதராயே
        கோயிற் பிள்ளாய் இங்கே போதராயே
தெண் திரை சூழ் திருப்பேர்க் கிடந்த
        திருநாரணா இங்கே போதராயே
உண்டு வந்தேன் அம்மம் என்று சொல்லி
        ஓடி அகம் புக ஆய்ச்சிதானும்
கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ளக்
        கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே (4)
205. Yashoda asked Kaṇṇan to come to her and said,
“O you who have the color of a cloud, come.
You are the god of Srirangam. Come.
You are the divine Naraṇan of Thirupperur
surrounded by the ocean with clear waves. Come.”
He came running into the house and said,
“I’ve only come to eat.”
Yashoda could not get angry at him.
She approached him and embraced him.
This is the loving trick
that Yashoda’s dear child has learned.

பாலைக் கறந்து அடுப்பு ஏற வைத்துப்
        பல்வளையாள் என்மகள் இருப்ப
மேலை அகத்தே நெருப்பு வேண்டிச்
        சென்று இறைப்பொழுது அங்கே பேசி நின்றேன்
சாளக்கிராமம் உடைய நம்பி
        சாய்த்துப் பருகிட்டுப் போந்து நின்றான்
ஆலைக் கரும்பின் மொழி அனைய
        அசோதை நங்காய் உன்மகனைக் கூவாய் (5)
206. A cowherdess complains,
“I milked the cow and put the milk on the stove,
but then I found out I didn’t have any fire to light it.
I asked my daughter to stay there
and went to borrow some fire from a neighbor.
As I stood there and chatted with the neighbor for a while,
the dear god of Saaḷakkiraamam turned over the pot,
drank the milk and ran away.
O beautiful Yashoda,
your voice is as sweet as the juice
from a sugarcane press,
call your son.”

போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய்
        போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய்
ஏதேனும் சொல்லி அசலகத்தார்
        ஏதேனும் பேச நான் கேட்கமாட்டேன்
கோதுகலம் உடைக்குட்டனேயோ
        குன்று எடுத்தாய் குடம் ஆடு கூத்தா
வேதப் பொருளே என் வேங்கடவா
        வித்தகனே இங்கே போதராயே (6)
207. Yashoda called Kaṇṇan to come to her.
“ O my son, you should come to me.
You should come to me now.
Don’t say you won’t come. Come to me.
The neighbors keep complaining about you
and it’s hard for me to hear so many complaints.
You are a happy little one!
You carried Govardhana mountain.
You danced the Kuḍakkuthu dance.
You are the meaning of the Vedas.
You are my god of Venkaṭa hills.
You are clever. Come here.”

செந்நெல் அரிசி சிறு பருப்புச்
        செய்த அக்காரம் நறுநெய் பாலால்
பன்னிரண்டு திருவோணம் அட்டேன்
        பண்டும் இப் பிள்ளை பரிசு அறிவன்
இன்னம் உகப்பன் நான் என்று சொல்லி
        எல்லாம் விழுங்கிட்டுப் போந்து நின்றான்
உன்மகன் தன்னை அசோதை நங்காய்
        கூவிக் கொள்ளாய் இவையும் சிலவே (7)
208. A cowherd girl complained,
“I made twelve types of sweets with good rice,
small lentils, sugar, fragrant ghee and milk
for the festival of Thiruvoṇam.
I know what he does!
He already ate my food once before.
He said he wanted more and gobbled everything up
and then stood as if he hadn’t done anything wrong.
O lovely Yashoda, call your son
and ask him to come to you.
I only have a little bit of food left over.”

கேசவனே இங்கே போதராயே
        கில்லேன் என்னாது இங்கே போதராயே
நேசம் இலாதார் அகத்து இருந்து
        நீ விளையாடாதே போதராயே
தூசனம் சொல்லும் தொழுத்தைமாரும்
        தொண்டரும் நின்ற இடத்தில் நின்று
தாய்சொல்லுக் கொள்வது தன்மம் கண்டாய்
        தாமோதரா இங்கே போதராயே (8)
209. Yashoda called Kaṇṇan to come to her.
“O Kesava, come here.
Don’t say no. Come to me.
Don’t go to unfriendly people’s houses and play there.
Come to me.
Don’t stay where common people
say bad things about you and servants live.
Obeying your mother’s words is your duty.
Damodara, come here.”

கன்னல் இலட்டுவத்தோடு சீடை
        காரெள்ளின் உண்டை கலத்தில் இட்டு
என் அகம் என்று நான் வைத்துப் போந்தேன்
        இவன் புக்கு அவற்றைப் பெறுத்திப் போந்தான்
பின்னும் அகம் புக்கு உறியை நோக்கிப்
        பிறங்குஒளி வெண்ணெயும் சோதிக்கின்றான்
உன்மகன் தன்னை அசோதை நங்காய்
        கூவிக் கொள்ளாய் இவையும் சிலவே (9)
210. A cowherd girl complains,
“ I kept sweet laḍḍus, seeḍais and sesame sweet balls in a pot
and went outside.
I thought no one would come into my house
and take anything, but your son entered my house
and ate all the sweets without leaving any at all.
He even looked into the pot hanging on the uri
and checked to see if there was any butter hidden there.
O Yashoda, you are beautiful.
Call your son to come to you.
I’ve only told you some of the naughty things he did.”

சொல்லில் அரசிப் படுதி நங்காய்
        சூழல் உடையன் உன்பிள்ளை தானே
இல்லம் புகுந்து என்மகளைக் கூவிக்
        கையில் வளையைக் கழற்றிக்கொண்டு
கொல்லையில் நின்றும் கொணர்ந்து விற்ற
        அங்கு ஒருத்திக்கு அவ் வளை கொடுத்து
நல்லன நாவற் பழங்கள் கொண்டு
        நான் அல்லேன் என்று சிரிக்கின்றானே (10)
211. A cowherd girl complains, “If anyone complains about your son, you get upset.
O lovely Yasoda, he is tricky.
He came to our house and called my girl.
He took her bracelets, went away through the backyard,
sold them to the berry seller,
bought some sweet berries and ate them.
When I asked him about the bracelets,
he said, “I haven’t seen them” and laughed.

வண்டு களித்து இரைக்கும் பொழில் சூழ்
        வருபுனற் காவிரித் தென்னரங்கன்
பண்டு அவன் செய்த கிரீடை எல்லாம்
        பட்டர்பிரான் விட்டுசித்தன் பாடல்
கொண்டு இவை பாடிக் குனிக்க வல்லார்
        கோவிந்தன்தன் அடியார்கள் ஆகி
எண் திசைக்கும் விளக்காகி நிற்பார்
        இணையடி என்தலை மேலனவே (11)
212. The chief Paṭṭar, Vishṇuchithan, composed songs
describing the play of the god of Srirangam in the southern land
surrounded with groves where bees happily swarm
and the Kaveri flows with its abundant water.
People who sing these songs and dance
will become devotees of Govindan
and will be like lights that brighten up all the eight directions.
I bow to them and worship their feet.
----------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - ஆயர்மங்கையர் முறையீடு
The complaints of the young cowherd girls

ஆற்றில் இருந்து விளையாடுவோங்களைச்
சேற்றால் எறிந்து வளை துகிற் கைக்கொண்டு
காற்றிற் கடியனாய் ஓடி அகம் புக்கு
மாற்றமும் தாரானால் இன்று முற்றும்
        வளைத் திறம் பேசானால் இன்று முற்றும் (1)
213. O Yashoda, your son threw mud at us
when we were bathing and playing in the river.
He stole our bracelets and clothes
and ran faster than the wind and hid in his house.
When we asked for our clothes and bangles
he didn’t answer. This isn’t fair.
If he doesn’t give us our bangles it isn’t fair.

குண்டலம் தாழ குழல் தாழ நாண் தாழ
எண் திசையோரும் இறைஞ்சித் தொழுது ஏத்த
வண்டு அமர் பூங்குழலார் துகிற் கைக்கொண்டு
விண் தோய் மரத்தானால் இன்று முற்றும்
        வேண்டவும் தாரானால் இன்று முற்றும் (2)
214. O Yashoda, your son has long ear rings.
He has long hair.
His sacred thread hangs down to his belly button.
He is worshipped and praised
by people in all eight directions.
We are beautiful women and our hair is decorated
with flowers that swarm with bees.
Your son stole our clothes
and climbed to the top of a tree
that touches the sky and sat there.
This isn’t fair.
We begged him to give our clothes back,
but he wouldn’t. This isn’t fair.

தடம் படு தாமரைப் பொய்கை கலக்கி
விடம் படு நாகத்தை வால் பற்றி ஈர்த்து
படம் படு பைந்தலை மேல் எழப் பாய்ந்திட்டு
உடம்பை அசைத்தானால் இன்று முற்றும்
        உச்சியில் நின்றானால் இன்று முற்றும் (3)
215. Yashoda, your son stirred up the water in the pond
where large lotuses bloom,
grasped the tail of the poisonous snake Kalingan
and climbed on its heads, dancing and shaking its whole body.
We think that was good,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree
and refuses to give them back. This isn’t fair.

தேனுகன் ஆவி செகுத்துப் பனங்கனி
தான் எறிந்திட்ட தடம் பெருந்தோளினால்
வானவர் கோன் விட வந்த மழை தடுத்து
ஆனிரை காத்தானால் இன்று முற்றும்
        அவை உய்யக் கொண்டானால் இன்று முற்றும் (4)
216. Yashoda, your son killed the Asuran Thenuhan,
threw his body at the tree,
and made the fruits of the palmyra tree fall.
When Indra made a heavy rain fall on the cattle,
he carried Govardhana mountain in his big arms
and protected the cows. We think that was good,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree,
and refuses to give them back. This isn’t fair.

ஆய்ச்சியர் சேரி அளை தயிர் பால் உண்டு
பேர்த்து அவர் கண்டு பிடிக்கப் பிடியுண்டு
வேய்த் தடந்தோளினார் வெண்ணெய் கோள் மாட்டாது அங்கு
ஆப்புண்டு இருந்தானால் இன்று முற்றும்
        அடியுண்டு அழுதானால் இன்று முற்றும் (5)
217. O Yashoda,
your son stole the milk and yogurt
in the cowherd village and ate them.
The cowherds saw him, caught him and tied him up.
Now he can’t steal the butter
made by the cowherd women
who have round bamboo-like arms
because they tied him up and spanked him so he cried.
This isn’t fair.

தள்ளித் தளர் நடை யிட்டு இளம் பிள்ளையாய்
உள்ளத்தின் உள்ளே அவளை உற நோக்கிக
கள்ளத்தினால் வந்த பேய்ச்சி முலை உயிர்
துள்ளச் சுவைத்தானால் இன்று முற்றும்
        துவக்கு அற உண்டானால் இன்று முற்றும் (6)
218. O Yashoda, even when he was a baby
toddling with his tiny feet,
that young child knew in his mind
that the devil Puthana would come, cheat him and try to kill him.
When she came, he drank milk from her breasts and killed her.
We think that was good,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree
and refuses to give them back. This isn’t fair.

மாவலி வேள்வியில் மாண் உருவாய்ச் சென்று
மூவடி தா என்று இரந்த இம் மண்ணினை
ஒரடி இட்டு இரண்டாம் அடிதன்னிலே
தாவடி இட்டானால் இன்று முற்றும்
        தரணி அளந்தானால் இன்று முற்றும் (7)
219. O Yashoda, the god
went to the sacrifice of king Mahabali,
asked for three feet of land,
and measured this earth with one foot
and the sky with the other foot.
We think that was wonderful,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree
and refuses to give them back. This isn’t fair.

தாழை தண்-ஆம்பற் தடம் பெரும் பொய்கைவாய்
வாழும் முதலை வலைப்பட்டு வாதிப்பு உண்
வேழம் துயர் கெட விண்ணோர் பெருமானாய்
ஆழி பணி கொண்டானால் இன்று முற்றும்
        அதற்கு அருள் செய்தானால் இன்று முற்றும் (8)
220. O Yashoda, your son, the god of gods in the sky,
came riding on his vehicle, the Garuḍazhvar
and removed the sorrow of Gajendra the elephant
when he was caught by a crocodile
in the large pond blooming with cool screw pine plants,
and ambal flowers.
He killed the crocodile with his discus.
We think that was wonderful,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree,
and refuses to give them back. This isn’t fair.

வானத்து எழுந்த மழை முகில் போல் எங்கும்
கானத்து மேய்ந்து களித்து விளையாடி
ஏனத்து உருவாய் இடந்த இம் மண்ணினைத்
தானத்தே வைத்தானால் இன்று முற்றும்
        தரணி இடந்தானால் இன்று முற்றும் (9)
221. O Yashoda, your son has the color of the cloud in the sky.
He grazes the cows in the forest and plays happily.
He took the form of a boar, went beneath the earth
brought the earth stolen by an Asuran
and put it back.
We think that was wonderful,
but he stole our clothes, stays in the top of the tree,
and refuses to give them back. This isn’t fair.

அங் கமலக் கண்ணன்தன்னை அசோதைக்கு
மங்கை நல்லார்கள் தாம் வந்து முறைப்பட்ட
அங்கு அவர் சொல்லைப் புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்
இங்கு இவை வல்லவர்க்கு ஏதம் ஒன்று இல்லையே (10)
222. Paṭṭan, the chief of Puduvai,
composed poems describing the complaints
of the beautiful cowherd women to Yashoda
about Kaṇṇan who has lotus-eyes.
Devotees who recite those poems
will not have any trouble in their life.
------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - அம்மம் தர மறுத்தல்
Yashoda gives food to Kaṇṇan
Yashoda is afraid of feeding Kaṇṇan because she thinks he is the god.

தன்நேர் ஆயிரம் பிள்ளைகளோடு
        தளர்நடைஇட்டு வருவான்
பொன் ஏய் நெய்யொடு பால் அமுது உண்டு ஒரு
        புள்ளுவன் பொய்யே தவழும்
மின்நேர் நுண்ணிடை வஞ்சமகள் கொங்கை
        துஞ்ச வாய்வைத்த பிரானே
அன்னே உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (1)
223. He toddles and comes to me
just like thousands of other children.
I give him butter precious as gold and milk.
He drinks the milk and embraces me.
He is the god who drank milk from the breasts of
the cheating devil Puthana
whose waist is thin as lightning and killed her.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

பொன்போல் மஞ்சனம் ஆட்டி அமுது ஊட்டிப்
        போனேன் வருமளவு இப்பால்
வன் பாரச் சகடம் இறச் சாடி
        வடக்கில் அகம் புக்கு இருந்து
மின்போல் நுண்ணிடையாள் ஒரு கன்னியை
        வேற்றுருவம் செய்து வைத்த
அன்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன்
        உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (2)
224. I gave a bath to your sky-blue body
and fed you food sweet as nectar and went out.
Before I came back you killed the Asuran
who had come in the form of a fully-laden cart
and returned to stay quietly at home.
You changed the mind of a young girl
who has waist thin as lightning
and you made her love you.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

கும்மாயத்தொடு வெண்ணெய் விழுங்கிக்
        குடத் தயிர் சாய்த்துப் பருகி
பொய்ம் மாய மருது ஆன அசுரரைப்
        பொன்றுவித்து இன்று நீ வந்தாய்
இம் மாயம் வல்ல பிள்ளை- நம்பீ உன்னை
        என்மகனே என்பர் நின்றார்
அம்மா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (3)
225. You swallowed all the butter and the lentils in the pots,
turned over the yogurt pot and ate all the yogurt.
Now, after killing the Asurans
who were disguised as marudam trees, you come.
O best among men!
You can do all these miraculous things.
People say you are my son,
but dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

மைஆர் கண் மட ஆய்ச்சியர் மக்களை
        மையன்மை செய்து அவர் பின்போய்
கொய் ஆர் பூந்துகில் பற்றித் தனி நின்று
        குற்றம் பல பல செய்தாய்
பொய்யா உன்னைப் புறம் பல பேசுவ
        புத்தகத்துக்கு உள கேட்டேன்
ஐயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (4)
226. You fascinate the beautiful young cowherd girls
whose dark eyes are decorated with kohl.
You follow them holding onto their soft clothes,
and steal their clothes and stand alone
and do many mischievous things.
You tell lies and people are gossiping about you.
I heard a lot about you near the pond.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

முப்போதும் கடைந்து ஈண்டிய வெண்ணெயி
        னோடு தயிரும் விழுங்கி
கப்பால் ஆயர்கள் காவிற் கொணர்ந்த
        கலத்தொடு சாய்த்துப் பருகி
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல
        விம்மி விம்மி அழுகின்ற
அப்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (5)
227. You swallow the butter and the yogurt
that the cowherd women churn three times a day and keep.
You make the pots that the cowherds
carry on their shoulders fall and drink the yogurt.
You sob and sob like the children
who want to drink milk from their mothers.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

கரும்பார் நீள் வயற் காய்கதிர்ச் செந்நெலைக்
        கற்றாநிரை மண்டித் தின்ன
விரும்பாக் கன்று ஒன்று கொண்டு விளங்கனி
        வீழ எறிந்த பிரானே
சுரும்பார் மென்குழற் கன்னி ஒருத்திக்குச்
        சூழ்வலை வைத்துத் திரியும்
அரம்பா உன்னை அறிந்துகொண்டேன்
        உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (6)
228. When an Asuran came in the form of a calf
and refused to eat the good paddy
that all the other cows were eating happily
on the flourishing fields humming with bees,
you knew that it was not a calf.
You threw him up, made the vilam fruits fall and killed him.
O naughty one, you wander about and plot
to make a young girl whose soft curly hair is filled with bees
fall in love with you.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

மருட்டார் மென்குழற் கொண்டு பொழில் புக்கு
        வாய்வைத்து அவ் ஆயர்தம் பாடி
சுருட்டார் மென்குழற் கன்னியர் வந்து உன்னைச்
        சுற்றும் தொழ நின்ற சோதி
பொருள்- தாயம் இலேன் எம்பெருமான் உன்னைப்
        பெற்ற குற்றம் அல்லால் மற்று இங்கு
அரட்டா உன்னை அறிந்து கொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (7)
229. You are the light!
You go into the grove and play soft music
on your flute, enthralling everyone.
The cowherd girls with soft curly hair come
and surround you to listen to you playing music
and worship you.
O dear child,
my only fault is that I have raised you.
You are naughty and the cowherd women
are always complaining about you,
but I know who you are
and I’m afraid to give you food.

வாளா ஆகிலும் காணகில்லார் பிறர்
        மக்களை மையன்மை செய்து
தோளால் இட்டு அவரோடு திளைத்து நீ
        சொல்லப் படாதன செய்தாய்
கேளார் ஆயர் குலத்தவர் இப் பழி
        கெட்டேன் வாழ்வில்லை நந்தன்
காளாய் உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (8)
230. Even if you keep quiet
without doing anything naughty,
people don’t believe it.
You fascinate the beloved daughters of others,
embrace and enjoy them,
and do things one can’t speak of.
No matter what I say about you,
the cowherd families don’t listen.
They blame me because of you
until I can no longer listen to all their complaints.
You, son of Nandan, are like a bull.
I know who you are
and I’m afraid to give you food.

தாய்மார் மோர் விற்கப் போவர் தமப்பன்மார்
        கற்றா நிரைப் பின்பு போவர்
நீ ஆய்ப்பாடி இளங் கன்னிமார்களை
        நேர்படவே கொண்டு போதி
காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து
        கண்டார் கழறத் திரியும்
ஆயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (9)
231. Cowherd mothers go to sell buttermilk.
Cowherd fathers go behind the cows to graze them.
Fearless, you run behind the lovely cowherd village girls.
You wander around and everyone who sees you
says how naughty you are.
You are the god who does things to please even those
who don't like you.
You are my dear child.
I know who you are
and I’m afraid to give you food.

தொத்தார் பூங்குழற் கன்னி ஒருத்தியைச்
        சோலைத் தடம் கொண்டு புக்கு
முத்தார் கொங்கை புணர்ந்து இரா நாழிகை
        மூவேழு சென்றபின் வந்தாய்
ஒத்தார்க்கு ஒத்தன பேசுவர் உன்னை
        உரப்பவே நான் ஒன்றும் மாட்டேன்
அத்தா உன்னை அறிந்துகொண்டேன் உனக்கு
        அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே (10)
232. You went into a blooming garden with a young girl
whose hair is decorated with a flower bunch,
embraced her breasts decorated with pearl chains,
and stayed there with her all night.
You only returned after the night was gone
and came at dawn.
Let the people who want to gossip about you
say what they want.
I won’t shout at you.
Dear child, I know who you are
and I’m afraid to give you food.

காரார் மேனி நிறத்து எம்பிரானைக்
        கடிகமழ் பூங்குழல் ஆய்ச்சி
ஆரா இன்னமுது உண்ணத் தருவன் நான்
        அம்மம் தாரேன் என்ற மாற்றம்
பாரார் தொல்புகழான் புதுவை மன்னன்
        பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல்
ஏரார் இன்னிசை மாலைகள் வல்லார்
        இருடிகேசன் அடியாரே (11)
233. Yashoda whose hair is decorated with fragrant flowers
called the one who has a dark cloud-like color
and told him that she will give him food sweet as nectar,
not just any food.
Paṭṭarpiran, the chief of Puduvai, the famous poet
who is praised by the whole earth,
composed poems with Yashoda’s words.
Those who recite these poems
will become the devotees of god Rishikesa.
-----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - கண்ணனைக் கன்றின்பின் போக்கிய அன்னை இரங்குதல்
Yashoda sends Kaṇṇan to graze the cows

அஞ்சன வண்ணனை ஆயர் கோலக் கொழுந்தினை
மஞ்சனம் ஆட்டி மனைகள்தோறும் திரியாமே
கஞ்சனைக் காய்ந்த கழல் அடி நோவக் கன்றின்பின்
என்செயப் பிள்ளையைப் போக்கினேன்? எல்லே பாவமே         (1)
234. I bathed the dear child of cowherd clan
who has the color of kohl in turmeric water
and sent him out to go behind the calves
because I didn’t want him wandering from house to house.
But how could I send my child who fought Kamsan
without worrying that his feet decorated with anklets
would hurt as he went behind the calves?
O god, what a terrible thing I have done!

பற்றுமஞ்சள் பூசிப் பாவைமாரொடு பாடியிற்
சிற்றில் சிதைத்து எங்கும் தீமை செய்து திரியாமே
கற்றுத் தூளியுடை வேடர் கானிடைக் கன்றின் பின்
எற்றுக்கு என் பிள்ளையைப் போக்கினேன்? எல்லே பாவமே         (2)
235. I don’t want my son to go wandering around
kicking and destroying the play houses
of doll-like lovely girls
who wear fragrant turmeric powder on their bodies.
I don’t want him going around doing naughty things.
Why have I sent him behind the calves to the forest
where hunters go with their axes?
Why did I send my child behind the calves?
O god, what a terrible thing I have done!

நன்மணி மேகலை நங்கைமாரொடு நாள்தொறும்
பொன்மணி மேனி புழுதியாடித் திரியாமே
கல்மணி நின்று அதிர் கான்- அதரிடைக் கன்றின்பின்
என் மணிவண்ணனைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (3)
236. I don’t want my son wandering
and playing every day with young girls
decorated with beautiful maṇimegalai ornaments.
I don’t want him making his shining golden body dirty with mud.
That’s why I’ve sent my sapphire-colored son
to go behind calves on the forest paths
where the bells of the cattle ring out.
O god, what a terrible thing I have done!

வண்ணக் கருங்குழல் மாதர் வந்து அலர் தூற்றிடப்
பண்ணிப் பல செய்து இப் பாடி எங்கும் திரியாமே
கண்ணுக்கு இனியானைக் கான் -அதரிடைக் கன்றின்பின்
எண்ணற்கு அரியானைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (4)
237. I don’t want him wandering around
in this cowherd village doing naughty things
so the beautiful dark-haired women there come
and gossip about him.
He is sweet to the eyes.
He is the god beyond all thought.
I have sent him to the forest behind the calves to graze them.
O god, what a terrible thing I have done!

அவ்வவ் இடம் புக்கு அவ் ஆயர் பெண்டிர்க்கு அணுக்கனாய்க்
கொவ்வைக் கனிவாய் கொடுத்துக் கூழைமை செய்யாமே
எவ்வும் சிலை உடை வேடர் கானிடைக் கன்றின் பின்
தெய்வத் தலைவனைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (5)
238. I don’t want him wandering here and there
in the cowherd village doing naughty things.
I don't want him approaching the cowherd girls
and kissing them with his lips that are like kovvai fruits.
I’ve sent that divine one, the king of gods,
behind the calves to the forest
where hunters carry afflicting bows.
O god, what a terrible thing I have done!

மிடறு மெழுமெழுத்து ஓட வெண்ணெய் விழுங்கிப் போய்ப்
படிறு பல செய்து இப் பாடி எங்கும் திரியாமே
கடிறு பல திரி கான் -அதரிடைக் கன்றின் பின்
இடற என்பிள்ளையைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (6)
239. I don’t want him stealing butter
and filling his mouth by swallowing it
and doing many other naughty things
as he wanders around in this cowherd village.
I’ve sent him behind the calves to the forest paths
where many elephants wander and people trip and stumble.
O god, what a terrible thing I have done!

வள்ளி நுடங்கு-இடை மாதர் வந்து அலர் தூற்றிடத்
துள்ளி விளையாடித் தோழரோடு திரியாமே
கள்ளி உணங்கு வெங்கான் -அதரிடைக் கன்றின் பின்
புள்ளின் தலைவனைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (7)
240. I don’t want him jumping around,
playing and wandering about with his friends
as women with vine-like waists gossip about him.
I’ve sent the lord of Garuḍa behind the calves
to the hot forest paths where there are dry kaḷḷi plants.
O god, what a terrible thing I have done!

பன்னிரு திங்கள் வயிற்றிற் கொண்ட அப் பாங்கினால்
என் இளங் கொங்கை அமுதம் ஊட்டி எடுத்து யான்
பொன்னடி நோவப் புலரியே கானிற் கன்றின் பின்
என் இளஞ் சிங்கத்தைப் போக்கினேன் எல்லே பாவமே         (8)
241. I carried him on my lap for twelve months,
and fed him nectar-like milk from my young breasts.
Now I have sent my young lion-like son
behind the calves to the dry forest
where he will hurt his golden feet,
O god, what a terrible thing I have done!

குடையும் செருப்பும் கொடாதே தாமோதரனை நான்
உடையும் கடியன ஊன்று வெம் பரற்கள் உடைக்
கடிய வெங் கானிடைக் கால்- அடி நோவக் கன்றின் பின்
கொடியென் என்பிள்ளையைப் போக்கினேன்:எல்லே பாவமே         (9)
242. I have sent my son Damodaran behind the calves
without giving him an umbrella and sandals
to go in the terrible forest
where broken, hard, rough stones will hurt his feet.
Cruelly, I have sent my son to the forest.
O god, what a terrible thing I have done!

என்றும் எனக்கு இனியானை என் மணிவண்ணனைக்
கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று அசோதை கழறிய
பொன் திகழ் மாடப் புதுவையர்கோன் பட்டன் சொல்
இன் தமிழ் மாலைகள் வல்லவர்க்கு இடர் இல்லையே         (10)
243. Paṭṭan, the chief of Puduvai filled with palaces that shine like gold
composed a garland of sweet Tamil poems
that describe how Yashoda was worried
when she sent her beautiful sapphire-colored son
who was always sweet to her to graze the calves.
Those who recite these poems
will have no difficulties in their lives.
-----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி -- கண்ணன் மீண்டுவருங் கோலம் கண்டு அன்னை மகிழ்தல்
Kaṇṇan returns after grazing the cows

சீலைக் குதம்பை ஒருகாது ஒருகாது
        செந்நிற மேற் தோன்றிப்பூ
கோலப் பணைக் கச்சும் கூறை- உடையும்
        குளிர் முத்தின் கோடாலமும்
காலிப் பின்னே வருகின்ற கடல்வண்ணன்
        வேடத்தை வந்து காணீர்
ஞாலத்துப் புத்திரனைப் பெற்றார் நங்கைமீர்
        நானே மற்று ஆரும் இல்லை         (1)
244. He wears kudambai flower for an earring on his one ear
and a red thondri blossom on an other ear.
He wears a lovely kachu on his waist
and a checked dress on his body.
He wears a precious pearl chain on his chest
as he goes behind the cattle.
Come and see the beautiful form of the ocean-colored one.
O lovely women, I am the only one
who has a precious son like him on this earth.
There is no one like me.

கன்னி நன் மா மதில் சூழ்தரு பூம்பொழிற்
        காவிரித் தென்னரங்கம்
மன்னிய சீர் மதுசூதனா கேசவா
        பாவியேன் வாழ்வு உகந்து
உன்னை இளங்கன்று மேய்க்கச் சிறுகாலே
        ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன்
என்னின் மனம் வலியாள் ஒரு பெண் இல்லை
        என்குட்டனே முத்தம் தா         (2)
245. You are the eternal, famed Madhusudanan
who stays in Srirangam surrounded with good strong walls
where the Kaveri river flows and groves bloom.
O Kesava, I have done wrong.
I fed you a little food and heedlessly sent you
on your tiny feet to graze the young calves
because I thought it would be good for you.
No woman has a harder heart than I.
O small one, give me a kiss.

காடுகள் ஊடு போய்க் கன்றுகள் மேய்த்து
        மறியோடிக் கார்க்கோடற்பூச்
சூடி வருகின்ற தாமோதரா கற்றுத்
        தூளி காண் உன் உடம்பு
பேடை மயிற் சாயற் பின்னை மணாளா
        நீராட்டு அமைத்து வைத்தேன்
ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன்
        உன்னோடு உடனே உண்பான்         (3)
246. O Damodara, you go through the forest,
graze the calves, run behind them and return,
wearing koḍal flowers that bloom in the rainy season.
Now see, your body is covered with dirt.
You are the beloved of Nappinnai, lovely as a peacock.
I have made water ready for your bath.
Take a bath and come to eat.
Your father hasn’t eaten yet. He will eat with you.

கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா கரும்
        போரேறே நீ உகக்கும்
குடையும் செருப்பும் குழலும் தருவிக்கக்
        கொள்ளாதே போனாய் மாலே
கடிய வெங் கானிடைக் கன்றின் பின் போன
        சிறுக்குட்டச் செங் கமல-
அடியும் வெதும்பி உன்கண்கள் சிவந்தாய்
        அசைந்திட்டாய் நீ எம்பிரான்         (4)
247. You stay in the beautiful Thiruvenkaṭam hills
filled with fragrant groves!
You are a strong bull that fights in terrible battles.
O dear child, I brought you an umbrella, sandals and a flute
but you went without taking them
and your small red lotus-like feet
that went behind the calves have blistered.
Your eyes are red and you are tired, dear child!

பற்றார் நடுங்க முன் பாஞ்சசன்னியத்தை
        வாய்வைத்த போரேறே என்
சிற்றாயர் சிங்கமே சீதை மணாளா
        சிறுக்குட்டச் செங்கண் மாலே
சிற்றாடையும் சிறுப்பத்திரமும் இவை
        கட்டிலின் மேல் வைத்துப் போய்
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்துக்
        கலந்து உடன் வந்தாய் போலும்         (5)
248. You are a bull in the battle!
When you blow the Panchajanyam conch
on the battlefield, your enemies shiver.
You are the little lion of the cowherd clan.
You are the beloved of Sita.
You are Maal, you are small and short and have lovely eyes.
You left your clothes and a small sword on your bed
and went to graze the cows with other cowherds.
It seems you have returned with them.

அஞ்சுடர் ஆழி உன் கையகத்து ஏந்தும்
        அழகா நீ பொய்கை புக்கு
நஞ்சு உமிழ் நாகத்தினோடு பிணங்கவும்
        நான் உயிர் வாழ்ந்திருந்தேன்
என் செய்ய என்னை வயிறு மறுக்கினாய்?
        ஏதும் ஓர் அச்சம் இல்லை
கஞ்சன் மனத்துக்கு உகப்பனவே செய்தாய்
        காயாம்பூ வண்ணம் கொண்டாய்         (6)
249. You are beautiful!
You hold a shining discus in your hand.
I felt I might die when you entered the pond
and fought with the snake that spat poison.
What can I do?
You made my stomach hurt.
I am not worried.
Everything you did made Kamsan happy,
O you who have the dark color of a kayam flower.

பன்றியும் ஆமையும் மீனமும் ஆகிய
        பாற்கடல் வண்ணா உன்மேல்
கன்றின் உருவாகி மேய்புலத்தே வந்த
        கள்ள அசுரர் தம்மைச்
சென்று பிடித்துச் சிறுக்கைகளாலே
        விளங்காய் எறிந்தாய் போலும்
என்றும் என்பிள்ளைக்குத் தீமைகள் செய்வார்கள்
        அங்ஙனம் ஆவர்களே         (7)
250. You have the dark color of the ocean
and you sleep on the milky ocean.
You took the forms of a boar, a turtle and a fish.
When the cunning Asuran came in the form of a calf
to the field where cows were grazing,
you took him in your small hands
and threw him at the vilam fruit trees.
Those Asurans always do only evil things to my son.

கேட்டு அறியாதன கேட்கின்றேன் கேசவா
        கோவலர் இந்திரற்குக்
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும்
        கலந்து உடன் உண்டாய் போலும்
ஊட்ட முதல் இலேன் உன்தன்னைக் கொண்டு
        ஒருபோதும் எனக்கு அரிது
வாட்டம் இலாப் புகழ் வாசுதேவா உன்னை
        அஞ்சுவன் இன்று தொட்டும்         (8)
251. I just heard something new to me!
You ate the rice, curries and yogurt
that the cowherds made and kept for Indra.
It seems that you have mixed them up and eaten them all.
I’m not good enough to feed you.
I’ll never be able to do it. O Vasudeva, your fame is faultless.
From now on, I will be frightened of you.

திண் ஆர் வெண்சங்கு உடையாய் திருநாள் திரு
        வோணம் இன்று எழு நாள்;முன்
பண்நேர் மொழியாரைக் கூவி முளை அட்டிப்
        பல்லாண்டு கூறுவித்தேன்
கண்ணாலம் செய்யக் கறியும் கலத்தது
        அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன்
கண்ணா நீ நாளைத்தொட்டுக் கன்றின் பின் போகேல்
        கோலம் செய்து இங்கே இரு         (9)
252. You carry a strong white conch in your hand.
It is the auspicious Thiruvoṇam day, your birthday.
I called some women whose words are like music,
planted bean seeds and blessed you
asking that you should live for many years.
I made curry and rice to celebrate your birthday.
O dear child, don’t go tomorrow to graze the calves.
Dress and decorate yourself and stay here.

புற்றரவு அல்குல் அசோதை நல் ஆய்ச்சி தன்
        புத்திரன் கோவிந்தனைக்
கற்றினம் மேய்த்து வரக் கண்டு உகந்து அவள்
        கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம்
செற்றம் இலாதவர் வாழ்தரு தென்புது
        வை விட்டுசித்தன் சொல்
கற்று இவை பாட வல்லார் கடல்வண்ணன்
        கழலிணை காண்பர்களே         (10)
253. Vishṇuchithan, the chief of Puduvai
where faultless people live
composed poems that describe
how the cowherdess Yashoda saw her son
coming after grazing the calves.
Those who learn these poems and sing will approach
the ankleted feet of the god who is dark as the ocean.
----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - கண்ணன் மீண்டுவருங் கோலம் கண்டு கன்னியர் காமுறல்
The cowherd girls fall in love with Kaṇṇan

தழைகளும் தொங்கலும் ததும்பி எங்கும்
        தண்ணுமை எக்கம் மத்தளி தாழ்பீலி
குழல்களும் கீதமும் ஆகி எங்கும்
        கோவிந்தன் வருகின்ற கூட்டம் கண்டு
மழைகொலோ வருகின்றது என்று சொல்லி
        மங்கைமார் சாலக வாசல் பற்றி
நுழைவனர் நிற்பனர் ஆகி எங்கும்
        உள்ளம் விட்டு ஊண் மறந்து ஒழிந்தனரே         (1)
254. Cowherds come, decorated with fresh leaves and garlands.
The sounds of flutes and songs are heard everywhere.
Drums are beaten.
Govindan, decorated with peacock feathers in his hair,
comes with them.
The young women come to their front doors,
see the cowherds and Kaṇṇan, stand at the doorsteps
and say, “Is a cloud coming in the crowd?”
They forget what they should do
and stand there, forgetting even to eat.

வல்லி நுண் இதழ் அன்ன ஆடை கொண்டு
        வசை அறத் திருவரை விரித்து உடுத்து
பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி
        பணைக்கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே
முல்லை நல் நறுமலர் வேங்கை மலர்
        அணிந்து பல் ஆயர் குழாம் நடுவே
எல்லியம் போதாகப் பிள்ளை வரும்
        எதிர்நின்று அங்கு இனவளை இழவேன்மினே         (2)
255. He wears a soft garment
that looks like the petals of flowers blooming on a vine.
He carries a small sword.
He is decorated with a garland made of fragrant mullai
and vengai blossoms mixed with fresh kachandi leaves.
He comes in the middle of a group of cowherds in the evening.
O girls, if you go in front of him,
you will lose your beautiful bangles.

சுரிகையும் தெறி-வில்லும் செண்டு-கோலும்
        மேலாடையும் தோழன்மார் கொண்டு ஓட
ஒரு கையால் ஒருவன்தன் தோளை ஊன்றி
        ஆநிரையினம் மீளக் குறித்த சங்கம்
வருகையில் வாடிய பிள்ளை கண்ணன்
        மஞ்சளும் மேனியும் வடிவும் கண்டாள்
அருகே நின்றாள் என்பெண் நோக்கிக் கண்டாள்
        அது கண்டு இவ் ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே         (3)
256. His young friends wearing silk garments
run behind him carrying small swords, bows, chendus and sticks.
One of them blows a conch so the cows will hear and return.
Kaṇṇan, tired, comes with them.
My daughter sees his beautiful body
adorned with turmeric powder and approaches him.
The people of the village see and gossip about her.

குன்று எடுத்து ஆநிரை காத்த பிரான்
        கோவலனாய்க் குழல் ஊதி ஊதிக்
கன்றுகள் மேய்த்துத் தன் தோழரோடு
        கலந்து உடன் வருவானைத் தெருவிற் கண்டு
என்றும் இவனை ஒப்பாரை நங்காய்
        கண்டறியேன் ஏடி வந்து காணாய்
ஒன்றும்நில்லா வளை கழன்று துகில்
        ஏந்து இள முலையும் என் வசம் அலவே         (4)
257. He, my beloved god who carried Govardhana mountain
and protected the cows when there was a big storm,
now plays the music on his flute as a cowherd,
grazes the calves and comes with his friends.
O beautiful friend, I see him on the streets.
I have not seen anyone like him before.
O friend, come and see him.
All my bangles are getting loose
and my young breasts beneath their blouse are not under my control.

சுற்றி நின்று ஆயர் தழைகள் இடச்
        சுருள்பங்கி நேத்திரத்தால் அணிந்து
பற்றி நின்று ஆயர் கடைத்தலையே
        பாடவும் ஆடக் கண்டேன் அன்றிப் பின்
மற்று ஒருவர்க்கு என்னைப் பேசலொட்டேன்
        மாலிருஞ்சோலை எம் மாயற்கு அல்லால்
கொற்றவனுக்கு இவள் ஆம் என்று எண்ணிக்
        கொடுமின்கள் கொடீராகிற் கோழம்பமே         (5)
258. I saw the cowherds standing around him
carrying umbrellas made of peacock feathers
as Kaṇṇan decorated with beautiful peacock feathers in his hair
sang and danced in front of their doorsteps.
I don’t want you to give me in marriage to anyone
except Maayan, the god of Thirumaalirunjolai.
You should realize that I belong only to the victorious one
and give me in marriage to him.
If you don’t do it, it will plunge into sorrow.

சிந்துரம் இலங்கத் தன் திருநெற்றிமேல்
        திருத்திய கோறம்பும் திருக்குழலும்
அந்தரம் முழவத் தண் தழைக் காவின்கீழ்
        வரும் ஆயரோடு உடன் வளைகோல் வீச
அந்தம் ஒன்று இல்லாத ஆயப் பிள்ளை
        அறிந்து அறிந்து இவ் வீதி போதுமாகில்
பந்து கொண்டான் என்று வளைத்து வைத்துப்
        பவளவாய் முறுவலும் காண்போம் தோழீ         (6)

259. He will be decorated with shining sinduram
and a perfect naamam on his divine forehead.
The lovely music of flutes and the sound of drums will play.
With the cowherds who carry their grazing sticks
he will come into the flourishing grove.
He is the cowherd child, the god who is eternal.
He will walk on the street as if he knows everything.
Let’s stop him and tell him that he stole our ball
and see the lovely smile on his coral mouth.

சாலப் பல் நிரைப் பின்னே தழைக் காவின்கீழ்த்
        தன் திருமேனிநின்று ஒளி திகழ
நீல நல் நறுங்குஞ்சி நேத்திரத்தால்
        அணிந்து பல் ஆயர் குழாம் நடுவே
கோலச் செந்தாமரைக் கண் மிளிரக்
        குழல் ஊதி இசைப் பாடிக் குனித்து ஆயரோடு
ஆலித்து வருகின்ற ஆயப் பிள்ளை
        அழகு கண்டு என்மகள் அயர்க்கின்றதே (7)
260. He goes behind good cows in a flourishing grove.
His divine body shines bright.
His fragrant hair is decorated with peacock feathers.
His beautiful lotus eyes shine.
He comes in the middle of a group of cowherd children
and plays the flute, sings songs and dances.
The cowherds come with him singing and dancing.
My daughter is fascinated seeing the beauty of that cowherd child.

சிந்துரப்-பொடி கொண்டு சென்னி அப்பித்
        திருநாமம் இட்டு அங்கு ஓர் இலையந்தன்னால்
அந்தரம் இன்றித் தன் நெறி பங்கியை
        அழகிய நேத்திரத்தால் அணிந்து
இந்திரன் போல் வரும் ஆயப்பிள்ளை
        எதிர்நின்று அங்கு இனவளை இழவேல் என்ன
சந்தியில் நின்று கண்டீர் நங்கை தன்
        துகிலொடு சரிவளை கழல்கின்றதே (8)
261. He is decorated with a poṭṭu made of red powder
and a divine naamam on his forehead.
His hair is decorated with beautiful peacock feathers.
The cowherd child comes like Indra the god of gods.
I told my daughter, “If you go in front of him, you will lose your bangles.”
My beautiful girl stands in front of him in the middle of the street.
See, her bangles and clothes are becoming loose.

வலங் காதில் மேல்-தோன்றிப் பூ அணிந்து
        மல்லிகை வனமாலை மௌவல் மாலை
சிலிங்காரத்தால் குழல் தாழ விட்டுத்
        தீங்குழல் வாய்மடுத்து ஊதி ஊதி
அலங்காரத்தால் வரும் ஆயப் பிள்ளை
        அழகு கண்டு என்மகள்
விலங்கி நில்லாது எதிர்நின்று கண்டீர்
        வெள்வளை கழன்று மெய்ம் மெலிகின்றதே (9)
262. He wears on his left ear a lovely thondri flower.
His long hair is decorated with jasmine and forest mauval flowers.
My daughter sees the beauty of the cowherd child
who comes playing his flute.
She falls in love and stands in front of him without moving.
See, her lovely bangles become loose and she grows thin.

விண்ணின்மீது அமரர்கள் விரும்பித் தொழ
        மிறைத்து ஆயர் பாடியில் வீதியூடே
கண்ணன் காலிப் பின்னே எழுந்தருளக்
        கண்டு இளஆய்க் கன்னிமார் காமுற்ற
வண்ணம் வண்டு அமர் பொழிற் புதுவையர்கோன்
        விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை பத்தும்
பண் இன்பம் வரப் பாடும் பத்தர் உள்ளார்
        பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே         (10)
263. Vishṇuchittan, the chief of Puduvai
surrounded with lovely groves where bees swarm,
composed ten poems about the love of cowherd girls
who saw Kaṇṇan, the god of gods
coming on the street of cowherd village
surrounded by cows and cowherd children.
The devotees who sing these songs happily will reach divine Vaikuṇṭam.
-----
பெரியாழ்வார் திருமொழி - கோவர்த்தனகிரியைக் குடைகொண்டமை
Govardhana mountain
Kaṇṇan carried Govardhana mountain and used it as an umbrella to protect the cows and the cowherds from the storm.

அட்டுக் குவி சோற்றுப் பருப்பதமும்
        தயிர்- வாவியும் நெய்- அளறும் அடங்கப்
பொட்டத் துற்றி மாரிப் பகை புணர்த்த
        பொரு மா கடல்வண்ணன் பொறுத்த மலை
வட்டத் தடங்கண் மட மான் கன்றினை
        வலைவாய்ப் பற்றிக் கொண்டு குறமகளிர்
கொட்டைத் தலைப் பால் கொடுத்து வளர்க்கும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (1)
264. The victorious umbrella-like mountain that the god
who has the color of the ocean
with rolling waves that gives rain
and who ate a pile of rice with lentils, yogurt and ghee
carried to protect the cows—
is Govardhana where the gypsy girls
feed good milk and raise round-eyed innocent baby deer
that were caught by their husbands and given to them.

வழு ஒன்றும் இல்லாச் செய்கை வானவர்கோன்
        வலிப்பட்டு முனிந்து விடுக்கப்பட்ட
மழை வந்து எழு நாள் பெய்து மாத் தடுப்ப
        மதுசூதன் எடுத்து மறித்த மலை
இழவு தரியாதது ஓர் ஈற்றுப் பிடி
        இளஞ் சீயம் தொடர்ந்து முடுகுதலும்
குழவி இடைக் கால் இட்டு எதிர்ந்து பொரும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (2)
265. The victorious umbrella-like mountain
that the god Madhusudhanan carried to stop the rain
when Indra, the king of gods was angry
and made it rain for seven days,
hurting the innocent cows—
is Govardhana where a female elephant chased by a young lion,
afraid her cub may be hurt and protecting it under her legs,
opposes the lion and fights.

அம் மைத் தடங்கண் மட ஆய்ச்சியரும்
        ஆனாயரும் ஆநிரையும் அலறி
எம்மைச் சரண் ஏன்றுகொள் என்று இரப்ப
        இலங்கு ஆழிக் கை எந்தை எடுத்த மலை
தம்மைச் சரண் என்ற தம் பாவையரைப்
        புனமேய்கின்ற மானினம் காண்மின் என்று
கொம்மைப் புயக் குன்றர் சிலை குனிக்கும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (3)
266. The victorious umbrella-like mountain that the god
carried when the cows, the large-eyed cowherd women
and the cowherds
screamed and asked for help saying,
“ Help us, you are our refuge!”—
is Govardhana where men who have strong mountain-like arms
bend their bows when their lovely doll-like women
ask them to catch deer saying,
“See, a group of deer are grazing on our millet.”

கடு வாய்ச் சின வெங்கண் களிற்றினுக்குக்
        கவளம் எடுத்துக் கொடுப்பான் அவன் போல்
அடிவாய் உறக் கையிட்டு எழப் பறித்திட்டு
        அமரர்பெருமான் கொண்டு நின்ற மலை
கடல்வாய்ச் சென்று மேகம் கவிழ்ந்து இறங்கிக்
        கதுவாய்ப் பட நீர்முகந்து ஏறி எங்கும்
குடவாய்ப் பட நின்று மழை பொழியும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (4)
267. The victorious umbrella-like mountain of the god of gods
who, taking the form of a boar, dug
and carried the earth with his tusks
as if he were a mahout giving a ball of rice to a cruel-eyed elephant—
is Govardhana where the clouds gather
after descending to the ocean,
scooping up the water, rising to the sky in the east
and pouring down rain.

வானத்தில் உள்ளீர் வலியீர் உள்ளீரேல்
        அறையோ வந்து வாங்குமின் என்பவன் போல்
ஏனத்து உரு ஆகிய ஈசன் எந்தை
        இடவன் எழ வாங்கி எடுத்த மலை
கானக் களி-யானை தன் கொம்பு இழந்து
        கதுவாய் மதம் சோரத் தன் கை எடுத்துக்
கூனற் பிறை வேண்டி அண்ணாந்து நிற்கும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (5)
268. The victorious umbrella-like mountain that our father,
the god who took the form of a boar, carried,
digging it up and calling the gods, saying,
“O gods in the sky!
If anyone among you is strong enough, tell me,
and come carry this with me!”—
is Govardhana where a happy forest elephant
that has lost its tusks raises its trunk, worships the god
and asks him to give the crescent moon for his tusk
as the musth pours from his temples.

செப்பாடு உடைய திருமால் அவன் தன்
        செந்தாமரைக் கைவிரல் ஐந்தினையும்
கப்பு ஆக மடுத்து மணி நெடுந்தோள்
        காம்பு ஆகக் கொடுத்துக் கவித்த மலை
எப்பாடும் பரந்து இழி தெள் அருவி
        இலங்கு மணி முத்துவடம் பிறழக்
குப்பாயம் என நின்று காட்சிதரும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (6)
269. The victorious umbrella-like mountain
that our wonderful god carried,
putting all the five fingers of his lovely lotus hand
at its base and lifting it with his large, beautiful arms—
is Govardhana where the water
of the white waterfall flows everywhere
as it carries lovely glistening beautiful pearls
and makes the hill look like a treasure of pearl garlands.

படங்கள் பலவும் உடைப் பாம்பு- அரையன்
        படர் பூமியைத் தாங்கிக் கிடப்பவன் போல்
தடங்கை விரல் ஐந்தும் மலர வைத்துத்
        தாமோதரன் தாங்கு தடவரைதான்
அடங்கச் சென்று இலங்கையை ஈடழித்த
        அனுமன் புகழ் பாடித் தம் குட்டன்களைக்
குடங்கைக் கொண்டு மந்திகள் கண்வளர்த்தும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (7)
270. The victorious umbrella-like mountain
that our god Damodaran carried
using the five fingers of his wide hands
just as the thousand-headed Adishesha carries the earth—
is Govardhana where the monkeys who live there
put their small children to sleep
holding them in their hands
and singing the fame of Hanuman
who went to Lanka and destroyed its pride.

சல மா முகில் பல் கணப் போர்க்களத்துச்
        சர- மாரி பொழிந்து எங்கும் பூசலிட்டு
நலிவான் உறக் கேடகம் கோப்பவன் போல்
        நாராயணன் முன் முகம் காத்த மலை
இலை வேய் குரம்பைத் தவ மா முனிவர்
        இருந்தார் நடுவே சென்று அணார் சொறியக்
கொலை வாய்ச் சின வேங்கைகள் நின்று உறங்கும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (8)
271. The victorious umbrella-like mountain that the god
Narayaṇan carried to protect the cows
when the strong rain fell
like a warrior who uses his shield to stop
the arrows coming at him like a heavy rain—
is Govardhana where pious rishis who practice tapas
live in huts roofed with leaves, while angry murderous tigers
go and sleep with them.

வன் பேய்முலை உண்டது ஓர் வாய் உடையன்
        வன் தூண் என நின்றது ஓர் வன் பரத்தை
தன் பேர் இட்டுக் கொண்டு தரணி தன்னிற்
        தாமோதரன் தாங்கு தடவரை தான்
முன்பே வழி காட்ட முசுக் கணங்கள்
        முதுகிற் பெய்து தம் உடைக் குட்டன்களைக்
கொம்பு ஏற்றி இருந்து குதி பயிற்றும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (9)
272. The victorious umbrella-like mountain
that the god Damodaran, who drank milk
from the breasts of the terrible devil Puthana
carried like a pillar—
is Govardhana that has the same name as the god Govardhanan,
where monkeys carrying their babies on their backs
climb on the branches of trees
and teach them how to jump.

கொடி ஏறு செந் தாமரைக் கைவிரல்கள்
        கோலமும் அழிந்தில வாடிற்று இல
வடிவு ஏறு திருவுகிர் நொந்தும் இல
        மணிவண்ணன் மலையும் ஓர் சம்பிரதம்
முடி ஏறிய மா முகிற் பல் கணங்கள்
        முன் நெற்றி நரைத்தன போல எங்கும்
குடி ஏறி இருந்து மழை பொழியும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே         (10)
273. When the beautiful blue-colored one
carried Govardhana mountain,
the fingers of his lotus hands did not loose their beauty
and his strong beautiful finger-nails did not hurt.
He carried the mountain as if it were something he did every day.
On victorious umbrella-like Govardhana mountain,
a group of large clouds that rest on the top of the hills
make the mountain look as if it has grey hair
as they pour down rain everywhere.

அரவிற் பள்ளிகொண்டு அரவம் துரந்திட்டு
        அரவப்-பகை ஊர்தி அவனுடைய
குரவிற் கொடி முல்லைகள் நின்று உறங்கும்
        கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடைமேல்
திருவிற் பொலி மறைவாணர் புத்தூர்த்
        திகழ் பட்டர்பிரான் சொன்ன மாலை பத்தும்
பரவு மனம் நன்கு உடைப் பத்தர் உள்ளார்
        பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே         (11)
274. The famous Paṭṭarpiran Vishṇuchithan
where the Brahmins recite the divine Vedas
composed these ten poems on Govardhana mountain
where jasmine flowers bloom
on the branches of kuravam trees.
He describes how the hill is carried as an umbrella
by the god who sleeps on Adishesha
and rides on an eagle, the enemy of snake.
The devotees who recite those poems in their hearts
and worship god will reach divine Vaikuṇṭam.
------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - கண்ணன் குழல் ஊதல்
Kaṇṇan plays the flute

நாவலம் பெரிய தீவினில் வாழும்
        நங்கைமீர்கள் இது ஓர் அற்புதம் கேளீர்
தூ வலம்புரி உடைய திருமால்
        தூய வாயிற் குழல்-ஓசை வழியே
கோவலர் சிறுமியர் இளங் கொங்கை
        குதுகலிப்ப உடல் உள்-அவிழ்ந்து எங்கும்
காவலும் கடந்து கயிறுமாலை
        ஆகி வந்து கவிழ்ந்து நின்றனரே         (1)
275. O beautiful girls who live in this wide world,
listen to a wonderful thing!
When Thirumaal who has a white valampuri conch in his hand
plays the flute with his divine lips,
the cowherd girls who have young breasts
hear the sound of the flute, get excited
shiver and run away from their houses
where they are guarded,
untying the ropes that they are tied with.
Putting the ropes on their necks as if they are garlands,
they come, shyly and surround him.

இட அணரை இடத் தோளொடு சாய்த்து
        இருகை கூடப் புருவம் நெரிந்து ஏறக்
குடவயிறு பட வாய் கடைகூடக்
        கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது
மட மயில்களொடு மான்பிணை போலே
        மங்கைமார்கள் மலர்க் கூந்தல் அவிழ
உடை நெகிழ ஓர்கையால் துகில் பற்றி
        ஒல்கி ஓடு அரிக்கண் ஒட நின்றனரே         (2)
276. When Govindan takes his flute in his hands,
bends his eyebrows, blows the air bending his stomach and plays,
the young girls who are beautiful as peacocks
and have doe-like eyes, listen.
Their hair decorated with flowers becomes loose,
their dresses become loose.
Holding their falling dresses
they stand looking at him out of corners of their eyes.

வான் இளவரசு வைகுந்தக்
        குட்டன் வாசுதேவன் மதுரைமன்னன் நந்த-
கோன் இளவரசு கோவலர் குட்டன்
        கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது
வான் இளம்படியர் வந்து வந்து ஈண்டி
        மனம் உருகி மலர்க்கண்கள் பனிப்பத்
தேன் அளவு செறி கூந்தல் அவிழச்
        சென்னி வேர்ப்பச் செவி சேர்த்து நின்றனரே        (3)
277. He is the prince of the sky.
He is the little one of Vaikuṇṭam. He is Vasudeva.
He is the king of Madhura.
He is the princely son of Nandagopan.
He, Govindan, is the little child of the cowherds.
When he plays his flute the young Apsarases
come down from the sky and approach him.
Their hearts melt and their flower-like eyes shed tears.
Their hair swarming with bees becomes loose.
Their foreheads sweat
and they close their ears to everything else
and hear only the music of his flute.

தேனுகன் பிலம்பன் காளியன் என்னும்
        தீப்பப் பூடுகள் அடங்க உழக்கிக்
கானகம் படி உலாவி உலாவிக்
        கருஞ்சிறுக்கன் குழல் ஊதின போது
மேனகையொடு திலோத்தமை அரம்பை
        உருப்பசியர் அவர் வெள்கி மயங்கி
வானகம் படியில் வாய் திறப்பு இன்றி
        ஆடல் பாடல் இவை மாறினர் தாமே         (4)
278. He fought, conquered and destroyed
the evil Asuras Thenuhan, Pilamban and Kaliyan.
When that small dark child plays his flute
wandering about in the forests,
Menaga, Thilothama, Ramba,
Urvasi and other heavenly Apsarases,
fascinated as they hear his music, become speechless.
They come down from the sky, dance, and sing with joy.

முன் நரசிங்கமது ஆகி அவுணன்
        முக்கியத்தை முடிப்பான் மூவுலகில்
மன்னர் அஞ்சும் மதுசூதனன் வாயிற்
        குழலின் ஓசை செவியைப் பற்றி வாங்க
நன் நரம்பு உடைய தும்புருவோடு
        நாரதனும் தம் தம் வீணை மறந்து
கின்னர மிதுனங்களும் தம் தம்
        கின்னரம் தொடுகிலோம் என்றனரே         (5)
279. The kings of the three worlds are afraid of the god.
He came in the form of a man-lion and killed Hiraṇyan.
When Madhusudanan plays the flute,
Narada who plays the Tumburu veena,
those who play the kinnaram,
the midunam and other string instruments,
hear his music, forget their skills and say,
“We won’t touch our musical instruments
because we can’t compete
with the lovely music of Madhusudanan.”

செம் பெருந் தடங்- கண்ணன் திரள் தோளன்
        தேவகி சிறுவன் தேவர்கள் சிங்கம்
நம் பரமன் இந்நாள் குழல் ஊதக்
        கேட்டவர்கள் இடர் உற்றன கேளீர்
அம்பரம் திரியும் காந்தப்பர் எல்லாம்
        அமுத கீத வலையால் சுருக்குண்டு
நம் பரம் அன்று என்று நாணி மயங்கி
        நைந்து சோர்ந்து கைம்மறித்து நின்றனரே         (6)
280. He is the small son of Devaki,
who has large beautiful eyes and strong arms.
He is our highest god and a lion among the gods.
When he plays his flute,
the Gandharvas who wander in the sky,
fascinated by the nectar-like music,
say, “He, our highest god, is playing the flute,”
and they feel ashamed because they can’t play like him,
and they stand folding their hands and worshipping him.

புவியுள் நான் கண்டது ஒர் அற்புதம் கேளீர்
        பூணி மேய்க்கும் இளங்கோவலர் கூட்டத்து
அவையுள் நாகத்து- அணையான் குழல் ஊத
        அமரலோகத்து அளவும் சென்று இசைப்ப
அவியுணா மறந்து வானவர் எல்லாம்
        ஆயர்-பாடி நிறையப் புகுந்து ஈண்டிச்
செவி-உணாவின் சுவை கொண்டு மகிழ்ந்து
        கோவிந்தனைத் தொடர்ந்து என்றும் விடாரே         (7)
281. Listen to the wonders that I have seen on this earth.
When the god who sleeps on Adishesha plays his flute
in the middle of a crowd of young cowherds,
the music is heard in the gods’ world
and all the sky dwellers forget to eat their sacrificial food
and enter the cowherd village.
Their ears are filled with the sweetness of the music
and they follow happily wherever Govindan goes
and do not leave him at all.

சிறுவிரல்கள் தடவிப் பரிமாறச்
        செங்கண் கோடச் செய்ய வாய் கொப்பளிப்பக
குறுவெயர்ப் புருவம் குடிலிப்பக்
        கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது
பறவையின் கணங்கள் கூடு துறந்து
        வந்து சூழ்ந்து படுகாடு கிடப்பக்
கறவையின் கணங்கள் கால் பரப்பிட்டுக்
        கவிழ்ந்து இறங்கிச் செவி ஆட்டகில்லாவே        (8)
282. When Govindan plays the flute
holding it in his small fingers, his beautiful eyes close,
his red cheeks puff out
and his brow sweats with small drops of water.
The flocks of birds leave their nests,
come and surround him.
The herds of cattle leave the forest
where they graze, come near Govindan,
and lie down holding their legs apart.
They bend their heads, listening to the music of the flute
and move their ears as if they are dancing.

திரண்டு எழு தழை மழைமுகில் வண்ணன்
        செங்கமல மலர் சூழ் வண்டினம் போலே
சுருண்டு இருண்ட குழல் தாழ்ந்த முகத்தான்
        ஊதுகின்ற குழல்-ஓசை வழியே
மருண்டு மான்-கணங்கள் மேய்கை மறந்து
        மேய்ந்த புல்லும் கடைவாய் வழி சோர
இரண்டு பாடும் துலுங்காப் புடைபெயரா
        எழுது சித்திரங்கள் போல நின்றனவே         (9)
283. His body is dark like a cluster of clouds,
his face is beautiful like a red lotus,
and his dark curly hair is the color of the bees.
When he plays his flute,
a herd of deer, fascinated with his music, forgets to graze.
The grass that they have eaten
hangs from their mouths
and, unmoving from side to side,
they stand motionless as if they were painted pictures.

கருங்கண் தோகை மயிற் பீலி அணிந்து
        கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை
அருங்கல உருவின் ஆயர் பெருமான்
        அவனொருவன் குழல் ஊதின போது
மரங்கள் நின்று மது தாரைகள் பாயும்
        மலர்கள் வீழும் வளர் கொம்புகள் தாழும்
இரங்கும் கூம்பும் திருமால் நின்ற நின்ற
        பக்கம் நோக்கி அவை செய்யும் குணமே         (10)
284. Our god, the matchless one,
the chief of the cowherds
decorated with dark-eyed peacock feathers
and a silk garment tied tightly and beautifully
on his handsome body plays the flute.
The trees stand without moving,
flowers pour honey-like rain
as if to bow and worship him.
Their straight branches bend to hear the music.
They all turn towards wherever the beautiful god Thirumaal is
because that is their nature.

குழல் இருண்டு சுருண்டு ஏறிய குஞ்சிக்
        கோவிந்தனுடைய கோமள வாயிற்
குழல் முழைஞ்சுகளின் ஊடு குமிழ்த்துக்
        கொழித்து இழிந்த அமுதப் புனல்தன்னைக்
குழல் முழவம் விளம்பும் புதுவைக்கோன்
        விட்டுசித்தன் விரித்த தமிழ் வல்லார்
குழலை வென்ற குளிர் வாயினராகிச்
        சாதுகோட்டியுள் கொள்ளப் படுவாரே         (11)
285. Vishṇuchithan, the chief of Puduvai,
composed poems about
how the music flowed like a flood of nectar
from the holes of the bamboo flute
in the beautiful hands of Govindan
who has curly hair and a tuft on his head.
Those who know Tamil well
and recite these poems of Vishṇuchithan
will be among the devotees of the god.
-------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - நற்றாய் இரங்கல்
The mother of a young girl worries about her daughter who falls in love with Kaṇṇan.

ஐய புழுதி உடம்பு அளைந்து இவள்
        பேச்சும் அலந்தலையாய்ச்
செய்ய நூலின் சிற்றாடை செப்பன்
        உடுக்கவும் வல்லள் அல்லள்
கையினில் சிறுதூதை யோடு இவள்
        முற்றில் பிரிந்தும் இலள்
பை அரவணைப் பள்ளியானொடு
        கைவைத்து இவள்வருமே         (1)
286. She plays on the sand and makes herself dirty.
She speaks like a baby.
She doesn’t know how to wear her lovely dress
made with fine threads.
She has not gone out of our front yard yet
with a small play pot in her hands, but holding the hands of the one
who sleeps on the snake bed she comes home.

வாயிற் பல்லும் எழுந்தில மயி
        ரும் முடி கூடிற்றில
சாய்வு இலாத குறுந்தலைச் சில
        பிள்ளைகளோடு இணங்கி
தீ இணக்கு இணங்கு ஆடி வந்து இவள்
        தன் அன்ன செம்மை சொல்லி
மாயன் மா மணிவண்ணன்மேல் இவள்
        மால் உறுகின்றாளே         (2)
287. Her teeth have not grown out yet.
Her hair is not yet thick.
She plays with sparse-haired slow-witted children.
She made friends with naughty girls
but she says that they are good children like her.
She falls in love with Maayan
who has a beautiful sapphire color.

பொங்கு வெண்மணல் கொண்டு சிற்றிலும்
        முற்றத்து இழைக்கலுறில்
சங்கு சக்கரம் தண்டு வாள் வில்லும்
        அல்லது இழைக்கலுறாள்
கொங்கை இன்னம் குவிந்து எழுந்தில
        கோவிந்தனோடு இவளைச்
சங்கை யாகி என் உள்ளம் நாள்தொறும்
        தட்டுளுப்பு ஆகின்றதே         (3)
288. Even when she tries to make a play house
on the white sand in the front yard of her house,
she cannot make it without drawing
pictures of a conch, a wheel, a club, a sword and a bow.
Her breasts have not grown out yet.
My heart worries every day
because she is in love with Govindan.

ஏழை பேதை ஓர் பாலகன் வந்து என்
        பெண்மகளை எள்கி
தோழிமார் பலர் கொண்டுபோய்ச் செய்த
        சூழ்ச்சியை யார்க்கு உரைக்கேன்
ஆழியான் என்னும் ஆழ மோழையில்
        பாய்ச்சி அகப்படுத்தி
மூழை உப்பு அறியாது என்னும்
        மூதுரையும் இலளே         (4)
289. Who can I tell about the tricks
that this young Kaṇṇan does?
He gets together with my young, innocent
daughter’s friends
and cheats her and makes fun of her.
She doesn’t know the old saying
that the spoon that scoops the porridge
doesn’t know how much salt is in the porridge.
Just like that she does not know
whether the one who holds the discus loves her
as much as she loves him.

நாடும் ஊரும் அறியவே போய்
        நல்ல துழாய் அலங்கல்
சூடி நாரணன் போம் இடம் எல்லாம்
        சோதித்து உழிதர்கின்றாள்
கேடு வேண்டுகின்றார் பலர் உளர்
        கேசவனோடு இவளைப்
பாடிகாவல் இடுமின் என்று என்று
        பார் தடுமாறினதே         (5)
290. She wears fragrant Thulasi garlands
and goes to all the cities and lands
where Narayaṇan stays and searches for him.
Many can’t understand her and want to hurt her. Confused, they say, “Put her in a guarded place with Kesavan.”
Why is the world like this?

பட்டம் கட்டிப் பொற்றோடு பெய்து இவள்
        பாடகமும் சிலம்பும்
இட்ட மாக வளர்த்து எடுத்தேனுக்கு
        என்னோடு இருக்கலுறாள்
பொட்டப் போய்ப் புறப்பட்டு நின்று இவள்
        பூவைப் பூவண்ணா என்னும்
வட்ட வார் குழல் மங்கைமீர் இவள்
        மால் உறுகின்றாளே         (6)
291. I decorated her with a forehead ornament,
golden ear rings, a paḍagam ornament and anklets
and raised her with love.
She doesn’t want to stay with me now.
She left me and just keeps saying, “Puvai puvanna!”
O girls with long thick hair,
see, she is falling in love with him.

பேசவும் தரியாத பெண்மையின்
        பேதையேன் பேதை இவள்
கூசமின்றி நின்றார்கள் தம் எதிர்
        கோல் கழிந்தான் மூழையாய்
கேசவா என்றும் கேடிலீ என்றும்
        கிஞ்சுக வாய் மொழியாள்
வாச வார்குழல் மங்கைமீர் இவள்
        மால் உறுகின்றாளே         (7)
292. I am an innocent mother and she is my innocent daughter.
She stands in front of the girls who are obedient to their mothers.
She is like a spoon that gets loose from its stem and spills food
everywhere without knowing what it is doing.
Shameless, she mutters like a parrot and says,
“Kesava, you are faultless!”
O girls with long fragrant hair,
she is fascinated with him and has fallen in love.

காறை பூணும் கண்ணாடி காணும் தன்
        கையில் வளை குலுக்கும்
கூறை உடுக்கும் அயர்க்கும் தன்
        கொவ்வைச் செவ்வாய் திருத்தும்
தேறித் தேறி நின்று ஆயிரம் பேர்த்
        தேவன் திறம் பிதற்றும்
மாறில் மா மணிவண்ணன்மேல் இவள்
        மால் உறுகின்றாளே         (8)
293. She wears pretty dresses
and looks at herself in the mirror.
She makes the bangles on her arms jingle.
She wears a new sari and sighs.
She decorates her red mouth as sweet as a kovvai fruit.
She does the same thing again and again.
She raves about the power of the god who has a thousand names.
She falls in love with the sapphire-colored god.
who has no hatred for anyone.

கைத்தலத்து உள்ள மாடு அழியக்
        கண்ணாலங்கள் செய்து இவளை-
வைத்து வைத்துக்கொண்டு என்ன வாணிபம்?
        நம்மை வடுப்படுத்தும்-
செய்த்தலை எழு நாற்றுப் போல் அவன்
        செய்வன செய்துகொள்ள
மைத் தடமுகில் வண்ணன் பக்கல்
        வளர விடுமின்களே         (9)
294. What is the use if I save abundant wealth
and wish to spend it
to do the auspicious ceremonies for her?
It only hurts me.
She is like a tender shoot that grows on a field
and he is like the one who owns the land.
He can do whatever he wants with her.
Take her to the place of the beautiful one
who has the color of a dark cloud
and leave her there.

பெருப் பெருத்த கண்ணாலங்கள் செய்து
        பேணி நம் இல்லத்துள்ளே
இருத்துவான் எண்ணி நாம் இருக்க
        இவளும் ஒன்று எண்ணுகின்றாள்
மருத்துவப் பதம் நீங்கினாள் என்னும்
        வார்த்தை படுவதன்முன்
ஒருப்படுத்து இடுமின் இவளை
        உலகளந்தான் இடைக்கே         (10)
295. We did all the auspicious ceremonies
that we needed to do for her
and kept her in our home thinking that she will stay here.
But she wants to do something else
and worries how she can leave home.
Before others know that she is in love with him
and is leaving home because her parents
have not arranged marriage for her,
we must take her to him
who went to Mahabali as a dwarf
and measured the world.

ஞாலம் முற்றும் உண்டு ஆலிலைத் துயில்
        நாராயணனுக்கு இவள்
மாலதாகி மகிழ்ந்தனள் என்று
        தாய் உரை செய்ததனை
கோலம் ஆர் பொழில் சூழ் புதுவையர்கோன்
        விட்டுசித்தன் சொன்ன
மாலை பத்தும் வல்லவர்கட்கு
        இல்லை வரு துயரே         (11)
296. Vishṇuchithan, the chief of Puduvai
surrounded with beautiful flower gardens
composed a garland of ten poems
about how a mother describes her daughter
who fell in love with Narayaṇan,
the god who swallowed the whole earth
and sleeps on a banyan leaf.
Those who recite these poems
will not have any trouble in their lives.
-------------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - தலைவன்பின் சென்ற மகளைக்குறித்துத் தாய் பலபடி உன்னி ஏங்குதல்
A Mother's worry. Mother says.

நல்லது ஓர் தாமரைப் பொய்கை
        நாண்மலர் மேல் பனி சோர
அல்லியும் தாதும் உதிர்ந்திட்டு
        அழகழிந்தால் ஒத்ததாலோ
இல்லம் வெறியோடிற்றாலோ
        என்மகளை எங்கும் காணேன்
மல்லரை அட்டவன் பின்போய்
        மதுரைப் புறம் புக்காள் கொல்லோ?        (1)
297. “ I haven’t seen my daughter anywhere.
My house is empty.
It is like a pond that has lost its beauty
and its fresh lotuses have shed their petals
when the dew has fallen on them
and the alli blossoms have shed their pollen.
Did she go towards Madurai city
following him who destroyed the Asurans
when they came disguised as wrestlers?

ஒன்றும் அறிவு ஒன்று இல்லாத
        உருவறைக் கோபாலர் தங்கள்
கன்று கால் மாறுமா போலே
        கன்னி இருந்தாளைக் கொண்டு
நன்றும் கிறி செய்து போனான்
        நாராயணன் செய்த தீமை
என்றும் எமர்கள் குடிக்கு ஓர்
        ஏச்சுக்கொல்? ஆயிடுங் கொல்லோ?         (2)
298. Narayaṇan made my virgin daughter
play with him and took her with him
like the ignorant cowherds who steal calves.
Won’t this terrible thing that Narayaṇan did
be a disgrace for our family?

குமரி மணம் செய்து கொண்டு
        கோலம் செய்து இல்லத்து இருத்தி
தமரும் பிறரும் அறியத்
        தாமோதரற்கு என்று சாற்றி
அமரர் பதியுடைத் தேவி
        அரசாணியை வழிபட்டு
துமிலம் எழப் பறை கொட்டித்
        தோரணம் நாட்டிடுங் கொல்லோ?         (3)
299. We made arrangements for my daughter’s wedding,
decorated her beautifully and kept her at home.
We announced to our relatives
that we are giving her in marriage to Damodaran.
Will the people beat the sounding drums,
worship the queen of Indra the king of gods
and decorate this village with beautiful garlands?

ஒரு மகள் தன்னை உடையேன்
        உலகம் நிறைந்த புகழால்
திருமகள் போல வளர்த்தேன்
        செங்கண் மால் தான் கொண்டு போனான்
பெரு மகளாய்க் குடி வாழ்ந்து
        பெரும்பிள்ளை பெற்ற அசோதை
மருமகளைக் கண்டு உகந்து
        மணாட்டுப் புறம்செய்யுங் கொல்லோ?         (4)
300. I have only one daughter
and I raised her like Lakshmi, the beautiful goddess.
The world praises me as a good mother.
Lovely-eyed Maal has taken her with him.
Will Yashoda who lives in a respectable family
and gave birth to a wonderful son
feel happy seeing her daughter-in-law
and perform the post-marriage ceremonies for her well?
Will I see that?

தம் மாமன் நந்தகோபாலன்
        தழீஇக் கொண்டு என் மகள் தன்னைச்
செம்மாந்திரே என்று சொல்லி
        செழுங் கயற் கண்ணும் செவ்வாயும்
கொம்மை முலையும் இடையும்
        கொழும்பணைத் தோள்களும் கண்டிட்டு
இம் மகளைப் பெற்ற தாயர்
        இனித் தரியார் என்னுங் கொல்லோ?         (5)
301. Will Nandagopan, the father-in-law
of my daughter, embrace her and say,
“I am proud to have you as my daughter-in-law?”
Seeing her lovely fish eyes, red mouth, round breasts,
waist and beautiful arms,
will he say, “How can the mother
who gave birth to one like you
be able live apart from her?”

வேடர் மறக்குலம் போலே
        வேண்டிற்றுச் செய்து என்மகளைக்
கூடிய கூட்டமே யாகக்
        கொண்டு குடி வாழுங் கொல்லோ?
நாடும் நகரும் அறிய
        நல்லது ஓர் கண்ணாலம் செய்து
சாடு இறப் பாய்ந்த பெருமான்
        தக்கவா கைப்பற்றுங் கொல்லோ?         (6)
302. Will the family of her in-laws join together,
perform all the requisite ceremonies
and make her happy?
Will her beloved who destroyed the Asuran
that came in the form of a cart
be able to live happily with my daughter
whom he married as the whole city
and the country looked on?

அண்டத்து அமரர் பெருமான்
        ஆழியான் இன்று என்மகளைப்
பண்டப் பழிப்புக்கள் சொல்லிப்
        பரிசு அற ஆண்டிடுங் கொல்லோ?
கொண்டு குடி- வாழ்க்கை வாழ்ந்து
        கோவலப் பட்டம் கவித்துப்
பண்டை மணாட்டிமார் முன்னே
        பாதுகாவல் வைக்குங் கொல்லோ?         (7)
303. Will the chief of the gods in the sky
who carries a discus
live with my daughter without blaming her for anything?
Will he live with her in the family,
give her the name of belonging to a cowherd family
so that all the other housewives
will know and protect her?

குடியிற் பிறந்தவர் செய்யும்
        குணம் ஒன்றும் செய்திலன் அந்தோ
நடை ஒன்றும் செய்திலன் நங்காய்
        நந்தகோபன் மகன் கண்ணன்
இடை இருபாலும் வணங்க
        இளைத்து இளைத்து என்மகள் ஏங்கிக்
கடைகயிறே பற்றி வாங்கிக்
        கை தழும்பு ஏறிடுங் கொல்லோ?         (8)
304. O beautiful girl!
The son of Nandagopan doesn’t do any of the things
that people born in good families do!
He doesn’t follow our customs.
O my god!
My daughter’s waist is becoming thin
and she is longing for a better life.
Will her hands become rough
always churning buttermilk and holding the churning rope?

வெண்ணிறத் தோய் தயிர் தன்னை
        வெள்வரைப்பின் முன் எழுந்து
கண் உறங்காதே இருந்து
        கடையவும் தான்வல்லள் கொல்லோ?
ஒண்ணிறத் தாமரைச் செங்கண்
        உலகளந்தான் என்மகளைப்
பண் அறையாப் பணிகொண்டு
        பரிசு அற ஆண்டிடுங் கொல்லோ?         (9)
305. Without sleeping well, can my daughter wake up before dawn
and churn the white yogurt?
Will the god who has shining beautiful lotus eyes,
who measured the world,
make her do hard work or will he keep her happy?

மாயவன் பின்வழி சென்று வழியிடை மாற்றங்கள் கேட்டு
ஆயர்கள் சேரியிலும் புக்கு அங்குத்தை மாற்றமும் எல்லாம்
தாயவள் சொல்லிய சொல்லைப் தண் புதுவைப் பட்டன் சொன்ன
தூய தமிழ் பத்தும் வல்லார் தூ மணிவண்ணனுக்கு ஆளரே         (10)
306. The chief of flourishing Puduvai
composed ten poems describing
how a good mother went to a cowherd village
searching for her daughter
who went away with Maayavan and how she worried
whether her daughter could live as a daughter-in-law in the cowherd village.
Those who recite the poems of Vishṇuchithan
will become devotees of the god
who has a beautiful sapphire-colored body.
------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - உந்தி பறத்தல்
Playing balls - undi paṛathal.

என் நாதன் தேவிக்கு அன்று இன்பப்பூ ஈயாதாள்
தன் நாதன் காணவே தண்பூ மரத்தினை
வன் நாதப் புள்ளால் வலியப் பறித்திட்ட
என் நாதன் வன்மையைப் பாடிப் பற
        எம்பிரான் வன்மையைப் பாடிப் பற.         (1)
307. O undi, fly and sing the strength of my god
who pulled a beautiful Parijatha flower tree
from Indra’s world with the help of strong Garuḍa
when Indrani did not give the flowers to Sathyabama.
Praise and sing the strength of my beloved and fly.
Praise and sing the strength of my god and fly.

என் வில் வலி கண்டு போ என்று எதிர்வந்தான்
தன் வில்லினோடும் தவத்தை எதிர்வாங்கி
முன் வில் வலித்து முதுபெண் உயிருண்டான்
தன் வில்லின் வன்மையைப் பாடிப் பற
        தாசரதி தன்மையைப் பாடிப் பற        (2)
308. O undi, fly and sing the power of the bow of the god
who took away the power of Balaraman’s tapas
when he came in front of him and said, “See the power of my bow and leave!”
He bent his bow and took the life of Thaḍagai.
Sing and praise the strength of the son of Dasharatha.
Fly and sing the power of his bow.

உருப்பிணி நங்கையைத் தேர் ஏற்றிக் கொண்டு
விருப்புற்று அங்கு ஏக விரைந்து எதிர் வந்து
செருக்கு உற்றான் வீரம் சிதையத் தலையைச்
சிரைத்திட்டான் வன்மையைப் பாடிப் பற
        தேவகி சிங்கத்தைப் பாடிப் பற         (3)
309. O undi, when the god brought Rukmaṇi on his chariot,
Rukman, her proud brother,
came there angrily and opposed him.
Kaṇṇan destroyed his heroism and cut off his head.
O undi, fly and sing the praise of the god.
Praise the lion-like son of Devaki and fly.

மாற்றுத்தாய் சென்று வனம்போகே என்றிட
ஈற்றுத்தாய் பின்தொடர்ந்து எம்பிரான் என்று அழ
கூற்றுத் தாய் சொல்லக் கொடிய வனம் போன
சீற்றம் இலாதானைப் பாடிப் பற
        சீதை மணாளனைப் பாடிப் பற         (4)
310. O undi, fly singing the strength of the god
who went to the terrible forest without getting angry
when his step-mother who is like Yama told him,
“Go to the forest!”
and as the mother who gave birth to him
followed him crying, “My dear son!”
Sing the praise of Rama the beloved of Sita.

பஞ்சவர் தூதனாய்ப் பாரதம் கைசெய்து
நஞ்சு உமிழ் நாகம் கிடந்த நற் பொய்கை புக்கு
அஞ்சப் பணத்தின்மேல் பாய்ந்திட்டு அருள்செய்த
அஞ்சன வண்ணனைப் பாடிப் பற
        அசோதைதன் சிங்கத்தைப் பாடிப் பற         (5)
311. O undi, fly and sing the praise
of the dark kohl-colored god
who went to Duryodhana as a messenger for the Paṇḍavas
and helped them fight the Bharatha war.
He jumped into the pond and danced on the heads
of the snake Kalingan and then gave his grace to it.
Sing the praise of the lion-like son of Yashoda and fly.

முடி ஒன்றி மூவுலகங்களும் ஆண்டு உன்
அடியேற்கு அருள் என்று அவன்பின் தொடர்ந்த
படியில் குணத்துப் பரத நம்பிக்கு அன்று
அடிநிலை ஈந்தானைப் பாடிப் பற
        அயோத்தியர் கோமானைப் பாடிப் பற        (6)
312. O undi, fly and sing the praise
of Rama who gave his padukas
to his faultless brother Bharatha
who followed him and asked him to come back
to rule all the three worlds and be the king
and show him his grace.
Sing the praise of the king of Ayodhya and fly.

காளியன் பொய்கை கலங்கப் பாய்ந்திட்டு அவன்
நீள்முடி ஐந்திலும் நின்று நடம்செய்து
மீள அவனுக்கு அருள்செய்த வித்தகன்
தோள்-வலி வீரமே பாடிப் பற
        தூ மணிவண்ணனைப் பாடிப் பற         (7)
313. O undi, fly and sing the praise
of the strength of the heroic arms
of the clever god who jumped into the pond,
stirred it up and danced on the five wide heads
of Kalingan and then gave his grace to him.
Praise the pure sapphire-colored god and fly.

தார்க்கு இளந்தம்பிக்கு அரசு ஈந்து தண்டகம்
நூற்றவள் சொற்கொண்டு போகி நுடங்கு- இடைச்
சூர்ப்பணகாவைச் செவியொடு மூக்கு அவள்
ஆர்க்க அரிந்தானைப் பாடிப் பற
        அயோத்திக்கு அரசனைப் பாடிப் பற         (8)
314. O undi, fly and sing the praise of the god
who gave the kingdom to his younger brother
and went to the forest obeying the order
of his step-mother Kaikeyi.
In the forest Rama cut off the ears and nose
of thin-waisted Surpanakha as she screamed.
Sing and praise the king of Ayodhya and fly.

மாயச் சகடம் உதைத்து மருது இறுத்து
ஆயர்களோடு போய் ஆநிரை காத்து அணி
வேயின் குழல் ஊதி வித்தகனாய் நின்ற
ஆயர்கள் ஏற்றினைப் பாடிப் பற
        ஆநிரை மேய்த்தானைப் பாடிப் பற         (9)
315. O undi, fly and sing the praise of the god
who kicked and destroyed the Asuran
when he came in the form of a deceiving cart.
He killed the Asuran brothers
who stood in the form of marudam trees.
He is a clever god
who goes with the cowherds, protects the cattle
and plays the flute wonderfully.
O undi, fly and sing the praise of the bull-like son of the cowherds.
Fly and sing the praise of the god who grazed the cows.

காரார் கடலை அடைத்திட்டு இலங்கை புக்கு
ஓராதான் பொன்முடி ஒன்பதோடு ஒன்றையும்
நேரா அவன்தம்பிக்கே நீள் அரசு ஈந்த
ஆராவமுதனைப் பாடிப் பற
        அயோத்தியர் வேந்தனைப் பாடிப் பற         (10)
316. O undi, fly and sing the praise of the god
who crossed the ocean, entered Lanka,
killed his enemy Ravaṇan, the ten-headed king,
and gave his kingdom to Vibhisana, Ravaṇan’s good brother.
O undi, fly and sing the praise of the nectar-like sweet god,
fly and sing the praise of the king of Ayodhya.

நந்தன் மதலையைக் காகுத்த னைநவின்று
உந்தி பறந்த ஒளியிழை யார்கள்சொல்
செந்தமிழ்த் தென்புது வைவிட்டு சித்தன்சொல்
ஐந்தினோடு ஐந்தும்வல் லார்க்குஅல்லல் இல்லையே         (11)
317.Vishṇuchithan, the chief of southern Puduvai
where ornamented Tamil flourishes composed ten poems
describing how the women decorated with shining ornaments
asked the undi to praise
and sing the heroic deeds of Kahustan, the son of Nandan.
Those devotees who learn and sing these ten poems of Vishṇuchittan will not have any trouble in life.
----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - அனுமன் சீதைக்குக் கூறிய அடையாளம்
Hanuman sees Sita. Story of Rama.
These poems describes how Hanuman went to Lanka, saw Sita, told her things that only she would know to show that he was a messenger from Rama and gave her the ring of Rama.

நெறிந்த கருங்குழல் மடவாய் நின் அடியேன் விண்ணப்பம்
செறிந்த மணி முடிச் சனகன் சிலை இறுத்து நினைக் கொணர்ந்தது
அறிந்து அரசு களைகட்ட அருந்தவத்தோன் இடை விலங்கச்
செறிந்த சிலைகொடு தவத்தைச் சிதைத்ததும் ஓர் அடையாளம்         (1)
318. Hanuman sees Sita in Asokavanam in Ravaṇan's palace and says,
“O Beautiful goddess with dark thick hair!
I am your slave. This is my request.
Rama broke the bow of king Janakan
who wore a shining crown studded with diamonds and married you.
When Balaraman, who did much tapas,
stopped him on the way to Ayodhya after your marriage,
Rama broke his bow and destroyed his powerful tapas.
This tells you I am a messenger from Rama.

அல்லியம்பூ மலர்க்கோதாய் அடிபணிந்தேன் விண்ணப்பம்
சொல்லுகேன் கேட்டருளாய் துணைமலர்க் கண் மடமானே
எல்லியம் போது இனிதிருத்தல் இருந்தது ஓர் இட வகையில்
மல்லிகை மா மாலைகொண்டு அங்கு ஆர்த்ததும் ஓர் அடையாளம்         (2)
319. “Your hair is decorated with lovely alli blossoms.
I bow to your feet. This is my request.
Give me your grace and listen.
You are beautiful like a deer
and your two eyes are like blooming flowers.
One day when you were with your beloved husband,
he brought you a jasmine garland
and you were very happy to see it.
This tells you I am a messenger from Rama.

கலக்கிய மா மனத்தனளாய்க் கைகேசி வரம் வேண்ட
மலக்கிய மா மனத்தனனாய் மன்னவனும் மறாது ஒழியக்
குலக்குமரா காடு உறையப் போ என்று விடை கொடுப்ப
இலக்குமணன் தன்னொடும் அங்கு ஏகியது ஓர் அடையாளம்         (3)
320. “Kaikeyi, the queen of Dasharatha,
confused in her mind,
asked for two boons from Dasharatha
and the king with a sorrowful mind
was unable to refuse and granted the boons.
He sent Rama away saying, ‘O dear son of our family!
Go and stay in the forest!’
And Rama went with his brother Lakshmaṇa.
This tells you I am a messenger from Rama.

வார் அணிந்த முலை மடவாய் வைதேவீ விண்ணப்பம்
தேர் அணிந்த அயோத்தியர்கோன் பெருந்தேவீ கேட்டருளாய்
கூர் அணிந்த வேல் வலவன் குகனோடும் கங்கைதன்னிற்
சீர் அணிந்த தோழமை கொண்டதும் ஓர் அடையாளம்         (4)
321. “O Vaidehi, you are beautiful
and your breasts are decorated with a band.
This is my request.
You are the royal queen of the king of Ayodhya
who has a beautiful chariot.
Give me your grace and hear me.
He became a good friend of Guhan
who is proficient in using a sharp spear
and who lives on the bank of Ganges.
This tells you I am a messenger from Rama.

மான் அமரும் மென்நோக்கி வைதேவீ விண்ணப்பம்
கான் அமரும் கல்-அதர் போய்க் காடு உறைந்த காலத்துத்
தேன் அமரும் பொழிற் சாரல் சித்திரகூடத்து இருப்பப்
பால்மொழியாய் பரதநம்பி பணிந்ததும் ஓர் அடையாளம்         (5)
322. “O Vaidehi, your look is soft like a deer,
your words are as sweet as milk!
This is my request.
When you and Rama went to the forest
filled with stony paths and stayed in Chithrakuḍam
where the mountain slopes are filled with groves
and flowers drip honey
Bharatha came and worshipped you. This tells you I am a messenger from Rama.

சித்திரகூடத்து இருப்பச் சிறுகாக்கை முலை தீண்ட
அத்திரமே கொண்டு எறிய அனைத்து உலகும் திரிந்து ஓடி
வித்தகனே இராமாவோ நின் அபயம் என்று அழைப்ப
அத்திரமே அதன்கண்ணை அறுத்ததும் ஓர் அடையாளம்         (6)
323. “When you were in Chithrakuḍam,
a small crow came and touched your breast.
You were frightened when Rama shot an arrow at the crow
and the crow, frightened, flew all over the world.
You called Rama, saying,
‘O Rama, you are a clever one. Come, you are my refuge.’
At once Rama came and made the crow blind in one eye.
This tells you that I am a messenger from Rama.

மின் ஒத்த நுண்- இடையாய் மெய்- அடியேன் விண்ணப்பம்
பொன் ஒத்த மான் ஒன்று புகுந்து இனிது விளையாட
நின் அன்பின் வழிநின்று சிலை பிடித்து எம்பிரான் ஏகப்
பின்னே அங்கு இலக்குமணன் பிரிந்ததும் ஓர் அடையாளம்         (7)
324. “Your waist is as thin as lightning!
This is the request of your true slave. Hear me.
When a golden deer came in the forest and played sweetly,
you asked your beloved husband to bring it to you.
He took his bow and went to catch it.
Laksmaṇa who was guarding you left
and searched for Rama
because he heard Rama calling him
and thought that Rama was in trouble.
This tells you I am a messenger from Rama.

மைத் தகு மா மலர்க்குழலாய் வைதேவீ விண்ணப்பம்
ஒத்த புகழ் வானரக்கோன் உடன் இருந்து நினைத் தேட
அத்தகு சீர் அயோத்தியர்கோன் அடையாளம் இவை மொழிந்தான்
இத் தகையால் அடையாளம் ஈது அவன் கைம் மோதிரமே         (8)
325. “O Vaidehi, your kohl-like dark hair
is decorated with beautiful flowers.
This is my request.
I am a chief of the monkeys.
The great king of Ayodhya told all these things to me
so that I could search for you.
This is a ring from his hand
and this is the best sign that I am his messenger.”

திக்கு நிறை புகழாளன் தீ வேள்விச் சென்ற நாள்
மிக்க பெரும் சபை நடுவே வில் இறுத்தான் மோதிரம் கண்டு
ஒக்குமால் அடையாளம் அனுமான் என்று உச்சிமேல்
வைத்துக்கொண்டு உகந்தனளால் மலர்க்குழலாள் சீதையுமே         (9)
326. Sita saw the ring of Rama
who is praised in all directions,
and thought of the day
when Rama came to Janaka’s palace,
broke the bow in the middle of a large assembly of kings
and married her.
Sita, decorated with flowers on her hair,
said, “O Hanuman, this is a marvelous sign!”
and joyfully put the ring on the top of her head.

வார் ஆரும் முலை மடவாள் வைதேவி தனைக் கண்டு
சீர் ஆரும் திறல் அனுமன் தெரிந்து உரைத்த அடையாளம்
பார் ஆரும் புகழ்ப் புதுவைப் பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்
ஏர் ஆரும் வைகுந்தத்து இமையவரோடு இருப்பாரே         (10)
327. The Paṭṭarpiran of Puduvai who is praised
by all the world composed in poems the signs
by which the famous Hanuman convinced Vaidehi
when he saw her, the beautiful one
whose breasts are bound with a band.
Devotees who recite these poems will stay
with the god in divine Vaikuṇṭam.
----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருமாலைக் கண்ட சுவடு உரைத்தல்
Devotees search for the God (Rama and Kaṇṇan)
These poems describe devotees who search for Rama and the other devotees who guide them to the places where Rama is.

கதிர் ஆயிரம் இரவி கலந்து எறித்தால் ஒத்த நீள்முடியன்
எதிர் இல் பெருமை இராமனை இருக்கும் இடம் நாடுதிரேல்
அதிரும் கழற் பொரு தோள் இரணியன் ஆகம் பிளந்து அரியாய்
உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை உள்ளவா கண்டார் உளர்         (1)
328. If you want to find Rama
who has matchless fame
whose bright crown shines like the rays of thousands of suns joined together,
go to the people who saw him with his fingers bloodied
after he split open the chest of heroic Hiraṇyan
whose strong arms were decorated with bracelets.

நாந்தகம் சங்கு தண்டு நாண் ஒலிச் சார்ங்கம் திருச்சக்கரம்
ஏந்து பெருமை இராமனை இருக்கும் இடம் நாடுதிரேல்
காந்தள் முகிழ் விரற் சீதைக்கு ஆகிக் கடுஞ்சிலை சென்று இறுக்க
வேந்தர் தலைவன் சனகராசன்தன் வேள்வியிற் கண்டார் உளர்         (2)
329. If you want to find the famous Rama
who carries a sword, conch, club,
a bow that twangs loudly as it shoots arrows,
and a divine discus,
go to the people who saw him at Sita’s suyavaram
in the palace of Janaka, the king of kings,
where Rama broke the strong bow for Sita
whose beautiful fingers are like blooming kandal flowers.

கொலையானைக் கொம்பு பறித்துக்
        கூடலர் சேனை பொருது அழியச்
சிலையால் மராமரம் எய்த தேவனைச்
        சிக்கென நாடுதிரேல்
தலையால் குரக்கினம் தாங்கிச் சென்று
        தடவரை கொண்டு அடைப்ப
அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை
        அங்குத்தைக் கண்டார் உளர்         (3)
330. If you are searching anxiously for the god
who broke the tusks of the murderous elephant,
who killed the Kauravas fighting in the Bharatha war,
and who destroyed the mara trees with his bow,
go to the people who saw him
on the seashore with rolling waves,
when the monkey clan carried large stones
and made a bridge on the ocean with rolling waves.

தோயம் பரந்த நடுவு சூழலிற் தொல்லை வடிவு கொண்ட
மாயக் குழவி யதனை நாடுறில் வம்மின் சுவடு உரைக்கேன்
ஆயர் மடமகள் பின்னைக்கு ஆகி அடல் விடை ஏழினையும்
வீயப் பொருது வியர்த்து நின்றானை மெய்ம்மையே கண்டார் உளர்         (4)
331. If you are searching for the magical child,
the ancient god who sleeps in the middle of the ocean,
come, I will tell you the way.
Go to people who were there and actually saw him
when he sweated and fought the seven strong bulls
and killed them for the love
of the beautiful cowherd girl Nappinnai.

நீர் ஏறு செஞ்சடை நீலகண்டனும் நான்முகனும் முறையால்
சீர் ஏறு வாசகஞ் செய்ய நின்ற திருமாலை நாடுதிரேல்
வார் ஏறு கொங்கை உருப்பிணியை வலியப் பிடித்துக்கொண்டு
தேர் ஏற்றிச் சேனை நடுவு போர் செய்யச் சிக்கெனக் கண்டார் உளர்         (5)
332. If you are searching for the divine Thirumaal
who is praised by Nanmuhan
and Shiva who has red jaṭa where the Ganges flows,
go to the people who were there and saw him
when he took Rukmaṇi whose breasts are decorated with a band on his chariot
and her brother, Rukman came to oppose him on the way.

பொல்லா வடிவு உடைப் பேய்ச்சி துஞ்சப் புணர்முலை வாய்மடுக்க
வல்லானை மா மணிவண்ணனை மருவும் இடம் நாடுதிரேல்
பல்லாயிரம் பெருந் தேவிமாரொடு பௌவம் எறி துவரை
எல்லாரும் சூழச் சிங்காசனத்தே இருந்தானைக் கண்டார் உளர்         (6)
333. If you are searching for the place
of the handsome dark sapphire-colored god,
the heroic one who drank milk
from the breasts of the ugly devil Puthana and killed her,
go to the people who saw him
seated on a throne surrounded by thousands of queens
in famous Dvarapuri.

வெள்ளை விளிசங்கு வெஞ்சுடர்த் திருச்சக்கரம் ஏந்து கையன்
உள்ள இடம் வினவில் உமக்கு இறை வம்மின் சுவடு உரைக்கேன்
வெள்ளைப் புரவிக் குரக்கு வெல்கொடித் தேர்மிசை முன்புநின்று
கள்ளப் படைத்துணை ஆகிப் பாரதம் கைசெய்யக் கண்டார் உளர்         (7)
334. If you want to know the place of your god
who carries in his hands a sounding white conch
and a divine shining discus,
come, I will tell you.
Go to the people who have seen him
driving a chariot yoked to white horses
and decorated with victorious monkey flags
in the Bharatha war where he used his tricks to help Arjuna.

நாழிகை கூறு இட்டுக் காத்து நின்ற அரசர்கள்தம் முகப்பே
நாழிகை போகப் படை பொருதவன் தேவகி தன் சிறுவன்
ஆழிகொண்டு அன்று இரவி மறைப்பச் சயத்திரதன் தலையைப்
பாழில் உருளப் படை பொருதவன் பக்கமே கண்டார் உளர்         (8)
335. If you want to see the young son of Devaki
who hid the light of the sun with his discus
for thirty nalihais and made enemy kings wait
and then conquered them,
go to the people who saw him
drive the chariot for Arjuna
who fought and killed Jayathratha in the Bharatha war.

மண்ணும் மலையும் மறிகடல்களும் மற்றும் யாவும் எல்லாம்
திண்ணம் விழுங்கி உமிழ்ந்த தேவனைச் சிக்கென நாடுதிரேல்
எண்ணற்கு அரியது ஓர் ஏனம் ஆகி இருநிலம் புக்கு இடந்து
வண்ணக் கருங்குழல் மாதரோடு மணந்தானைக் கண்டார் உளர்         (9)
336. If you are searching anxiously for the god
who swallowed the earth, mountains, wavy oceans
and everything else and then spat them out,
go to the people who saw him
when he became a boar that no one can imagine,
dug the ground and brought the earth
from the underworld
and married the earth goddess with lovely dark hair.

கரிய முகில் புரை மேனி மாயனைக் கண்ட சுவடு உரைத்துப்
புரவி முகம்செய்து செந்நெல் ஓங்கி விளை கழனிப் புதுவைத்
திருவிற் பொலி மறைவாணன் பட்டர்பிரான் சொன்ன மாலை பத்தும்
பரவும் மனம் உடைப் பத்தர் உள்ளார் பரமன் அடி சேர்வர்களே         (10)
337. The Paṭṭarpiran of Puduvai
where good paddy grows in the fertile fields
described in poems the places
where the devotees
who search for the dark cloud-colored god can find him.
Those who recite these ten poems and praise god in their minds
will reach the feet of the highest god.
---------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருமாலிருஞ்சோலை-1
The beauty of Thirumaalirunjolai

அலம்பா வெருட்டாக் கொன்று திரியும் அரக்கரைக்
குலம் பாழ் படுத்துக் குலவிளக்காய் நின்ற கோன் மலை
சிலம்பு ஆர்க்க வந்து தெய்வ- மகளிர்கள் ஆடும் சீர்ச்
சிலம்பாறு பாயும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (1)
338. The mountain of the god, the king,
the light of the family of the cowherds
who destroyed the clan of the Rakshasas
who wandered about and scared and destroyed people
is the southern Thirumaalirunjolai
where the divine Apsarases come
and wander as their anklets jingle
and where the river Silambaaṛu flows.

வல்லாளன் தோளும் வாள் அரக்கன் முடியும் தங்கை
பொல்லாத மூக்கும் போக்குவித்தான் பொருந்தும் மலை
எல்லா இடத்திலும் எங்கும் பரந்து பல்லாண்டு ஒலி
செல்லா நிற்கும் சீர்த் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (2)
339. The mountain of the great god
who cut off the thousand arms of his strong enemy Baṇasuran,
and the ten heads of Ravaṇan who carried a strong sword,
and his sister Surpanakha’s nose
is the lovely southern Thirumaalirunjolai,
whose fame is spread in all places
and has remained and will remain for many ages.

தக்கார் மிக்கார்களைச் சஞ்சலம் செய்யும் சலவரைத்
தெக்கு ஆம் நெறியே போக்குவிக்கும் செல்வன் பொன்மலை
எக் காலமும் சென்று சேவித்திருக்கும் அடியரை
அக் கான் நெறியை மாற்றும் தண் மாலிருஞ் சோலையே         (3)
340. The golden mountain of the glorious god
who leads the noble, the great and the evil
on the right paths is cool Thirumaalirunjolai
that will change the lives
of the devotees who go there always
and worship the god.

ஆனாயர் கூடி அமைத்த விழவை அமரர்தம்
கோனார்க்கு ஒழியக் கோவர்த்தனத்துச் செய்தான் மலை
வான் நாட்டினின்று மாமலர்க் கற்பகத் தொத்து இழி
தேன் ஆறு பாயும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (4)
341. The mountain of the god
who carried Govardhana mountain
to save the cows and the family of the cowherds
when Indra, the king of the gods,
tried to destroy their festival with a storm
is the southern Thirumaalirunjolai
where a river of honey flows
just like the river that flows in the Karpaga garden
blooming with lovely flowers.

ஒரு வாரணம் பணி கொண்டவன் பொய்கையில் கஞ்சன்தன்
ஒரு வாரணம் உயிர் உண்டவன் சென்று உறையும் மலை
கரு வாரணம் தன் பிடி துறந்து ஓடக் கடல்வண்ணன்
திருவாணை கூறத் திரியும் தண் மாலிருஞ் சோலையே         (5)
342. The mountain of the god
who saved Gajendra when a crocodile caught him in a pond
and who destroyed Kamsan, strong as an elephant,
is fertile Thirumaalirunjolai,
where the strong male elephant searched for his mate
that was angry and had left him, and when he could not find her,
he promised on the dark ocean-colored god
that he would behave when she returned.

ஏவிற்றுச் செய்வான் ஏன்று எதிர்ந்து வந்த மல்லரைச்
சாவத் தகர்த்த சாந்து அணி தோள் சதுரன் மலை
ஆவத்-தனம் என்று அமரர்களும் நன் முனிவரும்
சேவித்திருக்கும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (6)
343. The mountain of the clever god
who has lovely arms smeared with sandal paste
and who killed the wrestlers
who were sent by his uncle Kamsan to oppose him
is southern Thirumaalirunjolai where the gods and the good sages worship him,
saying that he is their refuge.

மன்னர் மறுக மைத்துனன்மார்க்கு ஒரு தேரின்மேல்
முன் அங்கு நின்று மோழை எழுவித்தவன் மலை
கொல் நவில் கூர்வேற் கோன் நெடுமாறன் தென்கூடற் கோன்
தென்னன் கொண்டாடும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (7)
344. The mountain of the god
who gave water to the horses and caused a flood
and who drove the chariot in the battle
for his brothers-in-law
to help them conquer the Kauravas
is southern Thirumaalirunjolai,
praised by the Pandiyan king Neḍumaran
of Kuḍal city in the south
who carried a sharp spear and a bent bow.

குறுகாத மன்னரைக் கூடு கலக்கி வெங் கானிடைச்
சிறுகால் நெறியே போக்குவிக்கும் செல்வன் பொன்மலை
அறுகால் வரி வண்டுகள் ஆயிர நாமம் சொல்லிச்
சிறுகாலைப் பாடும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (8)
345. The golden mountain of the precious god
who destroys the countries of enemy kings
who do not approach him
and who makes them walk on small paths in cruel forests
is golden southern Thirumaalirunjolai
where in the dawn thousands of bees
that have six legs and lines on their bodies
sing the thousand names of the god.

சிந்தப் புடைத்துச் செங்குருதி கொண்டு பூதங்கள்
அந்திப் பலி கொடுத்து ஆவத்-தனம் செய் அப்பன் மலை
இந்திர-கோபங்கள் எம்பெருமான் கனி- வாய் ஒப்பான்
சிந்தும் புறவிற் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (9)
346. The mountain of the dear god
where Bhudams offer copious food with red blood
and give sacrifices in the evening and worship the god
is southern Thirumaalirunjolai
where the velvet mites
whose bodies are red like the sweet lips of our god
fly around in groves where honey drips,

எட்டுத் திசையும் எண்- இறந்த பெருந் தேவிமார்
விட்டு விளங்க வீற்றிருந்த விமலன் மலை
பட்டிப் பிடிகள் பகடு உரிஞ்சிச் சென்று மாலைவாய்த்
தெட்டித் திளைக்கும் தென் திருமாலிருஞ் சோலையே         (10)
347. The mountain of the faultless god
who stays in majesty surrounded
by his many beautiful queens
who shine in all the eight directions
is southern Thirumaalirunjolai
where village cows play with their bulls
and in the evening go back
and think of the happiness that they enjoyed together.

மருதப் பொழில் அணி மாலிருஞ் சோலை மலைதன்னைக்
கருதி உறைகின்ற கார்க்கடல் வண்ணன் அம்மான்தன்னை
விரதம் கொண்டு ஏத்தும் வில்லிபுத்தூர் விட்டுசித்தன் சொல்
கருதி உரைப்பவர் கண்ணன் கழலிணை காண்பரே         (11)
348. Vishṇuchittan of Villiputhur
who worships always with devotion the god
who has the color of the dark ocean
composed poems about the beautiful Thirumaalirunjolai hills
surrounded with fields and groves.
Those who recite Vishṇuchithan’s poems
and worship the god
will reach Kaṇṇan’s feet decorated with anklets.
-----------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருமாலிருஞ்சோலை-2
(திருமாலிருஞ்சோலைமலையின் சிறப்பு)
Praising the mountain Thirumaalirunjolai

உருப்பிணி நங்கைதன்னை மீட்பான் தொடர்ந்து ஓடிச் சென்ற
உருப்பனை ஓட்டிக் கொண்டிட்டு உறைத்திட்ட உறைப்பன் மலை
பொருப்பிடைக் கொன்றை நின்று முறி ஆழியும் காசும் கொண்டு
விருப்பொடு பொன் வழங்கும் வியன் மாலிருஞ் சோலையதே         (1)
349. The mountain of the heroic god
who tied on his chariot Rukman
when he came to take his sister back
after Kaṇṇan took Rukmaṇi with him
is majestic Thirumaalirunjolai
where the kondrai trees on the hills shower golden flowers
that look like wheels and coins
as if they were generous
and lovingly gave coins to the poor.

கஞ்சனும் காளியனும் களிறும் மருதும் எருதும்
வஞ்சனையில் மடிய வளர்ந்த மணிவண்ணன் மலை
நஞ்சு உமிழ் நாகம் எழுந்து அணவி நளிர் மா மதியைச்
செஞ்சுடர் நா வளைக்கும் திருமாலிருஞ் சோலையதே         (2)
350. The mountain of the sapphire-colored god
who destroyed Kamsan, Kalingan,
the elephant Kuvalayabeeḍam, the marudu trees
and the seven bulls when he was growing up,
is Thirumaalirunjolai
where a poisonous snake comes
and hides the cool beautiful moon with his shining tongue
thinking he can swallow it.

மன்னு நரகன்தன்னைச் சூழ் போகி வளைத்து எறிந்து
கன்னி மகளிர்தம்மைக் கவர்ந்த கடல்வண்ணன் மலை
புன்னை செருந்தியொடு புன வேங்கையும் கோங்கும் நின்று
பொன்அரி மாலைகள் சூழ் பொழில் மாலிருஞ் சோலையதே         (3)
351. The mountain of the dark ocean-colored god
who destroyed Narahasuran with his craftiness and attracted and married his young daughters
is Thirumaalirunjolai surrounded with beautiful groves
where the flowers of blooming punnai, cherundi,
punavengai and kongu trees look like golden garlands.

மாவலி தன்னுடைய மகன் வாணன் மகள் இருந்த
காவலைக் கட்டழித்த தனிக் காளை கருதும் மலை
கோவலர் கோவிந்தனைக் குற மாதர்கள் பண் குறிஞ்சிப்
பா ஒலி பாடி நடம் பயில் மாலிருஞ் சோலையதே         (4)
352. The mountain of the matchless god, strong as a bull,
who released Anirudhan from Vaṇan's prison
and arranged the marriage of Anirudhan with Ushai
is Thirumaalirunjolai
where gypsy women with lovely voices
dance and sing kuṛinji songs and praise Govindan
the beloved child of the cowherds.

பல பல நாழம் சொல்லிப் பழித்த சிசுபாலன்தன்னை
அலைவலைமை தவிர்த்த அழகன் அலங்காரன் மலை
குல மலை கோல மலை குளிர் மா மலை கொற்ற மலை
நில மலை நீண்ட மலை திருமாலிருஞ் சோலையதே         (5)
353. The mountain of the handsome god
decorated with jewels
who relieved Sisupalan of his troubles
even though he blamed Kaṇṇan for some small
tricks he did
is Thirumaalirunjolai.
It is a great mountain.
It is a beautiful mountain.
It is a flourishing, victorious mountain.
It is the greatest hill on the earth
and the highest mountain.

பாண்டவர் தம்முடைய பாஞ்சாலி மறுக்கம் எல்லாம்
ஆண்டு அங்கு நூற்றுவர்தம் பெண்டிர் மேல் வைத்த அப்பன் மலை
பாண் தகு வண்டினங்கள் பண்கள் பாடி மதுப் பருகத்
தோண்டல் உடைய மலை தொல்லை மாலிருஞ் சோலையதே         (6)
354. The mountain of our dear god
who made the hundred wives of the Kauravas
suffer like Panchali, the wife of the five Paṇḍavas,
when she was oppressed by the Kauravas,
is the ancient southern Thirumaalirunjolai,
the hill of the great god where a swarm
of beautiful bees sings lovely songs and drinks honey.

கனங்குழையாள் பொருட்டாக் கணை பாரித்து அரக்கர் தங்கள்
இனம் கழு ஏற்றுவித்த ஏழிற் தோள் எம் இராமன் மலை
கனம் கொழி தெள் அருவி வந்து சூழ்ந்து அகல் ஞாலம் எல்லாம்
இனம் குழு ஆடும் மலை எழில் மாலிருஞ் சோலையதே         (7)
355. The mountain of our god who has handsome arms
and who as Rama destroyed the Rakshasa’s clan
for the sake of his wife Sita who has thick hair
is the great and beautiful Thirumaalirunjolai
where a clear waterfalls descends bringing gold as it flows
and all people join together and bathe.

எரி சிதறும் சரத்தால் இலங்கையினைத் தன்னுடைய
வரி சிலை வாயிற் பெய்து வாய்க் கோட்டம் தவிர்த்து உகந்த
அரையன் அமரும் மலை அமரரொடு கோனும் சென்று
திரிசுடர் சூழும் மலை திரு மாலிருஞ் சோலையதே         (8)
356. The mountain of the god
who destroyed Lanka with his fiery arrows,
bending his bow heroically, is Thirumaalirunjolai
where all the gods and Indra the king of gods
go and worship him
and where the bright sun, moon
and the stars surrounding it shine.

கோட்டுமண் கொண்டு இடந்து குடங்கையில் மண் கொண்டு அளந்து
மீட்டும் அது உண்டு உமிழ்ந்து விளையாடும் விமலன் மலை
ஈட்டிய பல் பொருள்கள் எம்பிரானுக்கு அடியுறை என்று
ஓட்டரும் தண் சிலம்பாறு உடை மாலிருஞ் சோலையதே         (9)
357. The mountain of the faultless god
who playfully dug up the earth with his tusk as a boar
and who measured the earth in the form of Vamana
and swallowed it as small Kaṇṇan
is Thirumaalirunjolai
where the cool river Silampaaṛu
collects and brings many things and places them
at the feet of the god as offerings and worships him.

ஆயிரம் தோள் பரப்பி முடி ஆயிரம் மின் இலக
ஆயிரம் பைந்தலைய அனந்த சயனன் ஆளும் மலை
ஆயிரம் ஆறுகளும் சுனைகள் பல ஆயிரமும்
ஆயிரம் பூம் பொழிலும் உடை மாலிருஞ் சோலையதே         (10)
358. The mountain of the god
who sleeps on Adishesha who has a thousand heads,
a thousand shining crowns and a thousand arms
is beautiful Thirumaalirunjolai
where there are a thousand rivers, a thousand springs
and a thousand blooming groves,
all ruled by the god Maal.

மாலிருஞ்சோலை என்னும் மலையை உடைய மலையை
நாலிரு மூர்த்திதன்னை நால் வேதக்-கடல் அமுதை
மேல் இருங் கற்பகத்தை வேதாந்த விழுப் பொருளின்
மேல் இருந்த விளக்கை விட்டுசித்தன் விரித்தனனே         (11)
359. Vishṇuchithan described and praised
the god of the great mountain Thirumaalirunjolai,
who is the ocean of nectar,
the creator of the four Vedas,
the generous Karpaga tree in heaven,
the deep meaning of Vedantha and the highest light,
and who shines in all eight directions.
-----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருக்கோட்டியூர்
Praising the Devotees of Thirumaal in Thirukkoṭṭiyur and blaming those who are not Vaishnavaites

நா அகாரியம் சொல் இலாதவர்
        நாள்தொறும் விருந்து ஓம்புவார்
தேவ காரியம் செய்து வேதம்
        பயின்று வாழ் திருக்கோட்டியூர்
மூவர்காரியமும் திருத்தும்
        முதல்வனைச் சிந்தியாத அப்
பாவகாரிகளைப் படைத்தவன்
        எங்ஙனம் படைத்தான் கொலோ         (1)
360. Thirukkoṭṭiyur is where devotees live
who never say wrong things,
feed guests every day, serve the god,
and learn and recite the Vedas.
How could the creator have created sinful people
in Thirukoṭṭiyur who do not think of the ancient god
who helps the actions of the three gods,
Nanmuhan, Shiva and Indra?

குற்றம் இன்றிக் குணம் பெருக்கிக்
        குருக்களுக்கு அனுகூலராய்ச்
செற்றம் ஒன்றும் இலாத வண்கையி
        னார்கள் வாழ் திருக்கோட்டியூர்த்
துற்றி ஏழ் உலகு உண்ட தூ மணி
        வண்ணன் தன்னைத் தொழாதவர்
பெற்ற தாயர் வயிற்றினைப் பெரு
        நோய்செய்வான் பிறந்தார்களே         (2)
361. Thirukkoṭṭiyur is where faultless devotees live
who do only good deeds, do service to their gurus,
never get angry, and are generous.
How could those who do not worship the god
who has the color of pure sapphire
and swallowed all the seven worlds
have been born there to give terrible pain to their mothers?

வண்ண நல் மணியும் மரகதமும்
        அழுத்தி நிழல் எழும்
திண்ணை சூழ் திருக்கோட்டியூர்த் திரு
        மாலவன் திருநாமங்கள்
எண்ணக் கண்ட விரல்களால் இறைப்
        போதும் எண்ணகிலாது போய்
உண்ணக் கண்ட தம் ஊத்தை வாய்க்குக்
        கவளம் உந்துகின்றார்களே         (3)
362. Thirukoṭṭiyur is filled with porches
studded with beautiful precious diamonds
and emeralds and filled with cool shadow
where the devotees live who count
with their fingers the divine names
of the auspicious god Thirumaavaḷavan.
How can people live there
who do not think of the god even for a moment,
do not count the names of the god with their fingers,
and merely swallow food with their dirty mouths.

உரக மெல் அணையான் கையில் உறை
        சங்கம் போல் மட அன்னங்கள்
நிரைகணம் பரந்து ஏறும் செங்
        கமல வயற் திருக்கோட்டியூர்
நரகநாசனை நாவிற் கொண்டு அழை
        யாத மானிட சாதியர்
பருகு நீரும் உடுக்குங் கூறையும்
        பாவம் செய்தன தாம் கொலோ         (4)
363. Thirukoṭṭiyur is surrounded with fields
filled with beautiful lotuses
and flocks of white swans that are like the white conches
in the hands of the god who sleeps on the soft snake bed.
What sins would the water people there drink
and the clothes they wear
have to commit to make them fail to recite
with their tongues the names of the god
who destroys hell for them?

ஆமையின் முதுகத்திடைக் குதி
        கொண்டு தூ மலர் சாடிப் போய்த்
தீமை செய்து இளவாளைகள் விளை
        யாடு நீர்த் திருக்கோட்டியூர்
நேமி சேர் தடங்கையினானை
        நினைப்பு இலா வலி நெஞ்சு உடைப்
பூமி-பாரங்கள் உண்ணும் சோற்றினை
        வாங்கிப் புல்லைத் திணிமினே         (5)
364. In Thirukkoṭṭiyur young valai fish
jump over the backs of turtles,
knock over lovely flowers
and play in the water mischievously.
The hard-hearted ones who live there
and do not think of the god
who carries a discus in his strong hand
should eat grass instead of rice.
They are a burden to the earth.

பூதம் ஐந்தொடு வேள்வி ஐந்து
        புலன்கள் ஐந்து பொறிகளால்
ஏதம் ஒன்றும் இலாத வண்கையி
        னார்கள் வாழ் திருக்கோட்டியூர்
நாதனை நரசிங்கனை நவின்று
        ஏத்துவார்கள் உழக்கிய
பாத தூளி படுதலால் இவ்
        உலகம் பாக்கியம் செய்ததே         (6)
365. Thirukoṭṭiyur is where devotees live
who are not disturbed by water, sky, lands, wind or fire
or the five sacrifices or the five senses
and who praise their god Narasimhan.
The world is fortunate
because dust falls on the ground
from the feet of those generous devotees.

குருந்தம் ஒன்று ஒசித்தானொடும் சென்று
        கூடி ஆடி விழாச் செய்து
திருந்து நான்மறையோர் இராப்பகல்
        ஏத்தி வாழ் திருக்கோட்டியூர்க்
கருந் தடமுகில் வண்ணனைக் கடைக்
        கொண்டு கைதொழும் பத்தர்கள்
இருந்த ஊரில் இருக்கும் மானிடர்
        எத்தவங்கள் செய்தார் கொலோ         (7)
366. In Thirukoṭṭiyur how much tapas
must have been done by those who live there,
where Brahmins recite the four Vedas night and day
and cowherds play with their cattle
with sticks from kurundam trees
and celebrate many festivals
and devotees who fold their hands
worship the dark cloud-like god.

நளிர்ந்த சீலன் நயாசலன் அபி
        மான துங்கனை நாள்தொறும்
தெளிந்த செல்வனைச் சேவகங் கொண்ட
        செங்கண் மால் திருக்கோட்டியூர்க்
குளிர்ந்து உறைகின்ற கோவிந்தன் குணம்
        பாடுவார் உள்ள நாட்டினுள்
விளைந்த தானியமும் இராக்கதர்
        மீது கொள்ளகிலார்களே         (8)
367. Thirukkoṭṭiyur is where the lovely-eyed god Maal
made the good king Abhimanadungan his devotee
so that he praised and worshipped god every day.
Rakshasas will never be able to take the grain
that grows in that land
where devotees sing the greatness of Govindan
who stays in the temple
that is on the cool waterfront.

கொம்பின் ஆர் பொழில்வாய்க் குயிலினம்
        கோவிந்தன் குணம் பாடு சீர்ச்
செம்பொன் ஆர் மதில் சூழ் செழுங் கழ
        னி உடைத் திருக்கோட்டியூர்
நம்பனை நரசிங்கனை நவின்று
        ஏத்துவார்களைக் கண்டக்கால்
எம்பிரான் தன சின்னங்கள் இவர்
        இவர் என்று ஆசைகள் தீர்வனே         (9)
368. Thirukkoṭṭiyur is filled with flourishing fields
and surrounded with beautiful walls that are like pure gold.
The cuckoo birds that live
on the branches of the groves there
sing the fame of the god Govindan.
When I see the devotees
who praise our dear god, Narasimhan,
I want to live like them
so my worldly desires go away.

காசின் வாய்க் கரம் விற்கிலும் கர
        வாது மாற்று இலி சோறு இட்டுத்
தேச வார்த்தை படைக்கும் வண்கையி
        னார்கள் வாழ் திருக்கோட்டியூர்க்
கேசவா புருடோத்தமா கிளர்
        சோதியாய் குறளா என்று
பேசுவார் அடியார்கள் எம்தம்மை
        விற்கவும் பெறுவார்களே         (10)
369. Thirukoṭṭiyur is where generous people live
who give food to others without hiding it
even if they need to sell whatever is in their hands
for some money.
They praise the god, saying,
“You are Kesavan, you are the Purshothaman,
you are a shining light, you are the dwarf.”
They would even sell themselves to do good
for the devotees of god.

சீத நீர் புடை சூழ் செழுங் கழனி உடைத் திருக்கோட்டியூர்
ஆதியான் அடியாரையும் அடிமையின்றித் திரிவாரையும்
கோதில் பட்டர்பிரான் குளிர் புதுவைமன் விட்டுசித்தன் சொல்
ஏதம் இன்றி உரைப்பவர் இருடீகேசனுக்கு ஆளரே         (11)
370. If those who wander without serving
as slaves to the ancient god in Thirukkoṭṭiyur
surrounded by fertile fields and flourishing water,
recite without mistakes
the poems of the faultless Paṭṭarpiran Vishṇuchithan
of beautiful Puduvai,
they will become the devotees of Rishikesa.
------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - பத்தராய் இறப்பார் பெறும் பேறு
Advising the people to worship god before the time of their death

ஆசைவாய்ச் சென்ற சிந்தையர் ஆகி
        அன்னை அத்தன் என் புத்திரர் பூமி
வாச வார் குழலாள் என்று மயங்கி
        மாளும் எல்லைக்கண் வாய் திறவாதே
கேசவா புருடோத்தமா என்றும்
        கேழல் ஆகிய கேடிலீ என்றும்
பேசுவார் அவர் எய்தும் பெருமை
        பேசுவான் புகில் நம் பரம் அன்றே         (1)
371. If, at the time of death,
those who have only thought of their mothers, fathers, children, and wives who have fragrant hair,
close their eyes and praise the god and say,
“Kesava, Purushothama,
you became a boar and you are faultless,”
they are my dear friends,
and there are no words for me to praise them.

சீயினால் செறிந்து ஏறிய புண்மேல்
        செற்றல் ஏறிக் குழம்பு இருந்து எங்கும்
ஈயினால் அரிப்பு உண்டு மயங்கி
        எல்லைவாய்ச் சென்று சேர்வதன் முன்னம்
வாயினால் நமோ நாரணா என்று
        மத்தகத்திடைக் கைகளைக் கூப்பிப்
போயினால் பின்னை இத் திசைக்கு என்றும்
        பிணை கொடுக்கிலும் போக ஒட்டாரே         (2)
372. If those who were never the devotees of Narayaṇan
are wounded and their wounds become bad
and swarm with flies,
and if, fainting and coming to the end of their lives,
they fold their hands and worship the god,
saying “Namo Narayaṇa,”
they will never again go near people
who are not the devotees of Narayaṇan.

சோர்வினால் பொருள் வைத்தது உண்டாகில்
        சொல்லு சொல் என்று சுற்றும் இருந்து
ஆர் வினவிலும் வாய் திறவாதே
        அந்த காலம் அடைவதன் முன்னம்
மார்வம் என்பது ஓர் கோயில் அமைத்து
        மாதவன் என்னும் தெய்வத்தை நாட்டி
ஆர்வம் என்பது ஓர் பூ இட வல்லார்க்கு
        அரவ தண்டத்தில் உய்யலும் ஆமே         (3)
373. If the relatives of someone
who has collected and saved wealth
come to him before his death
and ask greedily,
“Tell us where you keep your wealth!
Tell us where you keep it!”
If he, without saying anything,
makes his heart a temple of Madhavan,
places the god there and sprinkles his love as flowers,
he will be saved even if a snake comes to bite him.

மேல் எழுந்தது ஓர் வாயுக் கிளர்ந்து
        மேல் மிடற்றினை உள் எழ வாங்கிக்
காலும் கையும் விதிர் விதிர்த்து ஏறிக்
        கண் உறக்கமது ஆவதன் முன்னம்
மூலம் ஆகிய ஒற்றை எழுத்தை
        மூன்று மாத்திரை உள் எழ வாங்கி
வேலை வண்ணனை மேவுதிர் ஆகில்
        விண்ணகத்தினில் மேவலும் ஆமே         (4)
374. When someone is old,
his breathing may become thin.
His neck will be swelling with air.
His legs and hands will be shaking.
If he says the mantra of one sound
before he closes his eyes
and thinks of the god, he will go to heaven.

மடி வழி வந்து நீர் புலன்சோர
        வாயில் அட்டிய கஞ்சியும் மீண்டே
கடைவழி வாரக் கண்டம் அடைப்பக்
        கண் உறக்கமது ஆவதன் முன்னம்
தொடை வழி உம்மை நாய்கள் கவரா
        சூலத்தால் உம்மைப் பாய்வதும் செய்யார்
இடைவழியில் நீர் கூறையும் இழவீர்
        இருடீகேசன் என்று ஏத்த வல்லீரே         (5)
375. Before someone comes to the time of his death
and the water he has drunk is spit out
and the food that he ate is vomited
and his eyes close,
if he praises god saying, “Rishikesa!”
on his way, the dogs will not come.
No one will hurt him with their spears.
He will not lose his wealth any time.

அங்கம் விட்டு அவை ஐந்தும் அகற்றி
        ஆவி மூக்கினிற் சோதித்த பின்னைச்
சங்கம் விட்டு அவர் கையை மறித்துப்
        பையவே தலை சாய்ப்பதன் முன்னம்
வங்கம் விட்டு உலவும் கடற் பள்ளி
        மாயனை மதுசூதனை மார்பில்
தங்க விட்டுவைத்து ஆவது ஓர் கருமம்
        சாதிப்பார்க்கு என்றும் சாதிக்கலாமே         (6)
376. Before someone loses the sense
of his eyes, nose, mouth, ears and touch,
and before his breath ceases,
and before he can no longer swallow the water
given to him from a conch,
and before his head sags to the side,
if he thinks in his heart of Madhusudhanan, the Maayan
who sleeps on the ocean, abundant with water,
there is nothing that he cannot achieve.

தென்னவன் தமர் செப்பம் இலாதார்
        சே அதக்குவார் போலப் புகுந்து
பின்னும் வன் கயிற்றால் பிணித்து எற்றிப்
        பின் முன் ஆக இழுப்பதன் முன்னம்
இன்னவன் இனையான் என்று சொல்லி
        எண்ணி உள்ளத்து இருள் அற நோக்கி
மன்னவன் மதுசூதனன் என்பார்
        வானகத்து மன்றாடிகள் தாமே         (7)
377. Before the heartless messengers of Yama
enter into someone’s home like kidnappers,
tie him with strong ropes and pull him away,
if he worships in his heart faultlessly
and says “O Madhusudana,
you are my king, I am your slave!”
he will reach heaven.

கூடிக் கூடி உற்றார்கள் இருந்து
        குற்றம் நிற்க நற்றங்கள் பறைந்து
பாடிப் பாடி ஓர் பாடையில் இட்டு
        நரிப் படைக்கு ஒரு பாகுடம் போலே
கோடி மூடி எடுப்பதன் முன்னம்
        கௌத்துவம் உடைக் கோவிந்தனோடு
கூடி ஆடிய உள்ளத்தர் ஆனால்
        குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும் ஆமே         (8)
378. Before someone’s relatives gather together,
speak only of his good qualities and not his faults,
sing and sing,
and put him on a bier and take him to the burning ground
and leave him there in the forest
after putting new clothes on him,
if he sings, dances and worships the god Govindan,
decorated with the Kausthubham ornament,
he will escape from Yama and join the god.

வாய் ஒரு பக்கம் வாங்கி வலிப்ப
        வார்ந்த நீர்க் குழிக் கண்கள் மிழற்றத்
தாய் ஒரு பக்கம் தந்தை ஒரு பக்கம்
        தாரமும் ஒரு பக்கம் அலற்ற
தீ ஒரு பக்கம் சேர்வதன் முன்னம்
        செங்கண் மாலொடும் சிக்கெனச் சுற்றம்
ஆய் ஒரு பக்கம் நிற்க வல்லார்க்கு
        அரவ தண்டத்தில் உய்யலும் ஆமே         (9)
379. Before someone cannot speak
and his weakening eyes shed water
and his mother, father and wife weep,
and before fire takes hold of his body,
if he worships god
and thinks of himself as the devotee of the lovely-eyed Maal,
and if he thinks of the god as his relative,
he will escape from Yama’s messengers.

செத்துப் போவதோர் போது நினைந்து
        செய்யும் செய்கைகள் தேவபிரான்மேல்
பத்தராய் இறந்தார் பெறும் பேற்றைப்
        பாழித் தோள் விட்டுசித்தன் புத்தூர்க்கோன்
சித்தம் நன்கு ஒருங்கித் திருமாலைச்
        செய்த மாலை இவை பத்தும் வல்லார்
சித்தம் நன்கு ஒருங்கித் திருமால் மேல்
        சென்ற சிந்தை பெறுவர்கள் தாமே         (10)
380. Vishṇuchithan, the chief of Villiputhur,
composed ten poems which say
that if people worship the god and ask for his refuge
and become his devotees
before Yama’s messengers come and take them
they will be able to reach god.
Those who learn and recite these poems
will become devotees who think only of the god.
---------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி – திருமாலின் நாமம் இடுதல்
Naming children with the names of god
Advising those who do not give the names of the divine god to their children.

காசும் கறை உடைக் கூறைக்கும் அங்கு ஓர் கற்றைக்கும்
ஆசையினால் அங்கு அவத்தப் பேர் இடும் ஆதர்காள்
கேசவன் பேர் இட்டு நீங்கள் தேனித்து இருமினோ
நாயகன் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (1)
381. O poor ones!
You gave your children mean names of the rich
because you wanted to get money,
clothes with decorations and other things from them.
If you give the name of Kesavan and live worshipping him,
the god Naraṇan will not send
the mothers of your children to hell.

அங்கு ஒரு கூறை அரைக்கு உடுப்பதன் ஆசையால்
மங்கிய மானிட சாதியின் பேர் இடும் ஆதர்காள்
செங்கண் நெடுமால் சிரீதரா என்று அழைத்தக்கால்
நங்கைகாள் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (2)
382. O poor ones!
You name your children the names of people
even if they are not good,
because you wish them to give you some clothes.
If you call your children,
“O lovely-eyed Neḍumaal, O Sridhara,”
Naraṇan will not send
the mothers of your children to hell.

உச்சியில் எண்ணெயும் சுட்டியும் வளையும் உகந்து
எச்சம் பொலிந்தீர்காள் என் செய்வான் பிறர் பேர் இட்டீர்?
பிச்சை புக்கு ஆகிலும் எம்பிரான் திருநாமமே
நச்சுமின் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (3)
383. Why did you name your children
with the names of those who give you oil
to put on your children’s hair, and give ornaments
and bracelets to decorate them?
Even if you have to live by begging,
you should give your children the divine name of our god Naraṇan.
If you do, Naraṇan will not send
the mothers of your children to hell.

மானிட சாதியில் தோன்றிற்று ஓர் மானிட சாதியை
மானிட சாதியின் பேர் இட்டால் மறுமைக்கு இல்லை
வான் உடை மாதவா கோவிந்தா என்று அழைத்தக்கால்
நான் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (4)
384. You will not be blessed in your next birth
if you give birth to a child
and give that child the name of another person.
If you call your child,
“O Madhava, king of heaven, Govinda,”
Naraṇan who is in all hearts will not send
the mothers of your children to hell.

மலம் உடை ஊத்தையில் தோன்றிற்று ஓர் மல ஊத்தையை
மலம் உடை ஊத்தையின் பேர் இட்டால் மறுமைக்கு இல்லை
குலம் உடைக் கோவிந்தா கோவிந்தா என்று அழைத்தக்கால்
நலம் உடை நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (5)
385. You will not be blessed in your next birth
if you give the name of another human
who was born from an unclean womb.
If you call him, saying, “O Govinda, Govinda!
You have been born in a good family!”
Naraṇan who does only good things for all
will not send the mothers of your children to hell.

நாடும் நகரும் அறிய மானிடப் பேர் இட்டுக்
கூடி அழுங்கிக் குழியில் வீழ்ந்து வழுக்காதே
சாடு இறப் பாய்ந்த தலைவா தாமோதரா என்று
நாடுமின் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (6)
386. Do not give human names to your children
like others who join with the people of your country and town
and celebrate with them the name ceremony for their children.
Do not fall in the ditch like them.
If you approach the god and worship him saying,
“O Naraṇa, you destroyed the Asura
who came in the form of a cart.
You are our chief, O Damodara!”
he will not send the mothers of your children to hell.

மண்ணிற் பிறந்து மண் ஆகும் மானிடப் பேர் இட்டு அங்கு
எண்ணம் ஒன்று இன்றி இருக்கும் ஏழை மனிசர்காள்
கண்ணுக்கு இனிய கருமுகில் வண்ணன் நாமமே
நண்ணுமின் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (7)
387. O, ignorant ones!
Your children are human
and they were born from unclean bodies
and will return to the earth.
You gave them the name of people
and do not realize what you have done is not good.
Think of giving the name of the one
who has the color of a dark cloud and is sweet to the eyes.
Approach the god Naraṇan.
He will not send the mothers of your children to hell.

நம்பி பிம்பி என்று நாட்டு மானிடப் பேர் இட்டால்
நம்பும் பிம்பும் எல்லாம் நாலு நாளில் அழுங்கிப் போம்
செம்பெருந் தாமரைக் கண்ணன் பேர் இட்டு அழைத்தக்கால்
நம்பிகாள் நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (8)
388. If you give your children the names of village people such as “nambi, pimbi”
those “manbu, pimbu” will be forgotten in a few days.
If you give them the name of the god
who has lovely lotus eyes,
O friends, Naraṇan will not send the mothers of your children to hell.

ஊத்தைக் குழியில் அமுதம் பாய்வது போல் உங்கள்
மூத்திரப் பிள்ளையை என் முகில் வண்ணன் பேர் இட்டு
கோத்துக் குழைத்துக் குணாலம் ஆடித் திரிமினோ
நாத் தகு நாரணன் தம் அன்னை நரகம் புகாள்         (9)
389. Giving the name of the dark cloud-colored god
to your children who are born in an unclean body
is like pouring nectar into a dirty ditch.
But if you wear the naamam and dance and sing the praise of the god Naraṇan
who is never false to his promises,
he will not send the mothers of your children to hell.

சீர் அணி மால் திருநாமமே இடத் தேற்றிய
வீர் அணி தொல்புகழ் விட்டுசித்தன் விரித்த சொல்
ஓர் அணி ஒண் தமிழ் ஒன்பதோடு ஒன்றும் வல்லவர்
பேர் அணி வைகுந்தத்து என்றும் பேணி இருப்பரே         (10)
390. Vishṇuchithan from the ancient village of Veeraṇai,
who is praised by all, always,
and who worshipped the divine name of Maal
composed ten beautiful Tamil poems about how people
should name their children with the names of the god.
Those who recite these ten beautiful poems
will go to the divine splendid Vaikuṇṭam
and stay there happily forever.
-------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - கண்டம் என்னும் திருப்பதி
The praise of Kaṇḍa Thirupadi

தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும்
        தடிந்த எம் தாசரதி போய்
எங்கும் தன் புகழா இருந்து அரசாண்ட
        எம் புருடோத்தமன் இருக்கை
கங்கை கங்கை என்ற வாசகத்தாலே
        கடு வினை களைந்திடுகிற்கும்
கங்கையின் கரைமேல் கைதொழ நின்ற
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (1)
391. Kaṇḍam is where Dasharatha’s son,
our god who cut off the heads of Ravaṇan
and the nose of his sister Surpanakha,
stayed and ruled as his fame spread everywhere.
If a devotee goes there where our god Purushothaman stays
and merely says, “Ganges, Ganges!”
his bad karma will disappear
and he will receive the virtue of joining his hands
to worship the god on the banks of the Ganges.

சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ்வாய்ச்
        சந்திரன் வெங்கதிர் அஞ்ச
மலர்ந்து எழுந்து அணவும் மணிவண்ண உருவின்
        மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு
நலம் திகழ் சடையான் முடிக்கொன்றை மலரும்
        நாரணன் பாதத் துழாயும்
கலந்து இழி புனலால் புகர் படு கங்கைக்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (2)
392. Divine Kaṇḍam, the Thirupadi
where the water of the southern Ganges
flows mixed with kondrai blossoms
that decorate the jaṭa of Shiva who shines with goodness
and the Thulasi that adorns the feet of Naraṇan
is where Maal Purushothaman stays,
the dark sapphire-colored one
who grew to the sky and measured it for Mahabali,
frightening the cool moon and the hot sun.

அதிர் முகம் உடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி
        அழல் உமிழ் ஆழிகொண்டு எறிந்து அங்கு
எதிர் முக அசுரர் தலைகளை இடறும்
        எம் புருடோத்தமன் இருக்கை
சதுமுகன் கையிற் சதுப்புயன் தாளிற்
        சங்கரன் சடையினிற் தங்கிக்
கதிர் முகம் மணிகொண்டு இழி புனற் கங்கைக்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (3)
393. Divine Kaṇḍam is where the Ganges flows
carrying shining diamonds
from the hand of the four-headed Nanmuhan
onto the feet of the four-armed god to stay in the jaṭa of Sankaran.
It is the Thirupadi where our god Purushothaman stays
who blows the roaring valamburi conch
and who cuts off the heads of his enemies
with his discus that emits fire.

இமையவர் இறுமாந்து இருந்து அரசாள
        ஏற்று வந்து எதிர் பொரு சேனை
நமபுரம் நணுக நாந்தகம் விசிறும்
        நம் புருடோத்தமன் நகர்தான்
இமவந்தம் தொடங்கி இருங்கடல் அளவும்
        இரு கரை உலகு இரைத்து ஆடக்
கமை உடைப் பெருமைக் கங்கையின் கரைமேல்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (4)
394. Divine Kaṇḍam
is on the banks of the famous Ganges
that descends from the Himalaya mountain
and flows to the shore of the great sea,
shaking the mountains with its roaring
that spreads all over the earth.
It is in that Thirupadi that the god Purushothaman stays
who, with his Nandaham sword,
sent his enemies’ army to the land of Yama
and helped the gods rule their lands.

உழுவது ஓர் படையும் உலக்கையும் வில்லும்
        ஒண் சுடர் ஆழியும் சங்கும்
மழுவொடு வாளும் படைக்கலம் உடைய
        மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு
எழுமையும் கூடி ஈண்டிய பாவம் இறைப்
        பொழுது அளவினில் எல்லாம்
கழுவிடும் பெருமைக் கங்கையின் கரைமேல்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (5) 395. Divine Kaṇḍam
is on the banks of the Ganges
and has the power to take away
the sins of seven births in one moment.
It is in that Thirupadi that Maal Purushothaman stays
who carries a plough, pestle, bow,
shining discus, conch, mazhu and sword.

தலைபெய்து குமுறிச் சலம் பொதி மேகம்
        சலசல பொழிந்திடக் கண்டு
மலைப் பெரும் குடையால் மறைத்தவன் மதுரை
        மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு
அலைப்பு உடைத் திரைவாய் அருந்தவ முனிவர்
        அவபிரதம் குடைந்து ஆடக்
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரைமேல்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (6)
396. Divine Kaṇḍam is on the banks
of the Ganges with rolling waves
where paddy fields flourish
and rishis who do powerful tapas bathe.
It is in that Thirupadi that the god Maal Purushothaman,
the king of Mathura, stays,
who stopped the rain with Govardhana mountain
using it as an umbrella when the thick clouds poured rain
with the sound “chala, chala” and thundered.

விற் பிடித்து இறுத்து வேழத்தை முறுக்கி
        மேல் இருந்தவன் தலை சாடி
மற் பொருது எழப் பாய்ந்து அரையனை உதைத்த
        மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு
அற்புதம் உடைய ஐராவத மதமும்
        அவர் இளம்படியர் ஒண் சாந்தும்
கற்பக மலரும் கலந்து இழி கங்கைக்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (7)
397. Beautiful Kaṇḍam
is on the bank of the Ganges whose fragrant water flows
mixed with Karpaga flowers,
the sweet-smelling sandal paste of young girls who bathe in it
and the fragrant musth of the Indra’s wonderful elephant Airavadam.
It is in that Thirupadi that Maal Purushothaman stays
who, holding a bow, controlled the elephant Kuvalayabeeḍam
and who, fighting with the king Kamsan, kicked and killed him.

திரை பொரு கடல் சூழ் திண்மதிற் துவரை
        வேந்து தன் மைத்துனன்மார்க்காய்
அரசினை அவிய அரசினை அருளும்
        அரி புருடோத்தமன் அமர்வு
நிரை நிரையாக நெடியன யூபம்
        நிரந்தரம் ஒழுக்குவிட்டு இரண்டு
கரை புரை வேள்விப் புகை கமழ் கங்கைக்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (8)
398. Beautiful Kaṇḍam
is on the banks of the Ganges
where the fragrance of sacrifices spreads on both shores
and their smoke continually rises in long streams.
It is in that Thirupadi that our god Hari Purushothaman lives
who is the king of Dvaraga that is surrounded
by the roaring ocean and strong walls,
who took the land of Duryodhana
and gave it to his brothers-in-law.

வட திசை மதுரை சாளக்கிராமம்
        வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி
இடம் உடை வதரி இடவகை உடைய
        எம் புருடோத்தமன் இருக்கை
தடவரை அதிரத் தரணி விண்டு இடியத்
        தலைப்பற்றிக் கரை மரம் சாடிக்
கடலினைக் கலங்கக் கடுத்து இழி கங்கைக்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (9)
399. In divine Kaṇḍam
the flood of the Ganges flows
shaking the mountains with sound,
and undermining the earth.
The roaring river makes the trees on the banks fall
and then joins the ocean stirring up its water.
It is in that Thirupadi that our god Purshothaman stays
who is the god of northern Madhura,
of Saaḷakkiramam, Vaikuṇṭam, Dwaraga, Ayodhya and Adari.

மூன்று எழுத்து அதனை மூன்று எழுத்து அதனால்
        மூன்று எழுத்து ஆக்கி மூன்று எழுத்தை
ஏன்று கொண்டு இருப்பார்க்கு இரக்கம் நன்கு உடைய
        எம் புருடோத்தமன் இருக்கை
மூன்று அடி நிமிர்த்து மூன்றினிற் தோன்றி
        மூன்றினில் மூன்று உரு ஆனான்
கான் தடம்பொழில் சூழ் கங்கையின் கரைமேல்
        கண்டம் என்னும் கடிநகரே         (10)
400. Divine Kaṇḍam on the bank of the Ganges
surrounded by flourishing groves
is where the god stays
who himself is all three gods, Shiva, Nanmuhan and Vishnu.
He measured the world with three footsteps.
He, the god Purushothaman, gives his grace
to the devotees who love him.

பொங்கு ஒலி கங்கைக் கரை மலி கண்டத்து
        உறை புருடோத்தமன் அடிமேல்
வெங்கலி நலியா வில்லிபுத்தூர்க் கோன்
        விட்டுசித்தன் விருப்பு உற்றுத்
தங்கிய அன்பால் செய் தமிழ்- மாலை
        தங்கிய நா உடையார்க்குக்
கங்கையிற் திருமால் கழலிணைக் கீழே
        குளித்திருந்த கணக்கு ஆமே         (11)
401. Vishṇuchithan, the chief of Villiputhur
who has no troubles in his life
composed with devotion ten Tamil songs
on Purushothaman, the god who stays in Kaṇḍam
where the Ganges flows with flourishing, gurgling water.
Those who recite these poems will go to Vaikuṇṭam
and stay beneath Thirumaal’s feet decorated with anklets.

--------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருவரங்கம் (1)
Srirangam, the divine Thirupadi

மா தவத்தோன் புத்திரன் போய்
        மறிகடல்வாய் மாண்டானை
ஓதுவித்த தக்கணையா
        உருவுருவே கொடுத்தான் ஊர்
தோதவத்தித் தூய் மறையோர்
        துறைபடியத் துளும்பி எங்கும்
போதில் வைத்த தேன் சொரியும்
        புனல் அரங்கம் என்பதுவே         (1)
402. Srirangam surrounded with water
where honey drips from blossoms
and water dashes on the banks of the Kaveri river
where pure Brahmins who know the Vedas
bathe, wash and dry their clothes,
is the Thirupadi of the god who gave life
to the great rishi Shantipini’s son
who died in the wave-filled ocean
as an offering for the guru who taught him.

பிறப்பு அகத்தே மாண்டு ஒழிந்த
        பிள்ளைகளை நால்வரையும்
இறைப் பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து
        ஒருப்படுத்த உறைப்பன் ஊர்
மறைப் பெருந் தீ வளர்த்திருப்பார்
        வருவிருந்தை அளித்திருப்பார்
சிறப்பு உடைய மறையவர் வாழ்
        திருவரங்கம் என்பதுவே         (2)
403. Srirangam where good Brahmins
who know the Vedas live,
make sacrifices with fire
and receive guests happily
is the Thirupadi of the god
who at once brought four children back to life
when they died as soon as they were born.

மருமகன் தன் சந்ததியை
        உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார்
உருமகத்தே வீழாமே
        குருமுகமாய்க் காத்தான் ஊர்
திருமுகமாய்ச் செங்கமலம்
        திருநிறமாய்க் கருங்குவளை
பொரு முகமாய் நின்று அலரும்
        புனல் அரங்கம் என்பதுவே         (3)
404. Srirangam surrounded with water
where lotuses as red as the god’s face
and kuvalai flowers as dark as the god’s body
bloom beautifully everywhere
is the Thirupadi of the god
who protected the clan of his son-in-law
and gave life to all his in-laws
so that they would not be defeated
in the Bharatha war.

கூன் தொழுத்தை சிதகு உரைப்பக்
        கொடியவள் வாய்க் கடியசொற்கேட்டு
ஈன்று எடுத்த தாயரையும்
        இராச்சியமும் ஆங்கு ஒழிய
கான் தொடுத்த நெறி போகிக்
        கண்டகரைக் களைந்தான் ஊர்
தேன்தொடுத்த மலர்ச் சோலைத்
        திருவரங்கம் என்பதுவே         (4)
405. Srirangam where groves bloom with flowers
and drip with honey
is the Thirupadi of the god who gave up his kingdom
and left the mother who gave him birth
and went to the forest and destroyed the Rakshasas,
because his step-mother
listened to the cruel words of her servant Manthara.

பெருவரங்கள் அவைபற்றிப்
        பிழக்கு உடைய இராவணனை
உரு அரங்கப் பொருது அழித்து இவ்
        உலகினைக் கண்பெறுத்தான் ஊர்
குரவு அரும்பக் கோங்கு அலரக்
        குயில் கூவும் குளிர் பொழில் சூழ்
திருவரங்கம் என்பதுவே
        என் திருமால் சேர்விடமே         (5)
406. Srirangam surrounded with flourishing groves
where cuckoo birds sing
and kongu buds open and blossom
is the Thirupadi of Thirumaal who protected this world,
fighting with his enemy the proud Ravaṇan
who had great strength and who received many boons.

கீழ் உலகில் அசுரர்களைக்
        கிழங்கிருந்து கிளராமே
ஆழி விடுத்து அவருடைய
        கரு அழித்த அழிப்பன் ஊர்
தாழை- மடல் ஊடு உரிஞ்சித்
        தவள வண்ணப் பொடி அணிந்து
யாழின் இசை வண்டினங்கள்
        ஆளம் வைக்கும் அரங்கமே         (6)
407. Srirangam, where bees buzz like lutes
and drink pollen from the petals of screw pine flowers
that shower lovely coral-like pollen
is the Thirupadi of the god
who went to the underworld,
threw his discus and utterly destroyed the Asurans
so that their dynasty would not continue on the earth.

கொழுப்பு உடைய செழுங்குருதி
        கொழித்து இழிந்து குமிழ்த்து எறியப்
பிழக்கு உடைய அசுரர்களைப்
        பிணம் படுத்த பெருமான் ஊர்
தழுப்பு அரிய சந்தனங்கள்
        தடவரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு
தெழிப்பு உடைய காவிரி வந்து
        அடிதொழும் சீர் அரங்கமே         (7)
408. Srirangam where the Kaveri that flows with abundant water
and uproots and brings fragrant sandalwood trees
from the large mountains and places them
at the feet of the dear lord to worship him
is the Thirupadi of the highest god
who fought and destroyed all the Asurans
as their red blood bubbled and flowed out along with their fat.

வல் எயிற்றுக் கேழலுமாய் வாள்எயிற்றுச் சீயமுமாய்
எல்லை இல்லாத் தரணியையும் அவுணனையும் இடந்தான் ஊர்
எல்லியம் போது இருஞ்சிறை வண்டு எம்பெருமான் குணம் பாடி
மல்லிகை வெண்சங்கு ஊதும் மதில் அரங்கம் என்பதுவே         (8)
409. Srirangam, surrounded by walls
where the bees that have dark wings
swarm around the jasmine flowers
and sing the fame of our god,
buzzing like the sound of the white conches
is the Thirupadi of the god
who took the forms of a boar with strong teeth
to dig up the immeasurable earth
and of a lion with shining teeth
to split open the body of the Rakshasa Hiraṇyan.

குன்று ஆடு கொழு முகில் போல்
        குவளைகள் போல் குரைகடல் போல்
நின்று ஆடு கணமயில் போல்
        நிறம் உடைய நெடுமால் ஊர்
குன்று ஊடு பொழில் நுழைந்து
        கொடி இடையார் முலை அணவி
மன்று ஊடு தென்றல் உலாம்
        மதில் அரங்கம் என்பதுவே         (9)
410. Srirangam, surrounded by walls
where the breeze blows through the yards
and touches the breasts of women
with vine-like waists
and enters into the groves that grow thick on the hills
is the Thirupadi of the tall god Neḍumaal,
who has the lovely color of a beautiful dancing peacock,
the blue color of the sounding ocean
and the color of dark kuvalai blossoms
and of the thick clouds that move above the high hills.

பரு வரங்கள் அவைபற்றிப் படை ஆலித்து எழுந்தானைச்
செரு அரங்கப் பொருது அழித்த திருவாளன் திருப்பதிமேல்
திருவரங்கத் தமிழ்-மாலை விட்டுசித்தன் விரித்தன கொண்டு
இருவர் அங்கம் எரித்தானை ஏத்த வல்லார் அடியோமே         (10)
411. Vishṇuchithan composed a garland of ten Tamil poems
describing the divine Srirangam,
the Thirupadi of the auspicious god
who fought and destroyed Ravaṇa
who, with many great boons,
came with a large army and opposed the god.
Those who sing the poems of Vishṇuchithan
and praise the god who burned the body of the two Rakshasas,
Madhu and Kaiṭapa, will be devotees of the god.
---------

பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருவரங்கம் (2)
The greatness of Srirangam

மரவடியைத் தம்பிக்கு வான்பணையம் வைத்துப்போய்
        வானோர் வாழச்
செரு உடைய திசைக்கருமம் திருத்திவந்து உலகாண்ட
        திருமால் கோயில்
திருவடிதன் திருஉருவும் திருமங்கை மலர்க்கண்ணும்
        காட்டி நின்று
உரு உடைய மலர்நீலம் காற்று ஆட்ட ஒலிசலிக்கும்
        ஒளி அரங்கமே         (1)
412. The Thirupadi of the divine god Thirumaal
who gave his kingdom to his brother Bharathan,
went to the forest, lived as a sage
and destroyed the arrogant southern king Ravaṇa
to remove the troubles of the gods in the sky
and came back to rule his kingdom,
is the lustrous Srirangam
where beautiful neelam flowers swaying in the breeze
have the color of the divine feet of the god
and of the lovely lotus-like eyes of beautiful Lakshmi.

தன் அடியார் திறத்தகத்துத் தாமரையாள் ஆகிலும்
        சிதகு உரைக்குமேல்
என் அடியார் அது செய்யார் செய்தாரேல் நன்று செய்தார்
        என்பர் போலும்
மன் உடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கைத் திசைநோக்கி
        மலர்க்கண் வைத்த
என்னுடைய திருவரங்கற்கு அன்றியும் மற்று ஒருவர்க்கு
        ஆள் ஆவரே?         (2)
413. Even if Lakshmi who stays on the lotus
complains to her beloved
that his devotees do things that are wrong
the god answers her, “My devotees will not do wrong,
and even if they do, it is for good reason.”
How can the devotees whom the god praises like this
become the devotees of other gods?
He is my god of Srirangam
who gave his grace to Vibhishaṇa
and made him the king of Lanka
surrounded by strong walls.

கருள் உடைய பொழில் மருதும் கதக் களிறும் பிலம்பனையும்
        கடிய மாவும்
உருள் உடைய சகடரையும் மல்லரையும் உடைய விட்டு
        ஓசை கேட்டான்
இருள் அகற்றும் எறி கதிரோன் மண்டலத்தூடு ஏற்றி வைத்து
        ஏணி வாங்கி
அருள் கொடுத்திட்டு அடியவரை ஆட்கொள்வான் அமரும் ஊர்
        அணி அரங்கமே         (3)
414. Beautiful Srirangam where our god
makes the bright sun rise in the sky
and removes the darkness of the earth
giving his grace to his devotees,
is the Thirupadi of our god.
He destroyed the Asurans
who came as marudu trees in the dark groves,
the rutting elephant Kuvalayabeeḍam, the Asuran Pilamban,
the Rakshasa Kesi who came as a wild horse,
Sahaṭasuran who came in the form of a cart,
and the wrestlers.
The devotees praise him in Srirangam
and he gives his grace to them.

பதினாறாம் ஆயிரவர் தேவிமார் பணிசெய்யத்
        துவரை என்னும்
மதில் நாயகராகி வீற்றிருந்த மணவாளர்
        மன்னு கோயில்
புது நாள்மலர்க் கமலம் எம்பெருமான் பொன் வயிற்றிற்
        பூவே போல்வான்
பொது-நாயகம் பாவித்து இறுமாந்து பொன் சாய்க்கும்
        புனல் அரங்கமே         (4)
415. Lovely Srirangam
surrounded by water precious as gold
where the fresh lotuses bloom and shine
like the lotus on the golden navel of our god
is the divine Thirupadi
where our god Maṇavalar stays
who lives in Dwaraga with his sixteen thousand wives.

ஆமையாய்க் கங்கையாய் ஆழ் கடலாய் அவனியாய்
        அரு வரைகளாய்
நான்முகனாய் நான்மறையாய் வேள்வியாய்த் தக்கணையாய்த்
        தானும் ஆனான்
சேமம் உடை நாரதனார் சென்று சென்று துதித்து இறைஞ்சக்
        கிடந்தான் கோயில்
பூ மருவிப் புள் இனங்கள் புள் அரையன் புகழ் குழறும்
        புனல் அரங்கமே         (5)
416. Srirangam, surrounded by rippling water
where all the birds embrace flowers
and praise the name of the god
who rides on the bird Garuḍa
is the Thirupadi where our matchless god stays
who took the form of a turtle
and who is the Ganges, the deep ocean, earth, great mountains,
Nanmuhan, the four Vedas and both sacrifice and offering.
Naradar who gives goodness to all
often goes there and worships him with love.

மைத்துனன்மார் காதலியை மயிர் முடிப்பித்து அவர்களையே
        மன்னர் ஆக்கி
உத்தரைதன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட உயிராளன்
        உறையும் கோயில்
பத்தர்களும் பகவர்களும் பழமொழிவாய் முனிவர்களும்
        பரந்த நாடும்
சித்தர்களும் தொழுது இறைஞ்சத் திசை-விளக்காய் நிற்கின்ற
        திருவரங்கமே         (6)
417. Srirangam that brightens all the directions
where devotees, sages, the wise rishis,
the people of the world and the siddhas
worship the god with love,
is the Thirupadi of the god who gives life to all,
who made his brothers-in-law kings,
made Draupadi tie up her loosened hair
and gave life to the son of Uthara.

குறள் பிரமசாரியாய் மாவலியைக் குறும்பு அதக்கி
        அரசுவாங்கி
இறைப்பொழுதில் பாதாளம் கலவிருக்கை கொடுத்து உகந்த
        எம்மான் கோயில்
எறிப்பு உடைய மணிவரைமேல் இளஞாயிறு எழுந்தாற்போல்
        அரவு-அணையின்
சிறப்பு உடைய பணங்கள்மிசைச் செழுமணிகள் விட்டு
        எறிக்கும் திருவரங்கமே         (7)
418. Srirangam where our god sleeps on Adishesha,
the snake that spits from its mouth precious diamonds
as bright as the morning sun
rising from a lovely shining hill,
is the Thirupadi of our god
who took the form of a dwarf,
tricking king Mahabali,
took his kingdom and then at once happily granted him
a kingdom in the underworld.

உரம் பற்றி இரணியனை உகிர்-நுதியால் ஒள்ளிய மார்வு
        உறைக்க ஊன்றிச்
சிரம் பற்றி முடி இடியக் கண் பிதுங்க வாய் அலறத்
        தெழித்தான் கோயில்
உரம் பெற்ற மலர்க்கமலம் உலகு அளந்த சேவடி போல்
        உயர்ந்து காட்ட
வரம்பு உற்ற கதிர்ச்செந்நெல் தாள்சாய்த்துத் தலைவணக்கும்
        தண் அரங்கமே         (8)
419. Srirangam where flourishing lotus plants grow to the sky
like the divine feet of the god who measured the sky
and good paddy plants bend their heads worshipping his feet
is the Thirupadi of our god
who grasped the chest of Hiraṇyan
split it open with his sharp nails, pulled his hair,
gouged out his eyes and made him scream.

தேவு உடைய மீனமாய் ஆமையாய்
        ஏனமரி குறளும் ஆகி
மூ-உருவில் இராமனாய்க் கண்ணனாய்க்
        கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில்
சேவலொடு பெடை அன்னம் செங்கமல
        மலர் ஏறி ஊசல் ஆடிப்
பூ-அணைமேல் துதைந்து எழு செம்பொடி ஆடி
        விளையாடும் புனல் அரங்கமே         (9)
420. Srirangam surrounded with rippling water,
where a male swan with its mate climbs on a lovely lotus,
swings on it and then jumps on a flower bed,
plunging into it and playing with the beautiful pollen,
is the divine Thirupadi of the god
who takes the forms of a shining fish, turtle, boar, lion.
dwarf, Parasuraman, Balaraman,
Rama, Kaṇṇan and Kalki, the form that will end the world.

செரு ஆளும் புள்ளாளன் மண்ணாளன் செருச்செயும் நாந்தம் என்னும்
ஒரு வாளன் மறையாளன் ஓடாத படையாளன் விழுக்கை யாளன்
இரவு ஆளன் பகலாளன் எனையாளன் ஏழு உலகப் பெரும் பேராளன்
திருவாளன் இனிதாகத் திருக்கண்கள் வளர்கின்ற திருவரங்கமே         (10)
421. The noble generous god rides on an eagle,
defeats his enemies and rules the world.
He is bright as the sun,
carries the sword Nandaham,
creates the Vedas and protects the world.
He has the goddess Lakshmi on his chest
and sleeps sweetly on the ocean in Srirangam, his Thirupadi.

கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழிப் படை உடையான்
        கருதும் கோயில்
தென்நாடும் வடநாடும் தொழநின்ற திருவரங்கத்
        திருப்பதியின் மேல்
மெய்ந்நாவன் மெய் அடியான் விட்டுசித்தன் விரித்த தமிழ்
        உரைக்க வல்லார்
எஞ்ஞான்றும் எம்பெருமான் இணையடிக்கீழ் இணை பிரியாது
        இருப்பர் தாமே         (11)
422. Vishṇuchithan, the true devotee who only speaks the truth,
composed ten Tamil poems on divine Srirangam
that is worshipped by southern and northern lands,
where the god stays who carries a fire-like discus
and who removed the suffering of Gajendra.
Those who recite these ten Tamil poems
will abide under the two feet of our god always.
-----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - எமபயம் நீக்கென அரங்கத்தரவணையானை வேண்டுதல்
Requesting the god to come and help when Yama’s messengers come.

துப்புடையாரை அடைவது எல்லாம்
        சோர்விடத்துத் துணை ஆவர் என்றே
ஒப்பிலேன் ஆகிலும் நின் அடைந்தேன்
        ஆனைக்கு நீ அருள் செய்தமையால்
எய்ப்பு என்னை வந்து நலியும்போது அங்கு
        ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன்
அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (1)
423. When they are old, people go to others who are strong
because they believe that they will help them.
Even though I am not worthy to approach you,
I come to you for refuge
because you saved the elephant Gajendra
from the crocodile when it seized him.
When I become old and my time comes to an end
and I am suffering, I may not be able even to think of you.
Now I have told you what my state will be then.
O God, you sleep on the snake bed on the ocean in Srirangam.

சாம் இடத்து என்னைக் குறிக்கொள் கண்டாய்
        சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தினானே
நா மடித்து என்னை அனேக தண்டம்
        செய்வதா நிற்பர் நமன்தமர்கள்
போம் இடத்து உன்திறத்து எத்தனையும்
        புகாவண்ணம் நிற்பதோர் மாயை வல்லை
ஆம் இடத்தே உன்னைச் சொல்லி வைத்தேன்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (2)
424. Look, you need to come and help me
when my time comes to an end.
O god, you hold a conch and discus in your hands.
The Kingarar who are the messengers of Yama
will come to take me and bring me terrible pain.
I worship you always.
Wherever you go, with your miracles you can prevent
any suffering that comes to anyone.
I am telling you right now while I can.
O God, you sleep on the snake bed on the ocean in Srirangam.

எல்லையில் வாசல் குறுகச் சென்றால்
        எற்றி நமன்-தமர் பற்றும்போது
நில்லுமின் என்னும் உபாயம் இல்லை
        நேமியும் சங்கமும் ஏந்தினானே
சொல்லலாம் போதே உன் நாமம் எல்லாம்
        சொல்லினேன் என்னைக் குறிக்கொண்டு என்றும்
அல்லற் படாவண்ணம் காக்க வேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (3)
425. When the Kingarars, the messengers of Yama,
come to take me,
even if I run to the front door of my house
and beg them, saying, “Stop here” they will not do it.
O god, you carry a discus and conch in your hands.
Whenever I can I worship you and praise you, saying all your names.
You should protect me from all trouble and take care of me.
O God, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

ஒற்றை விடையனும் நான்முகனும்
        உன்னை அறியாப் பெருமையோனே
முற்ற உலகு எல்லாம் நீயே ஆகி
        மூன்று எழுத்து ஆய முதல்வனே!ஓ
அற்றது வாழ்நாள் இவற்கு என்று எண்ணி
        அஞ்ச நமன்தமர் பற்றல் உற்ற
அற்றைக்கு நீ என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (4)
426. You are the great god.
Shiva who rides on a bull and Nanmuhan
could not find your head or feet.
You are the whole world.
You are the ancient god praised with the syllable “Om.”
When the messengers of Yama come
terrifying me because they think my time is up,
you must come and protect me.
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

பை அரவின் அணைப் பாற்கடலுள்
        பள்ளி கொள்கின்ற பரம முர்த்தி
உய்ய உலகு படைக்க வேண்டி
        உந்தியிற் தோற்றினாய் நான்முகனை
வைய மனிசரைப் பொய் என்று எண்ணிக்
        காலனையும் உடனே படைத்தாய்
ஐய இனி என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (5)
427. You are the highest one!
You sleep on Adishesha, the snake on the milky ocean.
You made Nanmuhan on your navel
so that he could create all the creatures of the world.
You also made Yama because you thought
that the lives of people in this world should not be unlimited.
O dear lord! You should protect me now.
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

தண்ணனவு இல்லை நமன்தமர்கள்
        சாலக் கொடுமைகள் செய்யாநிற்பர்
மண்ணொடு நீரும் எரியும் காலும்
        மற்றும் ஆகாசமும் ஆகி நின்றாய்
எண்ணலாம் போதே உன் நாமம் எல்லாம்
        எண்ணினேன் என்னைக் குறிக்கொண்டு என்றும்
அண்ணலே நீ என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (6)
428. O god, you are the earth, ocean, fire, wind and the sky!
The Kingarars, the messengers of Yama are not kind.
They come and cruelly take people’s lives.
Whenever I have thought of you
I have recited all your names and worshipped you.
O my lord, think of me always and protect me.
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

செஞ்சொல் மறைப்பொருள் ஆகி நின்ற
        தேவர்கள் நாயகனே எம்மானே
எஞ்சலில் என்னுடை இன் அமுதே
        ஏழ் உலகும் உடையாய் என் அப்பா
வஞ்ச உருவின் நமன்தமர்கள்
        வலிந்து நலிந்து என்னைப் பற்றும்போது
அஞ்சலை என்று என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (7)
429. O my father, you are the god of gods.
You are the meaning of the Vedas whose words are pure.
You are my sweet faultless nectar.
You are the lord of all the seven worlds.
You are my father,
When the Kingarars, the messengers of Yama, come
with their cunning forms, make me suffer and take me,
you must come to protect me and say, “Do not be afraid!”
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

நான் ஏதும் உன் மாயம் ஒன்று அறியேன்
        நமன்தமர் பற்றி நலிந்திட்டு இந்த
ஊனே புகே என்று மோதும்போது அங்கு
        உன்னை நான் ஒன்றும் நினைக்கமாட்டேன்
வான் ஏய வானவர் தங்கள் ஈசா
        மதுரைப் பிறந்த மா மாயனே என்
ஆனாய் நீ என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (8)
430. I do not know any of the magic you do.
When Kingarars, the messengers of Yama, come,
make me suffer and take me to Yama’s world,
I may not be able to think of you.
You are the god of the gods in the sky.
O Maaya! You were born in Madhura.
My soul is yours. You should protect me.
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

குன்று எடுத்து ஆநிரை காத்த ஆயா
        கோநிரை மேய்த்தவனே எம்மானே
அன்று முதல் இன்று அறுதியாக ஆதி அஞ் சோதி மறந்து அறியேன்
நன்றும் கொடிய நமன்தமர்கள்
        நலிந்து வலிந்து என்னைப் பற்றும்போது
அன்று அங்கு நீ என்னைக் காக்கவேண்டும்
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே         (9)
431. You are the cowherd who carried
Govardhana mountain and protected the cows.
You grazed the cows. You are my lord.
O god, you are the ancient light.
From the day I was born until today I have never forgotten you.
When the Kingarars, the cruel messengers of Yama,
come, make me suffer and take hold of me,
you should come and protect me.
O god, you sleep on a snake bed on the ocean in Srirangam.

மாயவனை மதுசூதனனை
        மாதவனை மறையோர்கள் ஏத்தும்
ஆயர்கள் ஏற்றினை அச்சுதனை
        அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானை
வேயர் புகழ் வில்லிபுத்தூர் மன்
        விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை பத்தும்
தூய மனத்தினர் ஆகி வல்லார்
        தூ மணிவண்ணனுக்கு ஆளர் தாமே         (10)
432. The chief of the Veyar, Vishṇuchittan of Villiputhur,
composed ten Tamil poems on the god called Maayavan, Madhusudanan, Madhavan,
and Achudan who sleeps on a snake bed.
Those who recite these ten poems
will become pure-minded
and will be the devotees of the sapphire-colored god.
-----------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - தன் தகவின்மையை அறிவித்தல்
The poet's request

வாக்குத் தூய்மை இலாமையினாலே
        மாதவா உன்னை வாய்க்கொள்ள மாட்டேன்
நாக்கு நின்னை அல்லால் அறியாது
        நான் அது அஞ்சுவன் என்வசம் அன்று
மூர்க்குப் பேசுகின்றான் இவன் என்று
        முனிவாயேலும் என் நாவினுக்கு ஆற்றேன்
காக்கை வாயிலும் கட்டுரை கொள்வர்
        காரணா கருளக் கொடியானே         (1)
433. O Madhava, because I do not know
how to say anything that is good I do not praise you
but still my tongue says nothing but your names.
I am afraid, nothing is under my control.
You may be angry with me
because you think I speak as someone ignorant,
but I cannot stop my tongue.
Great ones find meaningful things
even in the calling of crows.
You are the reason for everything.
O god, you carry an eagle banner.

சழக்கு நாக்கொடு புன்கவி சொன்னேன்
        சங்கு சக்கரம் ஏந்து கையானே
பிழைப்பர் ஆகிலும் தம் அடியார் சொல்
        பொறுப்பது பெரியோர் கடன் அன்றே
விழிக்கும் கண்ணிலேன் நின் கண் மற்றல்லால்
        வேறு ஒருவரோடு என் மனம் பற்றாது
உழைக்கு ஓர் புள்ளி மிகை அன்று கண்டாய்
        ஊழி ஏழ் உலகு உண்டு உமிழ்ந்தானே         (2)
434. I compose worthless poems with my useless tongue.
O god, you carry a conch and a discus in your hands.
Is it not the duty of the great ones
to forgive the mistakes their devotees make when they speak?
My eyes can only see through your eyes.
My mind will not think of any other god except you.
I am like a deer—
one more dot on its coat does not spoil its loveliness.
See, it is not too much for you to accept my mistakes.
O god, you swallowed all the seven worlds
and spit them out.

நன்மை தீமைகள் ஒன்றும் அறியேன்
        நாரணா என்னும் இத்தனை அல்லால்
புன்மையால் உன்னைப் புள்ளுவம் பேசிப்
        புகழ்வான் அன்று கண்டாய் திருமாலே
உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன்
        ஓவாதே நமோ நாரணா என்பன்
வன்மை ஆவது உன் கோயிலில் வாழும்
        வைட்டணவன் என்னும் வன்மை கண்டாயே         (3)
435. I do not know what is good or what is bad.
All I know is to say, “Naraṇa.”
Before, I said unworthy things about you
but now I only praise you. See, O Thirumaal!
I do not even know how to think of you.
Always I say, ‘Namo Naraṇa, Namo Naraṇa.”
My only strength is that I am a Vaishaṇavan
and I live in your temple.

நெடுமையால் உலகேழும் அளந்தாய்
        நின்மலா நெடியாய் அடியேனைக்
குடிமை கொள்வதற்கு ஐயுற வேண்டா
        கூறை சோறு இவை வேண்டுவதில்லை
அடிமை என்னும் அக் கோயின்மையாலே
        அங்கங்கே அவை போதரும் கண்டாய்
கொடுமைக் கஞ்சனைக் கொன்று நின் தாதை
        கோத்த வன் தளை கோள் விடுத்தானே         (4)
436. You measured this world with your tall body.
You are the pure one, you are the tall god.
Do not hesitate to make me your slave.
I do not want any clothes or food.
See, I have not became your slave
and I am wandering here and there.
You killed the cruel Kamsan
and cut the chains of Vasudevan who was in prison
and released him, your father.

தோட்டம் இல்லவள் ஆத் தொழு ஓடை
        துடவையும் கிணறும் இவை எல்லாம்
வாட்டம் இன்றி உன் பொன்னடிக் கீழே
        வளைப்பு-அகம் வகுத்துக்கொண்டு இருந்தேன்
நாட்டு மானிடத்தோடு எனக்கு அரிது
        நச்சுவார் பலர் கேழல் ஒன்று ஆகிக்
கோட்டு மண் கொண்ட கொள்கையினானே
        குஞ்சரம் விழக் கொம்பு ஒசித்தானே         (5)
437. I have placed all my property, wife, cattle, canals,
lands and wells and anything that I have
under your golden feet without any worry.
It is hard for me to deal with my villagers
because they are jealous that I own so much.
O god, you took the form of a boar and dug up the earth.
You broke the tusk of an elephant and killed it.
I need your help.

கண்ணா நான்முகனைப் படைத்தானே
        காரணா கரியாய் அடியேன் நான்
உண்ணா நாள் பசி ஆவது ஒன்று இல்லை
        ஓவாதே நமோ நாரணா என்று
எண்ணா நாளும் இருக்கு எசுச் சாம
        வேத நாள்மலர் கொண்டு உன பாதம்
நண்ணா நாள் அவை தத்துறுமாகில்
        அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே         (6)
438. O dear god, you created the four-headed Nanmuhan.
You are the reason for everything.
Your body is dark. I am your devotee.
Even if I do not eat, I do not get hungry
because worshipping you takes my hunger away.
If there is a day when I do not think of you,
and do not always say, “Namo Naraṇa”
and do not recite Rig and Sama Vedas
and do not place fresh flowers on your feet,
that will be the day I starve.

வெள்ளை வெள்ளத்தின் மேல் ஒரு பாம்பை
        மெத்தையாக விரித்து அதன் மேலே
கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற மார்க்கம்
        காணலாங்கொல் என்று ஆசையினாலே
உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி
        உரோம கூபங்களாய்க் கண்ண நீர்கள்
துள்ளம் சோரத் துயில் அணை கொள்ளேன்
        சொல்லாய் யான் உன்னைத் தத்துறுமாறே         (7)
439. O dear god, you pretend to sleep
on the white flood of ocean on a snake bed.
When I want to see you sleeping on the snake bed,
my heart becomes weak and I sob with happiness,
my hair stands on end, my eyes shed tears
and I cannot sleep at all.
O tell me how I can reach you.

வண்ண மால் வரையே குடையாக
        மாரி காத்தவனே மதுசூதா
கண்ணனே கரி கோள் விடுத்தானே
        காரணா களிறு அட்ட பிரானே
எண்ணுவார் இடரைக் களைவானே
        ஏத்தரும் பெருங் கீர்த்தியினானே
நண்ணி நான் உன்னை நாள்தொறும் ஏத்தும்
        நன்மையே அருள்செய் எம்பிரானே         (8)
440. You carried the huge beautiful Govardhana mountain,
used it as an umbrella
and protected the cowherds and the cows from the storm.
O Madhusudanan, O Kaṇṇa,
you released Gajendra the elephant from his suffering.
You are the reason for everything.
You killed the elephant Kuvalayabeeḍam.
You remove the troubles of those who worship you.
You are so famous that I do not have enough words
to praise you.
O my dear god, give me your grace
so that I may approach you and worship you every day.

நம்பனே நவின்று ஏத்த வல்லார்கள்
        நாதனே நரசிங்கமது ஆனாய்
உம்பர்கோன் உலகு ஏழும் அளந்தாய்
        ஊழி ஆயினாய் ஆழி முன் ஏந்திக்
கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே
        காரணா கடலைக் கடைந்தானே
எம்பிரான் என்னை ஆள் உடைத் தேனே
        ஏழையேன் இடரைக் களையாயே         (9)
441. You are my friend!
You are the god of those who praise you with love.
O lord, you took the form of a man-lion.
You are the god of the gods in the sky.
You measured all the seven worlds.
You are the apocalypse.
You removed the suffering of the elephant Gajendra
when he was caught by a crocodile.
You are the reason for everything.
You churned the milky ocean with the gods.
You are my honey.
Make me your devotee and protect me.
I am weak! Remove my suffering.

காமர் தாதை கருதலர் சிங்கம்
        காண இனிய கருங்குழற் குட்டன்
வாமனன் என் மரகத வண்ணன்
        மாதவன் மதுசூதனன் தன்னைச்
சேம நன்கு அமரும் புதுவையர் கோன்
        விட்டுசித்தன் வியன் தமிழ் பத்தும்
நாமம் என்று நவின்று உரைப்பார்கள்
        நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன் உலகே         (10)
442. He is the father of Kama.
He is a lion for those who oppose him.
He took the form of a dwarf with dark hair
and he was sweet to see.
His body is as beautiful as emerald.
He is Madhavan. He is Madhusudanan.
Vishṇuchithan the chief of Puduvai
that flourishes with goodness
composed ten wonderful Tamil poems on the god.
Those who recite these poems
will reach the world of Naraṇan soon.
--------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - பண்டன்று பட்டினம் காப்பே
Paṭṭinam kaappu.
Asking diseases to go away because the god will protect the Azhvar and his devotees.
நெய்க் குடத்தைப் பற்றி ஏறும்
        எறும்புகள் போல் நிரந்து எங்கும்
கைக் கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள்
        காலம் பெற உய்யப் போமின்
மெய்க் கொண்டு வந்து புகுந்து
        வேதப் பிரானார் கிடந்தார்
பைக் கொண்ட பாம்பு- அணையோடும்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (1)
443. O diseases that stay and spread on our bodies
like the ants that swarm around the ghee pot and climb on it,
you go away and we want to become well.
The god of the Vedas entered into my body
and stays there lying on the snake bed.
It is not my old body.
God is there now and he protects it.

சித்திரகுத்தன் எழுத்தால்
        தென்புலக் கோன் பொறி ஒற்றி
வைத்த இலச்சினை மாற்றித்
        தூதுவர் ஓடி ஒளித்தார்
முத்துத் திரைக் கடற் சேர்ப்பன்
        மூதறிவாளர் முதல்வன்
பத்தர்க்கு அமுதன் அடியேன்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (2)
444. The plan that Chitragupthan wrote
by the order of Yama the king of the southern direction
is canceled and the messengers of Yama
have run and hidden themselves, leaving me alone
because I am a slave of the devotees of the ancient god,
the all-knowing one who sleeps on the ocean
and who is the lord of the wise and nectar for his devotees.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

வயிற்றிற் தொழுவைப் பிரித்து
        வன்புலச் சேவை அதக்கிக்
கயிற்றும் அக்கு ஆணி கழித்துக்
        காலிடைப் பாசம் கழற்றி
எயிற்றிடை மண்கொண்ட எந்தை
        இராப்பகல் ஓதுவித்து என்னைப்
பயிற்றிப் பணிசெய்யக் கொண்டான்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (3)
445. My god brought me out of my mother’s womb.
He helped me control the desires of my five senses.
He helped me remove the desires
of this body made of nerves and flesh.
He kept the messengers of Yama
from binding me with ropes and taking me away.
My god who took the form of a boar,
taught me to become his devotee night and day and serve him.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

மங்கிய வல்வினை நோய்காள்
        உமக்கும் ஓர் வல்வினை கண்டீர்
இங்குப் புகேன்மின் புகேன்மின்
        எளிது அன்று கண்டீர் புகேன்மின்
சிங்கப் பிரான் அவன் எம்மான்
        சேரும் திருக்கோயில் கண்டீர்
பங்கப்படாது உய்யப் போமின்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (4)
446. O diseases, you give pain to people
because of their bad karma,
but see, there is also bad karma for you.
Do not enter my body, do not enter it.
Do you see how it is not easy to enter my body?
Look, my body is the divine temple
where the god who took the form of a man-lion stays.
Go away or you will be in trouble.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

மாணிக் குறள் உரு ஆய
        மாயனை என் மனத்துள்ளே
பேணிக் கொணர்ந்து புகுத
        வைத்துக் கொண்டேன் பிறிது இன்றி
மாணிக்கப் பண்டாரம் கண்டீர்
        வலி வன் குறும்பர்கள் உள்ளீர்
பாணிக்க வேண்டா நடமின்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (5)
447. O diseases, I made Maayan
who took the form of a dwarf
enter my mind and I kept him there with love.
I have nothing else in my mind.
See, my mind is a precious treasure that keeps a diamond.
He is strong and he is mischievous.
Do not hesitate. Go away.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

உற்ற உறுபிணி நோய்காள்
        உமக்கு ஒன்று சொல்லுகேன் கேண்மின்
பெற்றங்கள் மேய்க்கும் பிரானார்
        பேணும் திருக்கோயில் கண்டீர்
அற்றம் உரைக்கின்றேன் இன்னம்
        ஆழ்வினைகாள் உமக்கு இங்கு ஓர்
பற்றில்லை கண்டீர் நடமின்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (6)
448. O diseases, you bring suffering to people.
I will tell you something, listen.
See, my body is the divine temple of the god who grazed cows.
Be careful or you will get bad karma.
There is nothing you can have here.
You should go away.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

கொங்கைச் சிறு வரை என்னும்
        பொதும்பினில் வீழ்ந்து வழுக்கி
அங்கு ஓர் முழையினில் புக்கிட்டு
        அழுந்திக் கிடந்து உழல்வேனை
வங்கக் கடல் வண்ணன் அம்மான்
        வல்வினை ஆயின மாற்றிப்
பங்கப் படாவண்ணம் செய்தான்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (7)
449. I was attracted, slipped and fell into the small cave
that is called a woman’s breast.
I plunged into it and could not get out.
My dear god who has the shining color of the ocean
removed my bad karma and saved me from my troubles.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

ஏதங்கள் ஆயின எல்லாம்
        இறங்கல் இடுவித்து என்னுள்ளே
பீதக வாடைப் பிரனார்
        பிரம குருவாகி வந்து
போதில் கமல வன் நெஞ்சம்
        புகுந்து என் சென்னித் திடரிற்
பாத இலச்சினை வைத்தார்
        பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே         (8)
450. The god who is decorated with fine silk
came to me as a divine guru,
saved me from all my troubles,
entered into my heart that is like a blooming lotus
and marked me with his foot on my neck behind my head.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

உறகல் உறகல் உறகல்
        ஒண்சுடர் ஆழியே சங்கே
அற எறி நாந்தக வாளே
        அழகிய சார்ங்கமே தண்டே
இறவு படாமல் இருந்த
        எண்மர் உலோகபாலீர்காள்
பறவை அரையா உறகல்
        பள்ளியறை குறிக்கொண்மின்         (9)
451. Do not sleep, do not sleep, do not sleep,
O bright shining discus, do not sleep.
O conch, do not sleep.
O Nanthaka sword that follows the path of dharma,
do not sleep.
O beautiful Sarngam bow, do not sleep.
O mace, do not sleep.
O eight guards of the world
who do not fail in your work, do not sleep.
O Garuḍa king of birds, do not sleep.
Watch my room when I rest, do not sleep.
My body is not the same as it was.
God is in it now and he protects me.

அரவத்து அமளியினோடும்
        அழகிய பாற்கடலோடும்
அரவிந்தப் பாவையும் தானும்
        அகம்படி வந்து புகுந்து
பரவைத் திரை பல மோதப்
        பள்ளி கொள்கின்ற பிரானைப்
பரவுகின்றான் விட்டுசித்தன்
        பட்டினம் காவற் பொருட்டே         (10)
452. I, Vishṇuchithan praise the god
who came and entered my heart
lying on his snake bed
on the beautiful milky ocean that has roaring waves
with Lakshmi whose form is like a statue
and who abides on a lotus.
I worship god who sleeps on the ocean
so he will help me compose the poems on paṭṭinam kaappu.
------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி - திருமாலிருஞ்சோலைப் பெருமானைப்
போகவிடேன் எனல்
Requesting the god of Thirumaalirunjolai not to leave the devotee’s heart.
துக்கச் சுழலையைச் சூழ்ந்து கிடந்த
        வலையை அறப் பறித்துப்
புக்கினிற் புக்கு உன்னைக் கண்டு கொண்டேன் இனிப்
        போக விடுவதுண்டே?
மக்கள் அறுவரைக் கல்லிடை மோத
        இழந்தவள் தன்வயிற்றிற்
சிக்கென வந்து பிறந்து நின்றாய்!திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (1)
453. O father, god of Thirumaalirunjolai,
I released myself from the sufferings of this world,
became your devotee and saw you.
I will not allow you to leave my heart.
You came to this world
and were born from the womb of Devaki
as her seventh child after she had lost six children.

வளைத்து வைத்தேன் இனிப் போகலொட்டேன் உன் தன்
        இந்திர-ஞாலங்களால்
ஒளித்திடில் நின் திருவாணை கண்டாய் நீ
        ஒருவர்க்கும் மெய்யன் அல்லை
அளித்து எங்கும் நாடும் நகரமும் தம்முடைத்
        தீவினை தீர்க்கல் உற்றுத்
தெளித்து வலஞ்செய்யும் தீர்த்தம் உடைத் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (2)
454. I embraced you and kept you in my heart.
I will not allow you to leave me.
If you hide yourself with your magical tricks
I swear by you that what you do is not right.
You are my father, the god of Thirumaalirunjolai
that is surrounded with pure water
that removes the bad karma
of the people of all lands and all cities.

உனக்குப் பணி செய்திருக்கும் தவம் உடை
        யேன் இனிப் போய் ஒருவன்
தனக்குப் பணிந்து கடைத்தலை நிற்கை நின்
        சாயை அழிவு கண்டாய்
புனத்தினைக் கிள்ளிப் புது அவி காட்டி உன்
        பொன்னடி வாழ்க என்று
இனத்துக் குறவர் புதியது உண்ணும் எழில்
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (3)
455. I have done much tapas to serve you.
If I go to another god and serve him,
it will destroy your pride.
You are the god of beautiful Thirumaalirunjolai
where the gypsy tribe plants grain in the earth,
grows new crops, worships you and says,
“We worship your golden feet
and eat the new grain.”

காதம் பலவும் திரிந்து உழன்றேற்கு அங்கு ஓர்
        நிழல் இல்லை நீர் இல்லை உன்
பாத நிழல் அல்லால் மற்றோர் உயிர்ப்பிடம்
        நான் எங்கும் காண்கின்றிலேன்
தூது சென்றாய் குரு பாண்டவர்க்காய் அங்கு ஓர்
        பொய்ச்சுற்றம் பேசிச் சென்று
பேதம் செய்து எங்கும் பிணம்படுத்தாய் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (4)
456. O father, you are the god of Thirimaalirunjolai.
I suffered wandering many miles in this life.
There is no shade for me here.
There is no water for me here.
I see no refuge that would let me survive
except the shade beneath your feet.
You went as a messenger for the Paṇḍavas,
told lies to the Kauravas and made them your enemies.
You are the cause of the deaths of all those
who died on the battlefield in Kurukshetra.

காலும் எழா கண்ண நீரும் நில்லா உடல்
        சோர்ந்து நடுங்கிக் குரல்
மேலும் எழா மயிர்க் கூச்சும் அறா என
        தோள்களும் வீழ்வு ஒழியா
மால் உகளாநிற்கும் என் மனனே உன்னை
        வாழத் தலைப்பெய்திட்டேன்
சேல் உகளாநிற்கும் நீள் சுனை சூழ் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (5)
457. My feet do not have the strength to walk.
The tears from my eyes do not stop.
My body becomes weak and trembles.
I cannot speak. I shiver.
My arms twist up and I can’t make them straight.
My mind is fascinated by you and thinks only of you.
I begin to praise you and live.
O my father, god of Thirumaalirunjolai
surrounded by springs where fish frolic.

எருத்துக் கொடி உடையானும் பிரமனும்
        இந்திரனும் மற்றும்
ஒருத்தரும் இப் பிறவி என்னும் நோய்க்கு
        மருந்து அறிவாரும் இல்லை
மருத்துவனாய் நின்ற மா மணிவண்ணா
        மறு பிறவி தவிரத்
திருத்தி உன் கோயிற் கடைப் புகப் பெய் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (6)
458. Shiva who possesses the bull banner,
Nanmuhan, Indra and all others
do not know the cure for the sickness that is this birth.
You are beautiful like shining sapphire.
You are the doctor who can cure the sickness that is birth.
O my father, god of Thirumaalirunjolai,
give me your grace so I may enter your world
and not be born again.

அக்கரை என்னும் அனத்தக் கடலுள்
        அழுந்தி உன் பேர் அருளால்
இக்கரை ஏறி இளைத்திருந்தேனை அஞ்
        சேல் என்று கை கவியாய்
சக்கரமும் தடக்கைகளும் கண்களும்
        பீதக ஆடையொடும்
செக்கர் நிறத்துச் சிவப்புடையாய் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (7)
459. I was plunged in the sufferings of this world
and now by your wonderful grace I am released from them.
I am tired. Please give me your grace and say to me,
“Don’t be afraid.”
O god of Thirumaalirunjolai, you carry the shining discus,
your hands are strong, your eyes are lovely,
you wear silk garments,
and your body has the color of the red evening sky.

எத்தனை காலமும் எத்தனை ஊழியும்
        இன்றொடு நாளை என்றே
இத்தனை காலமும் போய்க் கிறிப்பட்டேன்
        இனி உன்னைப் போகலொட்டேன்
மைத்துனன்மார்களை வாழ்வித்து மாற்றலர்
        நூற்றுவரைக் கெடுத்தாய்
சித்தம் நின்பாலது அறிதி அன்றே திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (8)
460. I thought I could see you today or tomorrow.
I suffered, longing to see you,
for many ages and many eons.
Now I will not leave you.
You destroyed all the hundred Kauravas,
and you gave life to their enemies the Pandavas
who were your brothers-in-law.
Don’t you know that my heart is with you,
O my father, god of Thirumaalirunjolai?

அன்று வயிற்றிற் கிடந்திருந்தே அடி
        மை செய்யல் உற்றிருப்பன்
இன்று வந்து இங்கு உன்னைக் கண்டுகொண்டேன் இனிப்
        போக விடுவதுண்டே?
சென்று அங்கு வாணனை ஆயிரம் தோளும்
        திருச் சக்கரம் அதனால்
தென்றித் திசை திசை வீழச் செற்றாய் திரு
        மாலிருஞ் சோலை எந்தாய்         (9)
461. Even when I was in my mother’s womb
I wanted to serve you as a slave.
I was born in this world and I found you.
How could I leave you?
You fought with Baṇasuran
and with your discus you cut off his thousand arms
and made them scatter in all the directions,
O my father, god of Thirumaalirunjolai.

சென்று உலகம் குடைந்தாடும் சுனைத் திரு
        மாலிருஞ் சோலை தன்னுள்
நின்ற பிரான் அடிமேல் அடிமைத் திறம்
        நேர்பட விண்ணப்பஞ் செய்
பொன் திகழ் மாடம் பொலிந்து தோன்றும் புது
        வைக்கோன் விட்டுசித்தன்
ஒன்றினோடு ஒன்பதும் பாட வல்லார் உல
        கம் அளந்தான் தமரே         (10)
462. Vishṇuchittan the chief of Puduvai
that is filled with golden shining palaces,
composed poems about the god of Thirumaalirunjolai
where people of the world go and play in the spring water.
Those who recite these ten poems
will become devotees of the god who measured the world.
-------------
பெரியாழ்வார் திருமொழி
அடிமைப்பட்டுத் தாம் பெற்ற நன்மைகளை நினைத்துக் களித்தல்
The Azhvar describes the benefits he has received because god has entered into his heart

சென்னி ஓங்கு தண் திருவேங்
        கடம் உடையாய் உலகு
தன்னை வாழ நின்ற நம்பீ
        தாமோதரா சதிரா
என்னையும் என் உடைமையையும் உன்
        சக்கரப் பொறி ஒற்றிக்கொண்டு
நின் அருளே புரிந்திருந்தேன்
        இனி என் திருக்குறிப்பே?         (1)
463. You are god of the rich, lofty Thiruvenkaṭam hills.
You flourish and protect the world.
You are Damodaran. You are a clever god.
I put the mark of your discus on myself
and on all my possessions.
I live because of your grace.
What do you want me to do now?

பறவை ஏறு பரமபுருடா
        நீ என்னைக் கைக்கொண்டபின்
பிறவி என்னும் கடலும் வற்றிப்
        பெரும்பதம் ஆகின்றதால்
இறவு செய்யும் பாவக் காடு
        தீக்கொளீஇ வேகின்றதால்
அறிவை என்னும் அமுத-ஆறு
        தலைப்பற்றி வாய்க்கொண்டதே         (2)
464. You are the highest god
who rides on the eagle Garuḍa.
After you possessed me
the ocean of my births dried up. I have reached the highest place.
My sins have burned up as if in a forest fire
and I have plunged into the river of nectar of knowledge.

எம்மனா என் குலதெய்வமே
        என்னுடைய நாயகனே
நின்னுளேனாய்ப் பெற்ற நன்மை இவ்
        உலகினில் ஆர் பெறுவார்?
நம்மன் போலே வீழ்த்து அமுக்கும்
        நாட்டில் உள்ள பாவம் எல்லாம்
சும்மெனாதே கைவிட்டு ஓடித்
        தூறுகள் பாய்ந்தனவே         (3)
465. You are our lord. You are the god of my family.
You are my master.
You entered into my heart.
Who could ever get the goodness I have received?
All the sins of the world that made me suffer
have run away and hidden in the bushes.

கடல் கடைந்து அமுதம் கொண்டு
        கலசத்தை நிறைத்தாற்போல்
உடல் உருகி வாய் திறந்து
        மடுத்து உன்னை நிறைத்துக்கொண்டேன்
கொடுமை செய்யும் கூற்றமும் என்
        கோல்-ஆடி குறுகப் பெறா
தட வரைத் தோள் சக்கரபாணீ
        சார்ங்க விற் சேவகனே         (4)
466. Like the gods who churned the ocean of milk
and filled a pot with nectar,
I opened my mouth and filled my body with you.
My heart melted.
Even cruel Yama
will not be able to come near my feet with his club.
O god, your arms are as strong as mountains.
You carry the discus in your hand.
You carry the bow Sarngam
and you are the servant of your devotees.

பொன்னைக் கொண்டு உரைகல் மீதே
        நிறம் எழ உரைத்தாற் போல்
உன்னைக் கொண்டு என் நாவகம்பால்
        மாற்றின்றி உரைத்துக்கொண்டேன்
உன்னைக் கொண்டு என்னுள் வைத்தேன்
        என்னையும் உன்னில் இட்டேன்
என் அப்பா என் இருடீகேசா
        என் உயிர்க் காவலனே         (5)
467. Like someone who brightens gold
by rubbing it on a touchstone,
I kept you faultlessly and praised you with my tongue.
I kept you in my heart through your grace.
You are my father, you are my Rishikeshan,
you are the protector of my life.

உன்னுடைய விக்கிரமம்
        ஒன்று ஒழியாமல் எல்லாம்
என்னுடைய நெஞ்சகம்பால்
        சுவர்வழி எழுதிக்கொண்டேன்
மன் அடங்க மழு வலங்கைக்
        கொண்ட இராம நம்பீ
என்னிடை வந்து எம்பெருமான்
        இனி எங்குப் போகின்றதே?         (6)
468. As if I were drawing on a wall,
I drew your form in my heart perfectly.
You are Rama and the best among men.
You carried an axe in your left hand
when you came to the earth in the form of Balarama
to rule the world.
You came to me, O my god.
Don’t go anywhere leaving me.

பருப்பதத்துக் கயல் பொறித்த
        பாண்டியர் குலபதி போல்
திருப் பொலிந்த சேவடி என்
        சென்னியின் மேல் பொறித்தாய்
மருப்பு ஒசித்தாய் மல் அடர்த்தாய்
        என்று என்று உன் வாசகமே
உருப் பொலிந்த நாவினேனை
        உனக்கு உரித்து ஆக்கினையே         (7)
469. Like the king of the Pandya country
who placed his mark on the mountains,
you placed your bright, divine feet on my head.
You broke the tusks of the elephant Kuvalayabeeḍam.
You fought and defeated the wrestlers.
I have always praised your name with my good tongue.
You made me your own.

அனந்தன்பாலும் கருடன்பாலும்
        ஐது நொய்தாக வைத்து என்
மனந்தனுள்ளே வந்து வைகி
        வாழச் செய்தாய் எம்பிரான்
நினைந்து என்னுள்ளே நின்று நெக்குக்
        கண்கள் அசும்பு ஒழுக
நினைந்திருந்தே சிரமம் தீர்ந்தேன்
        நேமி நெடியவனே         (8)
470. O my god, you came into my mind
along with Adishesha and Garuḍazhvar,
stayed there and made me live.
My heart melts when I think how you stay there.
Tears fill my eyes and flow down.
O tall god who carry a discus,
I need only to think of you for my sorrows to go away.

பனிக் கடலில் பள்ளி- கோளைப்
        பழகவிட்டு ஓடிவந்து என்
மனக் கடலில் வாழ வல்ல
        மாய மணாள நம்பீ
தனிக் கடலே தனிச் சுடரே
        தனி உலகே என்று என்று
உனக்கு இடமாய் இருக்க என்னை
        உனக்கு உரித்து ஆக்கினையே         (9)
471. You left your bed on the cool ocean,
came running to me,
and now you stay in the ocean of my heart.
You are my magical and beloved god.
You are the best of men and the Maayan.
You are the beloved of Nappinnai.
You are a matchless ocean.
You are a precious light. You are a unique world.
You made my heart your abode and you own me.

தட வரைவாய் மிளிர்ந்து மின்னும்
        தவள நெடுங்கொடி போல்
சுடர்- ஒளியாய் நெஞ்சின் உள்ளே
        தோன்றும் என் சோதி நம்பீ
வட தடமும் வைகுந்தமும்
        மதிற் துவராபதியும்
இட வகைகள் இகழ்ந்திட்டு என்பால்
        இடவகை கொண்டனையே         (10)
472. O, dear god, you are light.
You stay in my heart like a shining lamp
and are like a tall bright coral vine that grows on a large hill.
You did not want to stay in the northern ocean, in Vaikuṇṭam,
in Dwarapuri surrounded by walls, or in other places.
You left them all and came into my heart.

வேயர் தங்கள் குலத்து உதித்த
        விட்டுசித்தன் மனத்தே
கோயில்கொண்ட கோவலனைக்
        கொழுங்குளிர் முகில்வண்ணனை
ஆயர்-ஏற்றை அமரர் கோவை
        அந்தணர்தம் அமுதத்தினைச்
சாயை போலப் பாட வல்லார்
        தாமும் அணுக்கர்களே         (11)
473. Vishṇuchithan who was born in the tribe of Veyar
praises the god, the cowherd,
the beautiful cool cloud-colored god,
the bull of the cowherds,
the king of gods and the nectar of the Brahmins.
Those who sing the poems of Vishṇuchittan
as if they were shadows of the god will reach him.


Shubham
End of periyAzvAr tirumozi

---

This file was last updated on 2 June 2015.
Feel free to Webmaster.